Հայկական ժողովրդական երգեր. Թալինի հորովել
Այսօր ներկայացնում ենք հորովելների շարքին պատկանող մի նմուշ՝ աւանդուած Թալինի հայութիւնից։
Դաշտային աշխատանքի ժամանակ հորովել կանչում են Հայաստանի ամբողջ տարածքում, և ամեն գաւառ ստեղծել է իրեն բնորոշ առանձնայատկութիւններով աչքի ընկնող նմուշ: Թալինի հորովելում հողը վարող գիւղացին, ասես մարդու հետ խօսելիս, դիմում է գութանին, նրան անուանելով «բարի» և հրաւիրելով վար անելու: Այդպէ՛ս միայն նրանք կկարողանան թշնամի մարդուն հոգս պատճառել: Տեսէք, թէ ինչպիսի աշխարհահայեացք ունի հայ գեղջուկը. նա չի անիծում իր թշնամուն, չի հայհոյում, նրանք չարիք չի կամենում, այլ նրա թշնամանքին պատասխանում է միայն իր արդար աշխատանքով: Վատ մարդու թշնամանքը իրեն է վնասելու, երբ տեսնի, որ ինքը արդար քրտինքով կարողանում է հոգալ ապրուստը:
Երկրորդ տան մէջ քիչ այլ ձևակերպմամբ կրկնելով նոյն միտքը, հողագործ գեղջուկը բանող եզանը ոգևորում է բարի լուրով. լոյսը բացուեց, բարին շատացաւ: Եւ իրեն օգնութեան է կանչում Սուրբ Գրիգորին (հաւանաբար Լուսաւորչին)՝ խնդրելով իրեն շնորհել լաւ, յաջող օր:
Հաւանաբար արտի մեծ մասը վարելուց յետոյ առաւելին՝ արտի եզրին հասնելով և մի փոքր շունչ առնելուց ու եզանն էլ հանգիստ տալուց յետոյ աշխատանքը շարունակելով գիւղացին կանչում է հորովելի միւս հատուածը. արդեն արտը վարել են և թշնամի ու չարակամ մարդու հոգսն ու մտածմունքը շատացրել: Եւ դարձեալ նրա մասին ոչ մի վատ խօսք չասելով նա միայն Սուրբ Սարգսին է խնդրում, կարծես, ի հեճուկս չարակամի, համերաշխութիւնն ու փոխադարձ սերը անխախտ պահել իր ու իր կնոջ միջև:
Երգը ներկայացուած է Ալեքսան Յարութիւնեանի կատարմամբ։
Շնորհակալութիւն յօդուածը ընթերցելուն համար։ Եթէ կը փափաքիս թարմ լուրեր ստանալ կը հրաւիրենք բաժանորդագրուիլ մեր լրաթերթին` սեղմելով այստեղ