ಟೈಗ್ರೇನಲ್ಲಿನ ಯುದ್ಧವು ಮಹಿಳೆಯರ ಘನತೆಯನ್ನು ಆಘಾತಕಾರಿಯಾಗಿ ಉಲ್ಲಂಘಿಸುತ್ತದೆ
ಗ್ರೇಟಾ ಗಿಗ್ಲಿಯೊ ಮತ್ತು ದೆಬೊರಾ ಕ್ಯಾಸ್ಟೆಲ್ಲಾನೊ ಲುಬೊವ್
ಇಥಿಯೋಪಿಯಾದ ಟೈಗ್ರೇ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಯುದ್ಧದ ಮಧ್ಯೆ, ಮಹಿಳೆಯರ ಮಾನವ ಘನತೆ ಉಲ್ಲಂಘನೆಯಾಗುತ್ತಲೇ ಇದೆ, ಲೈಂಗಿಕ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಯುದ್ಧದ ಅಸ್ತ್ರವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಎಲ್'ಒಸ್ಸೆರ್ವಟೋರ್ ರೊಮಾನೋದ ಗ್ರೇಟಾ ಗಿಗ್ಲಿಯೊರವರು ಬರೆದ ಇತ್ತೀಚಿನ ವರದಿಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟಂತೆ, ಆಫ್ರಿಕಾ - ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಯೋಜನೆಗಳ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ʻವರ್ಲ್ಡ್ ಪ್ರೆಸ್ ಫೋಟೋ ಇಂಟರ್ನ್ಯಾಷನಲ್ ಫೋಟೋ ಜರ್ನಲಿಸಂʼ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತ ಸಿನ್ಜಿಯಾ ಕ್ಯಾನೇರಿರವರು, "ಯುದ್ಧಭೂಮಿಗಳಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯರ ದೇಹಗಳು" ಎಂಬ ಛಾಯಾಚಿತ್ರ ವರದಿಗಾಗಿ, ಈ ಧ್ವನಿರಹಿತ ಮಹಿಳೆಯರು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ದೈನಂದಿನ ಭಯಾನಕತೆಯನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದಿರುವ ಒಂದು ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.
ಶ್ರೀಮತಿ ಕ್ಯಾನೇರಿಯವರ ಪ್ರದರ್ಶನವು ಮಧ್ಯ ರೋಮ್ನ ಪಲಾಝೊ ಡೆಲ್ಲೆ ಎಸ್ಪೋಸಿಜಿಯೋನಿಯಲ್ಲಿ ಜೂನ್ 8 ರವರೆಗೆ ತೆರೆದಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಂಘರ್ಷ ವಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಎರಿಟ್ರಿಯನ್ ಮತ್ತು ಟಿಗ್ರಾಯನ್ ಮಹಿಳೆಯರ ಭಯಾನಕ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸುತ್ತದೆ.
ಟೈಗ್ರೇ ಸಂಘರ್ಷವು ಗಂಭೀರ ಮಾನವೀಯ ತುರ್ತುಸ್ಥಿತಿಯಾಗಿದೆ
2020ರ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಇಥಿಯೋಪಿಯಾದಲ್ಲಿ, ಇಥಿಯೋಪಿಯದ ಫೆಡರಲ್ ಪಡೆಗಳು ಮತ್ತು ಟೈಗ್ರೇ ಪೀಪಲ್ಸ್ ಲಿಬರೇಶನ್ ಫ್ರಂಟ್ (TPLF) ನಡುವೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಯುದ್ಧವು ಹತ್ತಾರು ಸಾವಿರ ಜನರನ್ನು ಕೊಂದಿದೆ, ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರನ್ನು ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಿದೆ, ಕ್ಷಾಮವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯವನ್ನು ಧ್ವಂಸಗೊಳಿಸಿದೆ.
ಅದರ ವಿನಾಶಕಾರಿ ಪರಿಣಾಮದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಟೈಗ್ರೇ ಸಂಘರ್ಷವು ಇತರ ಯುದ್ಧಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಘರ್ಷಗಳಿಗಿಂತ ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ಜಾಗತಿಕ ಗಮನವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದೆ.
ಯುದ್ಧದ ಆಯುಧವಾಗಿ ಲೈಂಗಿಕ ಹಿಂಸೆ
ಶ್ರೀಮತಿ ಕ್ಯಾನೇರಿಯವರ ಪ್ರದರ್ಶನವು ಸಂಘರ್ಷದಿಂದ ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲೆ ಉಂಟಾದ ದುರಂತದ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ, ಅವರಲ್ಲಿ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಜನರು ತಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿದ ಹಿಂಸೆಯ ಗುರುತುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಚರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ.
ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕರು "ಲೈಂಗಿಕ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಯುದ್ಧದ ಅಸ್ತ್ರವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ" ಎಂದು "ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ" ಎಂದು ಖಂಡಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವರದಿಯಾಗದ, ವಿರಳವಾಗಿ ತನಿಖೆ ಮಾಡಲಾದ
ಈ ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಉಲ್ಲಂಘನೆಗಳನ್ನು ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ವಿರಳವಾಗಿ ತನಿಖೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವರದಿಯಾಗದ ಕಾರಣ ಈ ಜನರ ಬೀರುತ್ತಿರುವ ಹಿಂಸೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುವ ಅಪಾಯವಿದೆ ಎಂದು ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕರು ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ರಾಯಿಟರ್ಸ್ ರವರ ಪ್ರಕಾರ, ಇಥಿಯೋಪಿಯಾದಲ್ಲಿನ ಯುದ್ಧವು ಸಾವಿರಾರು ಜನರನ್ನು ಕೊಂದು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರನ್ನು ಕೊಂದಿದೆ.
ಸ್ಥಳೀಯ ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಜನರನ್ನು ಬಲವಂತವಾಗಿ ಸೇರಿಸಲು ಅನೇಕ ಬಂಧನಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಟಿಗ್ರಾಯನ್ಸ್ ಹೇಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವೃದ್ಧರು ಮತ್ತು ಗರ್ಭಿಣಿಯರು ಸಹ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರಲ್ಲಿ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ನಿವಾಸಿಗಳು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಏಜೆನ್ಸಿ ಗಮನಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹಿಂಸಾಚಾರವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತವೆ
ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವುದು ತುಂಬಾ ವಿಶೇಷವಾಗಿತ್ತು, ಎಂದು ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕ ವಿವರಿಸಿದರು, "ಏಕೆಂದರೆ ಎಲ್ಲಿ ದುಃಖವಿದೆಯೋ ಅಲ್ಲಿ ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕ ಸಾಧಿಸುವ ಆಳವಾದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವೂ ಇರುತ್ತದೆ."
ಎರಿಟ್ರಿಯನ್ ಮತ್ತು ಟಿಗ್ರಾಯನ್ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಸಮುದಾಯ ಜೀವನ ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಪೋಷಕರು ಅಥವಾ ಗಂಡಂದಿರಿಂದ ಕೈಬಿಡಲ್ಪಟ್ಟ ನಿರಾಶ್ರಿತರ ಶಿಬಿರಗಳಲ್ಲಿರುವ ಮಹಿಳೆಯರು ಪರಸ್ಪರ ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಾರೆ - ಅವರು ಅನುಭವಿಸಿದ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ದಾಖಲಿಸುವ ಮೂಲಕವೂ ಸಹ ಪರಸ್ಪರ ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ಶ್ರೀಮತಿ ಕ್ಯಾನೇರಿಯವರ ಒಂದು ಛಾಯಾಚಿತ್ರವು ಇದನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ, ಕೈಗಳು ಕ್ಯಾಮರಾ ಕಡೆಗೆ ಚಾಚುತ್ತಿವೆ, ಕಾಗದದ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿವೆ.
ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವುದರಿಂದ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯದ ಅಪಾಯ ಮತ್ತಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.
"ಮಹಿಳೆಯರು ತಮ್ಮ ಹೆಸರುಗಳು, ಹಿಂಸಾಚಾರ ಎಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿತು, ದಿನಾಂಕ, ಏನಾಯಿತು ಎಂಬುದನ್ನು ಬರೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು," ಎಂದು ಶ್ರೀಮತಿ ಕ್ಯಾನೇರಿ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರು, ಅವರು ಅದನ್ನು ವರದಿ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸೂಚಿಸಿದರು.
ಅವರು ಹೇಳಿದರು ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಕಳಂಕವಾಗುವ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಜನರು ಏನಾಯಿತು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಬೇಕೆಂದು ಅವರು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಈ ನೋವಿಗೆ ಧ್ವನಿ ನೀಡಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ.
ಕೆಲವು ಮಹಿಳೆಯರು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವುದರಿಂದ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯದ ಅಪಾಯ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಗಡಿಗಳನ್ನು ದಾಟುವುದು ಅವರ ಜೀವಕ್ಕೆ ಅಪಾಯವನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಕಾರಣದಿಂದ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಸೇರಲು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದು ಅವರು ಸೂಚಿಸಿದರು.
ಊಹಿಸಲಾಗದ ಭಯಾನಕತೆಗಳು
ಅವರ ಕಥೆಗಳು ತೀವ್ರವಾದ ನೋವನ್ನು ಹರಡುತ್ತವೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕ ಜರಾ (ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಹೆಸರು) ಬಗ್ಗೆ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಆಕೆಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮೂವರು ಸೈನಿಕರಿಂದ ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೊಳಗಾದರು.
ಅವರು ಒಳಗೆ ಬಂದಾಗ, ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕ ವಿವರಿಸಿದ, ಒಂದು ಪಾತ್ರೆ ಬೆಂಕಿಯ ಮೇಲೆ ಕುದಿಯುತ್ತಿತ್ತು, ಮತ್ತು ಜಾರಾಳ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಅಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಅವಳನ್ನು ಮೌನಗೊಳಿಸಲು, ಸೈನಿಕರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನು ಕುದಿಯುವ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ಅವಳ ಮೇಲೆ ಎಸೆದನು, ಅವಳ ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ವಿರೂಪಗೊಳಿಸಿದನು.
ಜರಾ ಮತ್ತು ಅವರ ಮಗಳನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿದಿರುವ ಫೋಟೋದಲ್ಲಿ, ಶ್ರೀಮತಿ ಕ್ಯಾನೇರಿರವರು, ಅಂತಹ ಹಿಂಸಾಚಾರದ ನಂತರ ಮಹಿಳೆಯರು ಕಳಂಕವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದರಿಂದ ಅವರ ಮುಖಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕನು ಮಗುವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುವ ಭಯದಿಂದಾಗಿ ಫೋಟೋ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆ ಬೇಡವೇ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ತಾಯಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಮಾತನಾಡಿದನೆಂದು ನೆನಪಿದೆ, ಆದರೆ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ನಾವು ಈ ಭಂಗಿಯನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡೆವು. ಇಂದು, ಅಮಿಸಿ ಡಿ ಅಡ್ವಾ ಸಂಘದ ಸಹಾಯದಿಂದ ಮಗಳು ಇಟಾಲಿಯದ ಸೇಲ್ಸಿಯನ್ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು.
ಕೊನೆಯದಾಗಿ, ಟೈಗ್ರೇನಲ್ಲಿ ಈ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಈ ಆಘಾತಕಾರಿ ಮತ್ತು ನೋವಿನ ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಶ್ರೀಮತಿ ಕ್ಯಾನೇರಿರವರು, ಈ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಒಂದು ಮಾರ್ಗವಾಗಬಹುದು ಅಥವಾ ಒಂದು ವಾಹನವಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಒತ್ತಿ ಹೇಳಿದರು, "ದುಃಖದ ಕಥೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಒಂದೇ ಹೊಡೆತದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಆದರೆ ವಿಕಸನಗೊಂಡು ಹೊಸ ನಿರೂಪಣೆಯಾಗಬಹುದು" ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.