Рэкалекцы? ? Ватыкане: хрост – гэта с?мвал новага жыцця ? Хрысце
Марыя Валодз?на - Vatican News
У Евангелл? паводле Яна духо?нае адраджэнне пра?люстраванае ? размове Езуса з Н?кадэмам. Езус кажа, што для таго, каб убачыць Божае Валадарства трэба “нарадз?цца нанова”. Гэта выкл?кае здз??ленне ? нават страх, бо азначае неабходнасць глыбок?х ? радыкальных перамен. Езус тлумачыць, што адраджэнне адбываецца праз ваду ? Духа Святога, яно не азначае ф?з?чнага вяртання ? дзяц?нства, але с?мвал?зуе адкрытасць на дзеянне Духа, - адзначы? прапаведн?к Папскага дома.
Чалавек часта ба?цца перамен ? чапляцца за м?нулае, але сапра?днае адраджэнне патрабуе даверу да Бога ? гато?насц? ?сц? да нязведаных гарызонта?. Гэтую думку пацвярджае зыход ?зра?льскага народа, як?, хоць ? бая?ся смерц? ? пустын?, даверы?ся Божаму знаку ? знайшо? зба?ленне. Сёння знак зба?лення – гэта распяты Хрыстус. Хрост уя?ляе сабой с?мвал новага жыцця, пачатак духо?нага шляху. На жаль, сапра?дны сэнс хросту часта губляецца, ператвараючыся ? “культурны рытуал без глыбокага асэнсавання веры”. Гэта вядзе да крыз?су, кал? хрысц?янства станов?цца для мног?х далёк?м ? абстрактным, - л?чыць айцец Пазал?н?.
Езус закл?кае да радыкальнага выбару: пастав?ць аднос?ны з ?м вышэй за ?се ?ншыя прывязанасц?. Гэта не значыць адмов?цца ад чалавечых прых?льнасця?, але прызнаць, што сапра?днае жыццё ?снуе тольк? ? Богу. Ён выкарысто?вае метафару рода?, каб растлумачыць, што духо?нае адраджэнне – балючы, але неабходны крок. Кожны чалавек пав?нен пак?нуць “сваё чэрава” ? адкрыцца на па?нату вечнага жыцця, - патлумачы? прапаведн?к.
Увечары 12 сакав?ка 2025 года прапаведн?к Папскага дома звярну?ся да супрацо?н?ка? Рымскай куры? з сёмым разважаннем у рамках Вел?капосных рэкалекцый.
Айцец Пазал?н? падкрэсл??, што сучаснае грамадства жыве ? ?люз?? не?м?ручасц?, якую падс?лко?ваюць навуковы прагрэс ? дабрабыт. Гэтая ?люз?я дазваляе нам не задумвацца пра чалавечыя абмежаванн?. Нават у Касцёле часам узн?каюць цяжкасц? са сведчаннем пра Валадарства Божае. Пазбяганне думак пра смерць вядзе да апантанай г?перакты?насц?, няздольнасц? спакойна жыць у чаканн?. З-за страха смерц? чалавеку цяжка зраб?ць канчатковы выбар, ён жыве ? ?люз??, што за?сёды зможа адмян?ць прынятыя рашэнн?.
Сучаснае грамадства сцерла рытуалы ? словы, як?я кал?сьц? дапамагал? мужна сустрэць смерць. Сёння смерць часта ?спрымаецца як тэхн?чная праблема медыцыны або нават як элемент медыйнага шоу. Так? адыход перашкаджае зразумець больш глыбок? сэнс хрысц?янскага жыцця ? надзе?. Святы Франц?шак Ас?зск? называ? смерць “сястрой” ? вучы? прымаць яе як частку шляху, як? вядзе да вечнасц?, - адзначы? прапаведн?к.
Грэх, як ня?далае выкарыстанне свабоды, часта ?зн?кае з-за спробы пазбегнуць страха смерц?. Аднак адз?ным сапра?дным проц?яддзем з'я?ляецца любо?. Як кажа апостал Ян, “мы ведаем, што перайшл? ад смерц? да жыцця, таму што люб?м брато?” (1 Ян 3:14).
Хрыстус не пазбав?? нас ад смерц?, але сам прайшо? праз яе, паказваючы, што яна можа быць асэнсавана ? пера?творана. Яго Уцела?ленне – гэта не тольк? адказ на грэх, а радыкальны жэст любов?, з дапамогай якога Бог ста? удзельн?чаць у нашым ?снаванн?. Евангелле ад Марка падкрэсл?вае парадокс Бога, Як? зба?ляе праз Крыж, паказваючы нам, што, хоць мы вечныя, але не несмяротныя, - сказа? айцец Пазал?н?.
“Жыць як дзец? Божыя ? браты – гэта выбар, як? трэба раб?ць кожны дзень, захо?ваючы ?пэ?ненасць у тым, што любо? да самага канца не тольк? магчымая, але ?жо была засведчана мног?м? пакаленням? мужчын ? жанчын. Гэты г?мн любов? можа гучаць ? ? нашым жыцц?”, - заключы? папск? прапаведн?к.
