Святы Айцец: трэба разам ? часта адведваць пажылых людзей
Аляксандр Панчанка – Vatican News
У катэхезе Франц?шак спасла?ся на г?сторыю пра аздара?ленне цёшчы Пятра, кал? яна, па словах евангел?ста Марка, “ляжала ? гарачцы”. “Мы не ведаем ц? гэта была лёгкая немач, але ? старасц? нават простая прастуда можа быць небяспечнай. У старасц? мы больш не ?ладныя над нашым целам. Трэба навучыцца выб?раць, што раб?ць ? што не раб?ць. С?лы слабнуць ? пак?даюць нас, нават кал? наша сэрца не перастае прагнуць. Таму трэба навучыцца ачышчаць прагненн?: мець цярпл?васць, выб?раць, што вымагаць ад цела ? жыцця”, - дада? ён.
Папа нагада?, што хвароба абцяжарвае старасць па-?ншаму ? па-новаму, у пара?нанн? з тым, як гэта было ? маладым ? дарослым узросце. “Яна быццам цяжк? ?дар, што абрынаецца ? ? без таго складаны час. Хвароба пажылога чалавека здаецца прыспешвае смерць ? змяншае час жыцця, як? ?жо л?чым дастаткова каротк?м. Закрадваецца сумненне, што не ачуняем, што “цяпер захварэл? ? апошн? раз”. Не атрымл?ваецца марыць ? спадзявацца на будучыню, якая здаецца амаль ня?снай”, - сказа? Святы Айцец, за?важаючы, што евангельская г?сторыя пра аздара?ленне Хрыстом цёшчы Пятра дапамагае нам спадзявацца ? дае першы ?рок: “Езус не адведвае гэту пажылую хворую жанчыну сам, але прыходз?ць разам з вучням?”.
“Менав?та хрысц?янская супольнасць абавязана клапац?цца пра пажылых: сваяко? ? сябро?. Трэба, каб пажылых адведвала шмат людзей, разам ? часта. Мы н?кол? не пав?нны забываць гэтыя тры радк? Евангелля. Асабл?ва сёння, кал? колькасць пажылых значна ?зрасла. Мы пав?нны адчуваць адказнасць за адведванне старыко?, як?я часта з’я?ляюцца самотным?, ? занос?ць ?х да Пана ? нашай мал?тве. Сам Езус вучыць нас люб?ць ?х”, - дада? Пантыф?к.
Святы Айцец нагада?, што “грамадства з’я?ляецца па-сапра?днаму адкрытым на жыццё, кал? прызнае яго кашто?ным нават у старасц?, няпо?наспра?насц?, цяжкай хваробе ? згасанн?”. “Езус, кал? ?бачы? пажылую хворую жанчыну, узя? яе за руку ? аздарав??, зно? пастав??шы яе на ног?. Езус, гэтым сва?м ласкавым жэстам любов?, дае першы ?рок вучням: зба?ленне абвяшчаецца – ц? лепш – перадаецца, – праз увагу да гэтага хворага чалавека; а вера гэтай жанчыны ззяе ва ?дзячнасц? за ласкавасць Бога, што пах?л?лася над ёй”, - падкрэсл?? Папа.
Кал? першы ?рок нам дае Езус, то друг? ?рок – сама пажылая жанчына, якая ?стала ? пачала прыслужваць. “Нават у старасц? можна, больш за тое, трэба служыць супольнасц?. Добра, кал? пажылыя яшчэ жывяць у сабе адказнасць за служэнне, перамагаючы спакусу адысц? ? бок. Пан не сп?свае ?х ва ?тыль: наадварот, вяртае ?м с?лу для служэння”, - сказа? Пантыф?к, за?важаючы, што ? апавяданн? евангел?сты не робяць на гэтым нейкага асабл?вага акцэнту, быццам гаворка ?дзе пра звычайныя паводз?ны людзей, як?я ?дуць за Хрыстом.
“Кал? б пажылыя, замест таго, каб быць адчужаным? ? прыбраным? з арэны падзей, што пазначаюць жыццё супольнасц?, был? б змешчаны ? цэнтр калекты?най уваг?, яны атрымал? б стымул выконваць кашто?нае служэнне ?дзячнасц? Богу, як? не забывае н?кога. Удзячнасць пажылых людзей за дары, атрыманыя ад Бога ? ?х жыцц? – як вучыць нас цёшча Пятра – вяртае супольнасц? радасць быцця разам ? надае веры вучня? важнейшую рысу яе прызначэння”, - дада? Святы Айцец.
Пантыф?к падкрэсл??, што дух заступн?цтва ? служэння, гэта справа не тольк? жанчын, але таксама ? мужчын. Ён за?важы?, што асабл?вая дал?катнасць Езуса, як? “?зя? за руку” цёшчу Пятра ? “ласкава пах?л??ся” над ёй, “ад самага пачатку выразна паказвае Яго асабл?вую адчувальнасць да слабых ? хворых, якой Божы Сын без сумнева? навучы?ся ? сваёй Мац?”.
