杏MAP导航

Пошук

Artificial Intelligence (AI) Action Summit in Paris

Катал?цк?я эксперты: Ш? не пав?нен "уваскрашаць" памерлых

?нтэракты?ная рэканструкцыя памерлых бл?зк?х праз штучны ?нтэлект балансуе на тонкай мяжы пам?ж ушанаваннем ? здрадай асобы, узн?маючы сур'ёзныя этычныя пытанн?.

Аляксандр Амяльчэня - Vatican News

Разв?ццё тэхналог?й штучнага ?нтэлекту (Ш?) прывяло да з'я?лення "л?чбавых аватара?" або "дэдбота?" – в?ртуальных коп?й памерлых людзей, створаных для сваяко? ? сябро?, як?я могуць ?м?таваць размову з нябожчыкам. Аднак катал?цк?я эксперты папярэджваюць аб этычных праблемах так?х "уваскрашэння?", паведамляе Джына Крысц?ян з “OSV News”.

Нельга называць гэта ?васкрашэннем – гэта насмешка над сам?м словам

Брайан Патрык Грын, дырэктар па этыцы тэхналог?й ва Ун?верс?тэце Санта-Клара ? член даследчай групы па Ш?, скл?канай Цэнтрам л?чбавай культуры пры Дыкастэры? па культуры ? адукацы?, падкрэсл??, што "няправ?льна думаць, быццам мы можам л?чбава ?васкрашаць людзей".

"Гэта абсалютна няправ?льная тэрм?налог?я. Гэта насмешка над словам 'уваскрашэнне', ? яе наогул не варта выкарысто?ваць", - заяв?? ён у ?нтэрв'ю для “OSV News”.

Мы пав?нны паважаць памерлых, а не эксплуатаваць ?х вобраз

Няда?н? прыклад такога выкарыстання Ш? – "?нтэрв'ю" журнал?ста Джыма Акосты з аватарам Хаак?на Ал?вера, заб?тага падчас масавай стральбы ? школе Паркленда ? 2018 годзе. Хоць аватар бы? створаны з дазволу бацько? Ал?вера, Грын адзначае: "Дз?ця не можа даць згоду на гэта, бо яго ?жо няма".

Паводле эксперта, такое выкарыстанне Ш? можа стаць "?нструментал?зацыяй памяц?". "Магчыма, сын цалкам падтрыма? бы сва?х бацько? у гэтым... Але мы гэтага не ведаем", - дада? ён.

Жывая супольнасць, а не в?ртуальныя коп??, дапамагаюць у жалобе

Патрык Метс, л?цэнзаваны прафес?йны кансультант ? намесн?к дырэктара Оф?са евангел?зацы? ? вучнё?ства арх?дыяцэз?? Атланты, у размове з Джынай Крысц?ян адзначы?, што так?я аватары, хоць ? "верагодна ствараюцца з добрым? намерам? дапамагчы тым, хто перажывае страту", у вын?ку "перашкаджаюць працэсу жалобы", выкл?каючы "шмат блытан?ны".

Узаемадзеянне з аватарам памерлага бл?зкага "выкл?кала б гэтую патэнцыяльна пастаянную прысутнасць з тым, хто гаруе, якая не заснавана на рэальнасц?, не заснавана на пра?дзе", - растлумачы? Метс.

Ён дада?, што "ёсць вял?кая занепакоенасць" тым, што такая прысутнасць "патэнцыяльна яшчэ больш ?залюе чалавека, як? перажывае жалобу" у той час, кал? асабл?ва неабходна м?жасобасная падтрымка ? сацыяльная дапамога.

"Спадзяванне, вядома, у працэсе жалобы заключаецца ? тым, што яны (тыя, хто гаруе) узаемадзейн?чаюць з супольнасцю вакол ?х, - патлумачы? Метс. Яны атрымл?ваюць суцяшэнне ад супольнасц? вакол ?х, ад Касцёла, ад сакрамэнта?".

Нашай культуры неабходна навучыцца прымаць рэальнасць смерц?

Як Грын, так ? Метс адзначыл?, што сучасная амерыканская культура ?сё больш ?мкнецца пазбягаць размо? аб смерц?. "Кал? мы не можам прызнаць, што людз? пам?раюць, то мы больш не жывём у рэальным свеце", - падкрэсл?? Грын.

На параф?яльным узро?н? верн?к? могуць значна дапамагчы тым, хто сутыкаецца са смерцю бл?зкага чалавека, сказа? Метс. "Акты?на сустракайце чалавека ? яго горы ? суправаджайце яго ? яго жалобе – вось як Касцёл можа адрэагаваць".
 

22 жн??ня 2025, 11:31