Франц?шак: суцяшэнне – вял?к? дар для духо?нага жыцця
Аляксандр Панчанка – Vatican News
Пантыф?к за?важы?, што духо?нае суцяшэнне – гэта святло ? душы ? вельм? важны элемент распазнавання. “Гэта перажыванне ?нутранай радасц?, што дазваляе бачыць прысутнасць Бога ва ?с?м; яно ?мацо?вае веру ? надзею, а таксама здольнасць раб?ць дабро. Чалавек, як? адчувае суцяшэнне, не апускае рук? перад абл?ччам цяжкасцей, таму што адчувае супакой, мацнейшы за выпрабаванне. Таму гэта вял?к? дар для духо?нага жыцця ? для жыцця ? цэлым”, - дада? Папа.
Франц?шак за?важы?, што духо?нае суцяшэнне – “гэта ?нутраны рух, як? дакранаецца да глыб?н? нас сам?х”. Ён не к?дк?, але мякк? ? дал?катны: “чалавек адчувае сябе агорнутым прысутнасцю Бога, за?сёды паважл?вай да яго свабоды”. Гаворка не ?дзе пра прымус вол? ц? “м?малётную эйфарыю”, бо нават пачуццё болю – напрыклад, за ?ласныя грах? – можа стаць прычынай суцяшэння, - дада? Пантыф?к.
Папа нагада? пра досвед, перажыты святым А?гусц?нам кал? ён каза? сваёй мац? Мон?цы пра прыгажосць вечнага жыцця; пра дасканалую радасць святога Франц?шка, м?ж ?ншым звязаную з цяжк?м? жыццёвым? с?туацыям?. “Падумаем пра шматл?к?х святых, як?я был? здольныя на вял?к?я справы, не таму, што л?чыл? сябе добрым? ? здольным?, але таму, што был? заваяваныя супакойваючай ласкавасцю Божай любов?”, - сказа? Святы Айцец, дадаючы, што менав?та так? спакой са здз??ленне за?важа? у сабе святы ?гнацый, кал? чыта? б?яграф?? святых, а таксама Эдыта Штайн, пасля свайго навяртання.
Франц?шак падкрэсл??, што духо?нае суцяшэнне звязана з надзеяй, ск?равана ? будучыню, даючы магчымасць распачынаць ?н?цыятывы, як?я да гэтага моманту адкладал?ся. У той жа час суцяшэннем нельга к?раваць, яго нельга запраграмаваць па ?ласным жаданн?, яно з’я?ляецца дарам Духа Святога: дазваляе бл?зкасць з Богам, якая н?бы скасо?вае адлегласц?.
Пантыф?к нагада? як святая Тэрэза ад Дз?цятка Езуса, наведваючы базыл?ку Святога Крыжа ?ерусал?мскага ? Рыме ва ?зросце чатырнаццац? гадо?, спрабавала дакрануцца там да аднаго з цв?ко?, як?м? бы? укрыжаваны Езус, бо адчула гэта жаданне як “пары? любов? ? даверу”.
“Чатырнаццац?гадовая дзя?чынка дае нам цудо?нае ап?санне духо?нага суцяшэння: яна адчувала пачуццё пяшчоты да Бога, якое роб?ць чалавека смелым у жаданн? ?дзельн?чаць у Яго жыцц?, раб?ць тое, што падабаецца Яму, бо адчуваем сябе бл?зк?м? з ?м, адчуваем, што Яго дом – гэта наш дом, адчуваем сябе прынятым?, люб?мым?, абно?леным?”, - сказа? Папа, дадаючы, што дзякуючы такому суцяшэнню мы не скараемся перад абл?ччам цяжкасцей. “Насамрэч, з такой жа дзёрзкасцю Тэрэза прас?ла ? Папы дазволу ?вайсц? ? Кармэль, хоць ? была занадта маладая, ? яе просьба была выслухана”, - за?важы? Святы Айцец.
Папа папярэдз?? таксама пра ?снаванне фальшывага суцяшэння. Ён за?важы?, што ? духо?ным жыцц? адбываецца нешта падобнае да таго, што адбываецца ? людской дзейнасц?: ёсць арыг?налы, а ёсць падробк?. “Кал? сапра?днае суцяшэнне падобнае да кропл? на губцы, яно пяшчотнае ? ?нутранае, тады яго падробк? больш гучныя ? к?дк?я, гэта ?спышк?, бессэнсо?ныя, як?я вядуць да замыкання ? сабе ? ня?ваг? да ?ншых. ?люзорнае суцяшэнне ? рэшце рэшт пак?дае нас пустым?, далёк?м? ад цэнтра нашага ?снавання”, - зазначы? ён.
“Вось чаму патрэбна распазнаванне таксама ? тады, кал? адчуваеш суцяшэнне”, - сказа? Святы Айцец, дадаючы, што фальшывае суцяшэнне можа стаць небяспечным, “кал? мы шукаем яго як самамэты, апантана ? забываючыся на Пана”.
Пантыф?к нагада? словы святога Бернарда, як? каза?, што тады “чалавек шукае суцяшэння Божага, але не шукае Бога суцяшэння”. Гэта дынам?ка дз?цяц?, якое шукае бацько? тольк? для таго, каб атрымаць ад ?х нешта, але не дзеля ?х сам?. “Мы таксама рызыкуем жыць нашым? аднос?нам? з Богам ?нфантыльна, шукаючы выгады, зводзячы Яго да аб’екта для нашага выкарыстання ? спажывання, страц??шы найпрыгажэйшы дар, як?м з’я?ляецца Ён сам”, - папярэдз?? на заканчэнне катэхезы Франц?шак.
