杏MAP导航

Аляксандр Панчанка – Vatican News

Франц?шак прапанава? задумацца над важнасцю цноты разважл?васц?, якая “разам са справядл?васцю, мужнасцю ? ?стрыманасцю”, аднос?цца да так званых “кардынальных цнот”. Яны “не з’я?ляюцца выключнай прэрагатывай хрысц?ян, але належаць да спадчыны антычнай мудрасц?, у прыватнасц? грэчаск?х ф?лосафа?”, - дада? Папа ? катэхезе, тэкст якой зачыта? мансеньёр П’ерлу?джы Джырэл? з Дзяржа?нага сакратарыяту.

“У сярэднявечных творах прадста?ленне цнот не зводз?цца да простага перал?ку стано?чых якасцей душы”, - зазначы? Пантыф?к, нагадваючы, што “пераасэнсо?ваючы клас?чных а?тара? у святле хрысц?янскага адкрыцця”, тэолаг? ?я?лял? сем цнот – тры тэалагальныя ? чатыры кардынальныя – “як пэ?нага роду жывы арган?зм, дзе кожнай цноце адведзена гарман?чнае месца”. “Ёсць асно?ныя цноты ? дадатковыя, як ста?пы, калоны ? п?лястры”, - дада? Франц?шак, праводзячы паралель з арх?тэктурай сярэднявечных катэдральных касцёла?.

Святы Айцец адзначы?, што разважл?васць, гэта не баязл?васць ц? асцярожнасць чалавека, як? за?сёды сумняваецца адносна таго, як паступ?ць. “Першынства разважл?васц? азначае, што дзейнасць чалавека знаходз?цца ? руках яго розуму ? свабоды. Разважл?вы чалавек – творчы: ён разважае, ацэньвае, ?мкнецца зразумець усю складанасць рэальнасц? ? не дазваляе сабе паддацца эмоцыям, ляноце, ц?ску ?люз?й”, - падкрэсл?? Пантыф?к, дадаючы, што ? свеце, дзе пануе “вонкавасць, павярхо?ныя думк? ? банальнасць дабра ? зла, старажытны ?рок разважл?васц? заслуго?вае таго, каб да яго вярнуцца”.

Франц?шак спасла?ся на святога Тамаша Акв?нскага, як?, наследуючы Арыстоцеля, называ? разважл?васць recta ratio agibilium – здольнасцю нак?ро?ваць учынк? да дабра.

“Разважл?вы – гэта той, хто ?мее выб?раць: у кн?гах жыццё здаецца простым, але пасярод вятро? ? хваль штодзённага жыцця – яно зус?м ?ншае, мы часта ня?пэ?неныя ? не ведаем, у як? бок ?сц?. Той, хто разважл?вы, не выб?рае на?гад: спачатку ён ведае, чаго хоча, затым абдумвае с?туацыю, ра?цца ?, валодаючы шырок?м бачаннем ? ?нутранай свабодай, выб?рае, па як?м шляху пайсц?. Н?хто не кажа, што ён не памыл?цца – у рэшце рэшт мы ?се людз?, – але, па меншай меры, ён не здзейсн?ць вял?к?х памылак. На жаль, у кожным асяроддз? ёсць тыя, хто сх?льны адмахвацца ад праблем павярхо?ным? жартам? ? пастаянна выкл?каць спрэчк?. Разважл?васць – гэта якасць тых, хто пакл?каны к?раваць: яны ведаюць, што к?раваць цяжка, што ёсць шмат пункта? гледжання ? трэба спрабаваць ?х гарман?заваць, што трэба раб?ць дабро не для адных, а для ?с?х”, - патлумачы? Пантыф?к.

Разважл?васць вучыць таксама таму, што “выдатнае – вораг добрага”. “Празмерны запал, на самай справе, у некаторых с?туацыях можа прывесц? да катастрофы: можа разбурыць канструкцыю, якая пав?нна была ?зводз?цца паступова; можа парадз?ць канфл?кты; можа нават справакаваць гвалт”, - дада? Святы Айцец.

Франц?шак адзначы?, што разважл?вы чалавек умее захо?ваць памяць пра м?нулае, не таму што ба?цца будучын?, а таму што ведае: традыцыя – гэта спадчына мудрасц?. “Жыццё складаецца з пастаяннага накладання старога ? новага, ? нядобра за?сёды думаць, што свет пачынаецца з нас, што мы пав?нны вырашаць праблемы з нуля”, - падкрэсл?? Пантыф?к, дадаючы, што разважл?вы чалавек таксама з’я?ляецца прадбачл?вым – вызначы?шыся з мэтай, да якой трэба ?мкнуцца, ён ведае, што неабходна забяспечыць сябе ?с?м? сродкам? для яе дасягнення.

“Мног?я евангельск?я ?ры?к? дапамагаюць нам выхо?ваць разважл?васць. Напрыклад: разважл?вы той, хто будуе дом свой на камен?, ? неразумны той, хто будуе яго на пяску (пар. Мц 7, 24-27). Мудрыя тыя панны, як?я носяць алей для сва?х светача?, ? неразумныя тыя, як?я не носяць (пар. Мц 25, 1-13). Хрысц?янская жыццё – гэта спалучэнне прастаты ? пран?кл?васц?. Рыхтуючы сва?х вучня? да м?с??, Езус ра?ць: “Вось Я пасылаю вас, як авечак пам?ж ва?ко?. Таму будзьце х?трыя, як зме?, ? простыя, як галубы” (Мц 10,16). Ён быццам кажа, што Бог не тольк? жадае, каб мы был? святым?, але хоча, каб был? разумным? святым?, таму што заблукаць без разважл?васц? – хв?л?нная справа!”, - завяршы? катэхезу Пантыф?к.