Пантыф?к: мы адказныя за к?рунак, як? даем нашаму абурэнню
Аляксандр Панчанка - Vatican News
Франц?шак прысвяц?? сваю катэхезу гневу, падкрэсл?ваючы, што гэта “асабл?ва змрочная загана”, распазнаць якую лягчэй за ?ншыя: яна пазнаецца па рухах цела чалавека, яго агрэс??ных паводз?нах, цяжк?м дыханн?, па злосным ? панурым поз?рку.
“У сва?м самым вострым выразе гне?, гэта загана, якая не дае адпачынку. Кал? яна ?зн?кае ? вын?ку спазнанай несправядл?васц? (альбо таго, што разумеецца як несправядл?васць), часта яна зрываецца не супраць кры?дз?целя, але супраць першага, хто трап?цца пад руку. Ёсць людз?, як?я стрымл?ваюць гне? на працы, робяць выгляд спакойных ? сабраных людзей, але, апыну?шыся дома, становяцца нязносным? для жонк? ? дзяцей”, - сказа? Папа, дадаючы, што гне? – нястрымная загана, якая можа пазбав?ць сну, прымушаючы чалавека бясконца пракручваць думк? ? галаве.
Франц?шак нагада?, што гне? зн?шчае чалавечыя аднос?ны. Гэта загана выя?ляе “няздольнасць прымаць адметнасць ?ншага, асабл?ва кал? яго жыццёвыя рашэнн? не супадаюць з нашым?”. Яна прыводз?ць да таго, што раздражняць пачынаюць не тольк? памылк? бл?жняга, але ?сё ? ?м – тон яго голасу, простыя па?сядзённыя жэсты, лад мыслення ? пачуцця?.
Святы Айцец папярэдз??, што кал? аднос?ны дасягаюць такога ?зро?ню дэградацы?, чалавек губляе яснасць розуму. Акрамя таго, гне? можа не прам?наць з часам, а адлегласць ? ма?чанне, замест таго, каб аблегчыць цяжар непаразумення, тольк? павял?чваюць яго, - патлумачы? Франц?шак, дадаючы, што менав?та па гэтай прычыне святы Павел ра?? хрысц?янам вырашаць праблему ? раб?ць спробы прым?рэння неадкладна. Ён нагада? словы апостала: “Няхай сонца не заходз?ць у гневе вашым” (Эф 4,26).
“Важна ?сё вырашыць адразу, да заходу сонца. Кал? днём можа ?зн?кнуць нейкае непаразуменне, ? два чалавек? перастануць разумець адз?н аднаго, раптам успрымаючы сябе далёк?м?, не варта аддаваць ноч д’яблу”, - закл?ка? Святы Айцец, папярэджваючы, што ? так?м выпадку загана гневу не будзе дазваляць заснуць, будзе прымушаць няспынна пракручваць у галаве свае аргументы ? вызначаць памылк?, як?я “н?кол? не бываюць нашым?, а за?сёды належаць ?ншым”.
Пантыф?к згада?, што ? мал?тве Ойча наш Езус заахвочвае мал?цца за нашы чалавечыя аднос?ны, як?я ?я?ляюць сабой “м?ннае поле”. Ён падкрэсл??, што ? жыцц? нам даводз?цца мець справу з нашым? “да?жн?кам?”, але ? мы “не за?сёды люб?л? ?с?х у належнай меры”. “Мы ?се грэшн?к?, усе з непагашаным? запазычанасцям?, не будзем забываць пра гэта, ? таму ?с?м нам трэба навучыцца прабачаць, каб атрымаць прабачэнне. Людзям цяжка быць разам, кал? яны не практыкуюць мастацтва прабачэння настольк?, накольк? гэта магчыма па-чалавечы. Гневу супрацьстаяць добразычл?васць, адкрытасць сэрца, лагоднасць, цярпл?васць”, - сказа? Папа.
Святы Айцец за?важы?, што хаця гэтая “жудасная загана” ? называецца “крын?цай война? ? нас?лля”, не ?сё, што можа нарадз?цца з гневу, з’я?ляецца памылковым. “Мы не нясём адказнасц? за гне?, кал? ён узн?кае, але мы за?сёды нясём адказнасць за тое, як ён разв?ваецца. ? часам добра, кал? гне? выл?ваецца прав?льным чынам. Кал? чалавек н?кол? не злуецца, кал? яго не абурае несправядл?васць, кал? ён не адчувае, як нешта дрыжыць у ягоным нутры перад абл?ччам прыгнёту слабейшага, то яго цяжка назваць чалавекам, а тым больш хрысц?ян?нам”, - растлумачы? Франц?шак.
Папа ?каза? на прыклад Езуса Хрыста, як? паказа?, што ?снуе таксама “святое абурэнне”. “Езус н?кол? не адказва? злом за зло, але ? душы спазна? гэта пачуцце ? ? выпадку з гандлярам? ? святын? ён здзейсн?? моцны ? прароцк? ?чынак, прадыктаваны не гневам, а рупл?васцю пра Божы дом”, - сказа? Пантыф?к, падкрэсл?ваючы, што хрысц?яне пав?нны з дапамогай Святога Духа знаходз?ць слушную меру сва?м эмоцыям – выхо?ваць ?х так, каб яны ск?ро?вал?ся да дабра.