Былы параф?ян?н пра Папу: яго любо? мяняла сэрцы ? жыцц?
Vatican News
“Яго прапаведаванне давала нам адчуванне таго, што Хрыстус сапра?ды прысутн?чае сярод нас. Ён бы? не проста святаром, а сапра?дным пастырам”, - распавё? Дав?д. Ён з удзячнасцю ?спам?нае айца Роберта як лагоднага ? ?смешл?вага пастыра, як? заахвочва? моладзь удзельн?чаць ва ?с?х в?дах дзейнасц?, ад духо?ных да заба?ляльных. Моладзевая група, якую вельм? акты?на падтрымл?ва? айцец Роберт, называлася “Маладыя сябры Хрыста”. Гэты перыяд аказа? глыбок? ?плы? на веру ? жыццё маладога параф?ян?на.
Пастырск? стыль айца Роберта бы? простым: аднос?ны грунтавал?ся перш за ?сё на бл?зкасц?, глыбокай мал?тве, уменн? слухаць ? весц? за сабой. Яго словы был? цвёрдым?, але цёплым?. “Для мяне ён бы? наста?н?кам, арыенц?рам ? з часам ператвары?ся ? сапра?днана духо?нага сябра", - падзял??ся Дав?д Каранса.
Моладзь параф?? цягнулася да гэтага аскетычнага ? спакойнага а?густынца. Ён веры? у моладзь, давяра? ёй, дава? магчымасць дзейн?чаць, ? гэта заахвочвала хлопца? ? дзя?чат браць на сябе адказнасць за справы касцёла. “Ён став??ся да нас не як да нейкай групы, а як да сэрца жывога Касцёла. Дзякуючы яму мног?я з нас даведал?ся, што значыць жыць у супольнасц?, з радасцю сведчыць веру, арган?зо?ваць рэкалекцы?, евангел?заваць", - падзял??ся ?спам?нам? параф?ян?н.
У моладзевай групе, створанай айцом Робертам, юнак пазнаём??ся з С?нтыяй, якая пазней стала яго жонкай. ?х досвед веры, служэння ? мал?твы бы? настольк? сапра?дным ? глыбок?м, што яны ? сёння працягваюць жыць у веры ? выхо?ваць дачок на тых кашто?насцях, як?я некал? закла? у ?х пробашч.
Але дзейнасць айца Роберта не абмяжо?валася тольк? моладдзю. Уся параф?я дзякуючы яму ператварылася ? гасц?нны дом для кожнага, з мноствам пастырск?х груп, акты?най евангел?зацыяй у ?ншых раёнах горада, ?н?цыятывам? сал?дарнасц?. "Карацей кажучы, параф?я перастала быць проста храмам ? ператварылася ? жывую, радасную ? акты?ную супольнасць. Прыклад айца Прэвоста абудз?? у мног?х пакл?канне да Касцёла", - дада? Каранса.
У дзень, кал? бы? абраны новы Папа, Дав?д Каранса святкава? 43-годдзе. Даведацца, што яго былы пробашч ста? Папам было найлепшым падарункам: "Я адчува? сумесь здз??лення, падзяк? ? гонару. Немагчыма было не думаць аб тых днях маладосц?, гам?л?ях, абдымках, ласкавай усмешцы. Я адчува?, што Святы Дух звярну? увагу на сапра?днага пастыра. ? я бы? не адз?ным: мног?я з тых, хто веда? яго, сабрал?ся разам, каб памал?цца ? падзякаваць. Мног?я плакал? ад хвалявання. Мы ?се адчувал?, што частка нашага сэрца цяпер у Рыме”, - падзял??ся параф?ян?н.
Для той параф?яльнай моладз?, якая да?но вырасла, Ле? XIV наза?жды застанецца айцом Робертам, пастырам, як? навучы? ?х жыць па Евангелл?. Перуанец перакананы, што яго былы пробашч – “не чалавек улады, а чалавек Бога”. “Ён ведае праблемы невял?к?х супольнасця?, ён ведае, што значыць будаваць зн?зу. Яго пастырск? досвед, яго любо? да моладз? ? яго а?густынск? дух могуць даць надзею Касцёлу, якому трэба вярнуцца да гало?нага", - заключы? Дав?д Каранса.
