Папа: старасць можа стаць часам для нараджэння нанова
Аляксандр Панчанка – Vatican News
Франц?шак прысвяц?? сваю катэхезу “аднаму з самых значных пажылых людзей у Евангелл?” – юдэйскаму старэйшыне Н?кадэму, як?, жадаючы пазнаць вучэнне Езуса, прыйшо? да Яго патаемна ?начы. Падчас ?х размовы выяв?лася сутнасць аб’я?лення Езуса ? Яго зба?чай м?с??: “Бо так палюб?? Бог свет, што адда? Сына свайго Адз?народнага, каб кожны, хто верыць у Яго, не заг?ну?, але ме? жыццё вечнае”, - нагада? Папа.
Езус сказа? Н?кадэму: каб “убачыць Божае Валадарства” трэба “нарадз?цца нанова”. Гаворка не ?дзе пра тое, каб зно? прыйсц? на свет, спадзеючыся, што новая рэ?нкарнацыя дасць магчымасць лепшага жыцця, - удакладн?? Пантыф?к, падкрэсл?ваючы, што “такое па?тарэнне не мае сэнсу, больш за тое, яно пазбав?ла б усялякага значэння пражытае жыццё”. Насамрэч, гаворка ?дзе пра “нараджэнне паводле Духа”, прым?рэнне з Божай любо?ю.
Н?кадэм кепска зразуме? у чым сэнс нараджэння нанова, аргументуючы яго немагчымасць пажылым узростам, ма?ля? “чалавек непазбежна старэе, мара пра вечную маладосць беззваротна аддаляецца, а завяршэнне жыцця – гэта вын?к усякага наражэння ? часе”, - сказа? Франц?шак.
“Доказы Н?кадэма вельм? павучальныя для нас. ?х можна абвергнуць у святле сло? Езуса ? адкрыць м?с?ю, якая належыць старасц?. Насамрэч, быць пажылым – не тольк? не перашкода для нараджэння нанова, пра якое кажа Езус, але належны час, каб асвяц?ць яго ? вызвал?ць ад неразумення згубленай надзе?”, - запэ?н?? Пантыф?к.
На думку Святога Айца, наша эпоха ? культура культывуе м?ф пра вечную маладосць, адчайную апантанасць нятленнасцю цела, на дапамогу чаму прыходзяць лек? ? касметыка, як?я запавольваюць, хаваюць, устараняюць старасць. “Чаму старасцю пагарджаюць розным? спосабам?? – Таму што яна нясе ? сабе неабвержна рассейвае гэты м?ф, як? хаце? бы вярнуць нас ва ?лонне мац? дзеля вечна маладога цела”, - сцвердз?? Папа, дадаючы, што ф?з?чны дабрабыт ? культываванне м?фу пра вечную маладосць – гэта розныя рэчы.
“Жыццё ? смяротным целе – гэта цудо?ная “незавершанасць”, уласц?вая некаторым творам мастацтва, як?я маюць непа?торную прыцягальнасць менав?та ? сваёй незавершанасц?. Зямное жыццё – гэта “?н?цыяцыя”, а не завяршэнне: мы прыходз?м у свет менав?та так?м?, сапра?дным? людзьм?, наза?сёды”, - падкрэсл?? Пантыф?к.
Франц?шак зазначы?, што вера дазваляе нам “убачыць” Божае Валадарства, за?важыць знак? надзе? на спа?ненне нашага прызначэння для Божай вечнасц?. Гаворка ?дзе пра “знак? евангельскай любов?”, - сказа? ён, падкрэсл?ваючы, што старасць перадае людзям не тольк? тугу па нараджэнн? ? часу, але таксама любо? да пункту прызначэння. З такой перспектывы пажылы ?зрост мае выключную прыгажосць: мы нак?ро?ваемся да Вечнага, да мэты, да Божых Нябёса?, - дада? Папа.
Святы Айцец зазначы? таксама, што старасць – гэта асабл?вы час для вызвалення будучын? ад тэхнакратычнай ?люз?? б?ялаг?чнага ? рабатызаванага выжывання, шанс для адкрыцця пяшточы Творцы. “Няхай Святы Дух дазвол?ць нам адкрыць нанова духо?ную ? культурную м?с?ю старасц?, якая прым?рае нас з нараджэннем нанова”, - завяршы? сваю катэхезу Пантыф?к.
