Папа да пажылых людзей: лепшае ? жыцц? яшчэ наперадзе
Аляксандр Панчанка - Vatican News
Завяршаючы цыкл катэхез прысвечаны старасц?, Франц?шак нагада?, што няда?на ? Касцёле адзначалася ?рачыстасць Унеба?зяцця Найсвяцейшай Панны Мары?, таямн?ца якога паказвае спа?ненне Божай задумы адносна Мац? Езуса, а таксама прал?вае святло на наша, чалавечае прызначэнне.
Пантыф?к за?важы?, што тэолаг? за?сёды разважал? пра аднос?ны пам?ж ?неба?зяццем Панны Мары? ? смерцю. “Я думаю, што было б важней паказаць сувязь гэтай таямн?цы з уваскрасеннем Сына, якое адкрывае кожнаму з нас шлях да жыцця. У боск?м чыне ?з’яднання Мары? з Уваскрослым Хрыстом не проста пера?зыходз?цца звычайнае цялесная тленнасць чалавечай смерц?: у ?м прадвяшчаецца цялеснае прыняцце Божага жыцця; прадвяшчаецца наш лёс ?васкрашэння, бо, згодна з хрысц?янскай верай, Уваскрослы – першародны сярод мноства брато? ? сясцёр”, - сказа? Папа.
Нагадваючы словы Езуса да Н?кадэма, Святы Айцец падкрэсл??, што ?васкрасенне – гэта “крыху як другое нараджэнне”, нараджэнне ? небе. Падобна таму, як пак?ну?шы ?лонне мац?, мы застаемся сам?м? сабой – тым жа чалавекам, як? бы? ва ?лонн? – так ? пасля смерц? мы нараджаемся ? небе, у прасторы Бога, ? гэта ?сё яшчэ мы, як?я хадз?л? па гэтай зямл?. “Аналаг?чным чынам адбылося з Езусам. Уваскрослы – гэта той жа Езус: Ён не губляе н? сваёй чалавечнасц?, н? вопыту, н? нават сваёй цялеснасц?, бо без гэтага Ён пераста? бы быць сам?м сабой”, - зазначы? Пантыф?к.
Франц?шак нагада?, што, аб’я?ляючыся сва?м сябрам пасля смерц?, Езус паказва? свае раны, але яны больш не был? слядам? пакутл?вай смерц?, а “незгладжальным доказам Яго вернай любов? да канца”. “Уваскрослы Езус ус?м сва?м целам жыве ? трын?тарнай бл?зкасц? Бога! ? ? ёй Ён не губляе памяц?, не адма?ляецца ад уласнай г?сторы?, не разрывае аднос?ны, з як?м? жы? на зямл?. Ён абяца? сва?м сябрам: “А кал? пайду ? падрыхтую вам месца, прыйду зно? ? забяру вас да сябе, каб ? вы был? там, дзе Я” (Ян 14, 3), - сказа? Святы Айцец.
“Уваскрослы жыве ? Божым свеце, дзе ёсць месца для кожнага, дзе ствараецца новая зямля ? будуецца нябесны горад, канчатковы дом чалавека. Мы не можам сабе ?яв?ць гэта перамяненне нашай смяротнай цялеснасц?, але мы ?пэ?неныя, што яно захавае пазнавальным? нашы твары ? дазвол?ць нам заставацца людзьм? ? Божым небе. Гэта дазвол?ць нам з узнёслым? пачуццям? ?дзельн?чаць у бясконцым ? шчасл?вым багацц? творчага чыну Бога, бясконцыя падзе? якога мы перажывем асаб?ста ”, - дада? Пантыф?к.
Папа за?важы?, што Езус пара?но?ва? Божае Валадарства з вясельнай вячэрай, святам з сябрам?, працай, якая ?дасканальвае дом, нечаканасцю, што роб?ць ураджай багацейшым за ся?бу.
“Сур’ёзнае ста?ленне да евангельск?х сло? пра Валадарства дазваляе нашай адчувальнасц? атрымл?ваць асалоду ад дзейснай ? творчай любов? Бога ? ?водз?ць нас у гармон?ю з беспрэцэдэнтным прызначэннем жыцця, якое мы сеем. У нашай старасц?, дараг?я мае равесн?к?, усё вастрэй адчуваецца важнасць мног?х “дэталя?”, з як?х складаецца жыццё – ласкавага дотыку, усмешк?, жэсту, ацэненай працы, нечаканага сюрпрызу, шчырай гасц?ннасц?, вернай сувяз?. Самае гало?нае ? жыцц?, што нам даражэй усяго, у непасрэднай бл?зкасц? да нашага адыходу, станов?цца для нас канчаткова зразумелым”, - сказа? Франц?шак, дадаючы, што гэта старэчая мудрасць асвячае жыццё дзяцей, моладз?, дарослых, цэлага грамадства. “Усё наша жыццё падобна на зерне, якое пав?нна трап?ць у зямлю, каб прарасц? ? прынесц? плод. Яно прарасце, як ? ?сё ?ншае ? свеце. Не без пакут, не без болю, але прарасце. ? жыццё ?васкрослага цела будзе ? сто ? тысячу разо? больш яскравым, чым тое, якое мы пакаштавал? на гэтай зямл?”, - перакананы Франц?шак.
“Невыпадкова Уваскрослы Пан, чакаючы апостала? на беразе возера, смажы? рыбу, а потым дава? ?м. Гэты жэст клапатл?вай любов? дае нам зразумець, што нас чакае, кал? мы пераплывем на друг? бераг. Так, дараг?я браты ? сёстры, асабл?ва старэйшыя, лепшае ? жыцц? яшчэ перад нам?”, - падкрэсл?? Папа, выказваючы пажаданне, каб “Мац? Пана ? наша Мац?, якая апярэдз?ла нас у ра?, вярнула нам трымценне чакання” на сустрэчу з Панам.
