ՄԽԻԹԱՐ ԱԲԲԱՀԱՅՐ` Մխիթարեան միաբանութեան հիմնադիրը (18)
18.- ՄԽԻԹԱՐԻ ԿՈՒՐՑԱԾ ԺԱՄԱՆԱԿ ԳՐԱԾ ԱՍՏՈՒԱԾԱՄՕՐ ԳՈՎԱՍԱՆԱԿԱՆ ԵՐԳԸ
Ամբողջ ձմեռ Մխիթար սարկաւագ կուրութեան խաւարին մէջ կ՚անցընէ օրերը, ցաւատանջ, որովհետեւ նոյնիսկ եթէ ցաւերը կը մեղմանան, սակայն չեն փարատիր, քանի որ արեան զեղումը չէր դադրած։
Մատնուած այդ խաւարին, սակայն հոգին զուարթ էր եւ լուսաշող։&;
Աղօթքով եւ հոգեւոր խոկումով կ՚անցընէր իր օրերը, եւ այնպէս կանոնաւոր կերպով դասաւորած էր իր կեանքը, որ միշտ օգտաշատ զբաղումով կը լեցնէր իր ժամանակը։ Հիւանդութենէն առաջ, Ս. Նշանի վանքին մէջ սկսած էր գոց սորվիլ Ս. Ներսէս Շնորհալի հայրապետի շարադրած «Յիսուս Որդի»ն. սորված հատուածները կը կրկնէր՝ յիշողութեան մէջ թարմ պահելու համար, իսկ եթէ ընթերցող մը այցելէր իրեն, շարունակութիւնը կարդալ կու տար որպէսզի ինքը մտապահէր եւ անգիր արտասանէր։
Առանձին եղած ժամանակ Աստուածամօր նուիրուած գովասանական ոտանաւոր երգեր կը յօրինէր, եւ երբ գրել գիտցող մը իրեն այցելութեան գար, տուն առ տուն արտասանելով՝ գրել կու տար։ Եւ այսպէս կը ձեւանայ այն այբբենական երկարաշունչ երգը, որու առաջին տաղի երկրորդական սկզբնագրերով կը կազմուի հետեւեալ նախադասութիւնը. «Մինչ կոյրն էի ուխտեցի, զի ի Կուսէդ լոյս տացի»։&;
Այն օրերը երբ ձմեռուան կէսին եղանակը կը մեղմանար եւ ջերմաշունչ օր կ՚ընէր, Մխիթար սարկաւագ կը խնդրէր որ իրեն երկու կոյսերու տունը թեւանցուկ տանէին։ Հոն հոգեպէս կը վերանորոգուէր եւ ներքին ուրախութեամբ կը լեցուէր Մանասէի աստուածապարգեւ խօսքերով։ Ամբողջ օրը կ՚անցընէր ընթերցուող հոգեւոր գիրքերու ունկնդրութեամբ։ Շատ անգամ այդ տան մէջ հաւաքուածներուն կը մեկնէր ընթերցուած հատուածները եւ կամ հոգեւոր զրոյցներ կը վարէր, մխիթարելով ներկաները իր հոգեպարար խորհրդածութիւններով։&;
Այսպէս կ՚անցընէ ձմերուան օրերը, եւ գարնան բացուելուն, բարեկամներէ կ՚իմանան որ դեղագործ մը գիտեն որ ակնակապիճի մէջ հաւաքուած արիւնը մաքրող շատ ազդեցիկ դեղ կը պատրաստէ։ Դեղագործը ուրիշի չէր վստահեր այլ քառասուն օր անձամբ կը կաթեցնէր, եւ քանի որ քալել կը դժուարանար՝ տունէ տուն չէր շրջեր, այլ հիւանդները իր քով կ՚երթային։ Մխիթար սարկաւագը այս լսելով յանձն կ՚առնէ, եւ օրը մէկ անգամ զինք կը տանէին այդ դեղագործին։ Քառասուն օր ետք, Աստուծոյ բարեհաճութեամբ, աչքերը կը մաքրուին արիւնէն եւ ցաւը կը փարատի։ Սակայն աջ աչքի սեւաջուրը լրիւ կը խափանէր տեսողութիւնը, բայց քանի որ ձախ աչքի ոսպնաձեւ բիծը աւելի փոքր էր բիբէն, ծածկելով հանդերձ տեսողութեան մեծ մասը, թոյլ կու տար որոշ չափով տեսնել եւ այլեւս առանց ձեռնկալի կրնար առանձին քալել։
Շնորհակալութիւն յօդուածը ընթերցելուն համար։ Եթէ կը փափաքիս թարմ լուրեր ստանալ կը հրաւիրենք բաժանորդագրուիլ մեր լրաթերթին` սեղմելով այստեղ