Айцец Пазал?н?: вечнае жыццё належыць тым, хто люб?ць без разл?ку
Марыя Валодз?на - Vatican News
Прытча пра Апошн? Суд, ап?саная ? Евангелл? паводле Мацвея ? адлюстраваная на знакам?тай фрэсцы М?келанджэла, звычайна тлумачыцца як закл?к да дабрачыннасц?. Аднак больш п?льны анал?з выя?ляе нечаканую перспектыву: гэта не суд у традыцыйным разуменн?, а “сцвярджэнне рэча?снасц?, якую ?жо зведа? кожны”. Крытэрыем доступу да Валадарства Божага з'я?ляецца не рэл?г?йная прыналежнасць, а “канкрэтная любо? да малодшых брато?, як?х у Евангелл? ?васабляюць вучн? Езуса”. Адказнасць хрысц?ян, так?м чынам, заключаецца не ? тым, каб раб?ць дабро, а ? тым, каб дазвол?ць ?ншым раб?ць яго, - сцвердз?? айцец Рабэрта Пазал?н?.
Акрамя таго, прытча пераварочвае звычайнае разуменне суда: ? праведн?к?, ? грэшн?к? здз?в?л?ся словам Валадара, бо ?чыненае ?м дабро было натуральным ? не?свядомленым. Гэта сведчыць аб тым, што доступ да вечнага жыцця залежыць не ад маральных дасягнення?, а ад здольнасц? люб?ць без разл?ку, - сказа? франц?шкан?н.
Катэх?з?с сцвярджае, што ? канцы вяко? Валадарства Божае з'яв?цца ва ?сёй па?наце, пера?твараючы чалавецтва ? космас у "новае неба ? новую зямлю". Гэтая надзея грунтуецца на абяцанн? Хрыста, як? закл?кае нас жыць ужо цяпер у гэтай перспектыве, з упэ?ненасцю, што Бог перамен?ць чалавецтва па сва?м вобразе ? падабенстве, у адпаведнасц? з той задумай любов?, якая ?снуе з самага пачатку, - адзначы? прапаведн?к.
Езус абвясц?? вечнае жыццё не як будучую ? далёкую рэча?снасць, а як стан, ужо цяпер даступны тым, хто чуе Яго словы ? верыць у Айца (Ян 5:24). Евангелле закл?кае нас прызнаць, што вечнае жыццё ?жо пачалося: яно прая?ляецца ? тым, як мы жывём ? люб?м, адкрываючыся на прысутнасць Бога. “Сапра?дным сюрпрызам Апошняга Суда будзе разуменне таго, што Бог не ме? адносна нас н?як?х чакання?, акрамя по?нага прызнання нас сва?м? дзецьм?, ужо пагружаным? ? Яго вечнасць”, - заключы? сваё казанне айцец Пазал?н?.
