MAP

2025.04.15 La resurrezione di Gesù 2025.04.15 La resurrezione di Gesù 

«Միայն սրտով մաքուրները կրնան տեսնել զԱստուած» Հայր Գէորգ Եպիս. Ասատուրեան

Սիրտը մաքուր կ'ըլլայ, երբ մենք յարատեւօրէն յարաբերութեան մէջ մնանք Աստուծոյ հետ՝ սուրբ խորհուրդներուն մասնակցելով եւ ողորմած ըլլալով:
Ունկնդրէ խորհրդածութիւնը

Տէր Յիսուս լերան քարոզի ընթացքին, խօսելով երանելիներուն մասին ըսաւ. « Երանի սրտով մաքուրներուն, որովհետեւ անոնք պիտի տեսնեն զԱստուած» (Մտթ. 5:8):

Ներկայ աշխարհը, իր սովորութեան համաձայն, սիրտի մաքրութեան եւ սիրոյ հասկացողութիւն ամբողջովին աղաւաղած է: Երգերով, ուսուցումներով, լրատուական միջոցներով, համացանցով եւ մշակութային այլ արտայայտութիւններով կը խօսի սիրոյ, սրտի եւ խղճի մաքրութեան մասին. սակայն հակառակ անոր տարածած հեղեղանման տեղականութիւններուն  , ան շատ հեռու է ըմբռնելու եւ հասկնալու՝ թէ ինչ կը նշանակէ սէր, եւ կամ սրտի եւ խղճի մաքրութիւն: Ըստ աշխարհի հասկացողութեան սէրը զգացում մըն է, որ կրնայ նուաղիլ կամ հրկիզուիլ՝ հիմնուած պարագաներու եւ զգացումներու վրայ: Սակայն եւ այնպէս  լաւ գիտենք, թէ զգացումները կրնան խաբուսիկ ըլլալ եւ յաճախ փոխուիլ. ըստ որում սէրը կրնայ ատելութեան փոխուիլ եւ սրտի մաքրութիւնը կրնայ վերածուիլ անձնական հայեցակէտի խնդիր: Այս բոլորին որպէս հետեւանք ընկերութիւն ընդհանրապէս եւ ընտանիքը յատկապէս ահաւոր քայքայումը կ'ապրի, առանց որ աշխարհը ըմբռնէ պատահածին ահաւորութիւնը:

Աստուած ինքն է աղբիւրը կեանքի եւ բոլոր բարիքներու: Ըստ այնմ, ինք է բարոյական սկզբունքները հաստատողը եւ որոշողը: Հետեւաբար չկայ բարոյականութիւն առանց Աստուծոյ: Որպէսզի կարենանք այդ բարոյական սկզբունքները սորվիլ պէտք է, որ Աստուծոյ հետ յարաբերութեան մէջ մտնենք եւ սորվինք իր պատուիրաններն ու օրէնքները: Սակայն կարելի չէ զԱստուած տեսնել եւ կամ հասկնալ իր պատուիրանները, եթէ մաքուր սիրտ չունենանք: Սիրտը, ըստ եկեղեցւոյ հայրերուն (հիմնուելով աստուածաշնչական ուսուցումներուն վրայ),  ներքին կեանքի կեդրոնն է. այն վայրն է, ուր մարդը կը հանդիպի Աստուծոյ հետ. բարիի եւ չարի աղբիւր: Հետեւաբար սիրտը որոշումներու կեդրոնն է եւ ճշմարտութեան աղբիւրը: Սիրտը նաեւ այն վայրն է, ուր կը բնակի Աստուծոյ սէրն ու շնորհքը:

Սիրտը կարելի է մաքուր կամ անմաքուր ըլլալ: Սիրտը մաքուր կ'ըլլայ, երբ մենք յարատեւօրէն յարաբերութեան մէջ մնանք Աստուծոյ հետ՝ սուրբ խորհուրդներուն մասնակցելով եւ ողորմած ըլլալով: Ձեռք ձգենք առաքինութիւնները, որոնց գլխաւորներն են խոնարհութիւնն ու սէրը: Մաքուր սիրտը կը ներէ, չար չի մտածեր, միշտ մարդոց մասին դրական կը խորհի, կը սիրէ նոյնիսկ թշնամիները: Իսկ անմաքուր սիրտը այս բոլորին հակառակ կը խորհի եւ կը գործէ եսակեդրոն դիտանկիւնէն, միշտ սրտնեղութիւն պատճառելով անձին եւ ուրիշներուն:

Եսակեդրոն անձը Ս. Հոգին իր սրտին մէջ ընդունելով հանդերձ, զայն կը մխրճէ իր կեանքի տիղմին մէջ, փոխանակ բարձրանալու դէպի աստուածայինը եւ երկնայինը:

Ներկայ մարդը պէտք ունի օրինակի, որպէսզի հետեւի անոր, եւ ոչ թէ ճառերու եւ դասախօսութիւններու:  Բարեբախտաբար ունինք սուրբերը, որոնք լոյսի փարոսներ են մեզի եւ մեր կեանքերը լուսաւորող աղբիւրները: Եբրայեցիս գիրքին հեղինակը կ'ըսէ. «Ուստի մենք ալ, որ այսչափ վկաներու բազմութեամբ շրջապատուած ենք, ամէն ծանրութիւն մեր վրայէն մէկդի ձգենք» (Եբր. 12:1): Ի՜նչ օրհնութիւն եւ բախտաւորութիւն է ունենալ սուրբերը մեզի օգնական եւ անոնց  կեանքերը որպէս օրինակները: Անոնք հնազանդելով Քրիստոսի պատուիրաններուն ապրեցան այս աշխարհի մէջ ճիշդ մեզի նման եւ միեւնոյն պայմաններուն տակ, սակայն եւ այնպէս յաղթեցին այս աշխարհին, ճիշտ  իրենց երկնային վարդապետին նման:

Մէկը կրնայ հարց տալ. «Կարելի՞ է ներկայ անհանդուրժելի պայմաններուն մէջ մնալ հաւատարիմ աստուածային օրէնքներուն եւ պատուիրաններուն»: Այո՛ կարելի է. բաւարար է հետեւիլ եկեղեցւոյ կենաքին եւ հոն պիտի տեսնենք ամէն օր նոր սուրբի մը սրբադասում մը, որ մեզի կը քաջալերէ յարատեւելու:

Խնդրենք Ս. Հոգիէն, որպէսզի գայ եւ մեր սրտերը մաքրէ: Միայն այն ժամանակ պիտի կարենանք հասկնալ, թէ Աստուած ով է, ինչու ստեղծեց մեզ, եւ ինչ է կեանքի նպատակը: Երբ սրտերը մաքրուին, պիտի կարողանանք գտնել մեր խաղաղութիւնը, որովհետեւ խաղաղութեան իշխանը մեր մէջ պիտի բնակի եւ թագաւորէ:

Շնորհակալութիւն յօդուածը ընթերցելուն համար։ Եթէ կը փափաքիս թարմ լուրեր ստանալ կը հրաւիրենք բաժանորդագրուիլ մեր լրաթերթին` սեղմելով այստեղ

13/06/2025, 11:08