杏MAP导航

Аляксандр Панчанка - Vatican News

Франц?шак спасла?ся на Духо?ныя практыкаванн? святога ?гнацыя Лаёлы, як? акрэсл?ва? спустошанасць як “цемру ? душы, яе хваляванне, цягу да рэча? н?зк?х ? зямных, неспакой з прычыны розных спакус ? напасця?, як?я падштурхо?ваюць да недаверу, згубы надзе? ? любов?; кал? душа бачыць сябе цалкам лян?вай, абыякавай, засмучанай ? як быццам адлучанай ад свайго Творцы ? Пана”.

“Я думаю, што кожны з нас тым ц? ?ншым чынам перажыва? спустошанасць. Праблема заключаецца ? тым, як яе разумець, бо таксама ? спустошанасць можа сказаць нам нешта важнае, а кал? мы спяшаемся ад яе пазбав?цца, рызыкуем згуб?ць гэту магчымасць”, - зазначы? Папа.

Пантыф?к падкрэсл??, што “н?хто не хаце? бы быць спустошаным ц? сумным”. “Усе мы хочам жыцця, за?сёды радаснага, шчасл?вага ? напо?ненага. Але гэта не тольк? немагчыма, але таксама ? было б нядобра для нас. Насамрэч, змена жыцця, арыентаванага на заганы, можа пачацца з с?туацы? смутку, раскаяння за тое, што было зроблена”, - сказа? Пантыф?к, нагадваючы, што слова “згрызоты” л?таральна азначае, што сумленне “грызе”, не дае спакою.

Франц?шак адзначы? важнасць разумення сэнсу смутку. У наш час ён у асно?ным разглядаецца негаты?на, як зло, якога трэба пазбягаць любой цаной, але на самай справе смутак можа стаць незаменным трывожным званочкам для жыцця, заахвочваючы нас “даследаваць больш багатыя ? плённыя прасторы, што не дазваляюць зраб?ць м?малётнасць ? ?х?ленне”.

Папа нагада?, што святы Тамаш Акв?нск? называ? смутак “болем душы”: “як нервы ? целе, ён абуджае ?вагу перад абл?ччам магчымай небяспек? або занядбанага дабра”. “Па гэтай прычыне ён неабходны для нашага здаро?я, ён абараняе нас, каб не зраб?л? зла сябе ? ?ншым. Значна больш сур’ёзна ? небяспечна было б не за?важаць гэтага пачуцця”, - сказа? Святы Айцец.

“Для тых, хто мае жаданне чын?ць дабро, смутак з’я?ляецца перашкодай, з дапамогай якой спакус?цель жадае знеахвоц?ць нас. У так?м выпадку трэба дзейн?чаць супрацьлегла таму, што ён прапануе, ? рашуча працягваць раб?ць задуманае. Давайце падумаем пра працу, вучобу, мал?тву, узяты на сябе абавязак: кал? пак?нем ?х, як тольк? адчуем нуду ц? сум, мы ?х н?кол? не давядзем да канца”, - зазначы? Пантыф?к, дадаючы, што гэта тычыцца таксама ? сферы духо?нага жыцця.

“Шлях да дабра, нагадвае Евангелле, вузк? ? цяжк?, ён патрабуе барацьбы, перамог? над сам?м сабой. Я пачынаю мал?цца, ц? прысвячаю сябе добрай справе, ?, як н? дз??на, менав?та ? гэты момант мне прыходзяць на думку справы, як?я пав?нен зраб?ць неадкладна. Тым, хто хоча служыць Пану, важна не паддавацца спусташэнню. На жаль, некаторыя вырашаюць адмов?цца ад мал?то?нага жыцця ц? зробленага выбару, ад сужэнства ц? манаства, паддаючыся спусташэнню, не спрабуючы зразумець сэнс гэтага духо?нага стану, ? асабл?ва без духо?нага к?ра?н?цтва. Мудрае прав?ла кажа не раб?ць перамен у стане духо?най спустошанасц?. Час, а не хв?л?нны настрой, паказвае ц? бы? добрым наш выбар”, - сказа? Франц?шак.

Пантыф?к адзначы?, што ? Евангелл? Езус з рашучасцю адх?ля? спакусы. “Выпрабаванн? прыходз?л? да Яго з розных бако?, але за?сёды, сустракаючы з Яго рашучасцю, гато?насцю спа?няць волю Айца, зн?кал? ? пераставал? перашкаджаць шляху”, - дада? Папа, падкрэсл?ваючы, што выпрабаванне ? духо?ным жыцц? – гэта важны момант, а кал? хочам служыць Пану, трэба быць гатовым? да спакуса? ? моманта? смутку.

“Кал? здолеем прайсц? праз самотнасць ? спусташэнне з адкрытасцю ? свядомасцю, можам выйсц? з ?х умацаваным? з чалавечага ? духо?нага пункту гледжання”, - сказа? ён, нагадваючы, што выпрабаванн? н?кол? не бываюць большым? за с?лы чалавека, таму што Пан н?кол? нас не пак?дае ? дапамагае перамагчы ?се спакусы.

“? кал? не пераможам сёння, устанем яшчэ раз, працягнем шлях ? пераможам за?тра. Але не заставайцеся памерлым? – скажам так – не заставайцеся пераможаным? хв?л?нам? смутку ? спусташэння: працягвайце ?сц? наперад. Няхай Пан благаслав?ць вас на гэтым шляху духо?нага жыцця, як? за?сёды з’я?ляецца п?л?грымаваннем”, - завяршы? катэхезу Святы Айцец.