Газа: нельга адварочвацца ад жаха?
Тэкст: Мас?м?л?яна Мен?кец? / Адаптацыя: Марыя Валодз?на - Vatican News
Кольк? яшчэ трэба чакаць, што яшчэ мы пав?нны ?бачыць, каб спын?ць варварства вайны, якое штодня адбываецца ? Газе? Кожная вайна – гэта жах, як? трэба спын?ць: ва Укра?не, Судане, М’янме, Емене… Забойства нават аднаго чалавека змяняе ?сё чалавецтва, аднак у Газе людз? пам?раюць ужо не тольк? ад жаха? вайны: яны г?нуць ад голаду, не тольк? ад збро?: дзец? перастаюць плакаць, старыя – абдымаць, дарослыя – хадз?ць, бо сэрца спыняецца, цела больш не мае рэсурса?.
Без ежы ? вады людз? пам?раюць ад галоднай смерц? ? ?нфармацыйным, тэхналаг?чным свеце, як? распавядае, дакументуе ? прагна спажывае кожную падзею з дапамогай в?дэа- ? фотарэпартажа?, але так ? не здоле? перамагчы бяздушнасць. Перад ус?м гэтым жахам ? гвалтам нельга заставацца абыякавым?, нельга анестэзаваць сябе або адвесц? поз?рк. Кожны з нас пакл?каны быць буда?н?ком м?ру, гасц?ннасц?, дыялогу, братэрства, надзе?. Кожны з нас мае голас, як? трэба выкарыстаць для падтрымк? дабра, годнасц? ? жыцця. ? кал? гэтыя шматл?к?я галасы ператвараюцца ? дзеянн?, у дапамогу, пасярэдн?цтва, падтрымку, ?х нельга ?гнараваць: пал?тык? ? ?рады не могуць раб?ць выгляд, што н?чога не адбываецца. Так умацо?ваецца праца дыпламаты?, становяцца канкрэтнай рэча?снасцю шлях? дапамог? ? нараджаецца сапра?днае чалавецтва, для якога м?р – не тольк? слова, але ? факт.
