Папа: мудрасць пажылых барон?ць ад цын?чнага бачання свету
Аляксандр Панчанка – Vatican News
Працягваючы цыкл катэхез, прысвечаны старасц?, Папа прапанава? паразважаць над Кн?гай Эклез?яста, на старонках якой часта па?тараюцца словы: “Усё марнасць”. Можа скласц?ся ?ражанне, што яны “падрываюць сэнс ?снавання”, але, “насамрэч, гэтае пастаяннае ваганне Эклез?яста пам?ж сэнсам ? бессэнсо?насцю з’я?ляецца ?ран?чным прадста?леннем такога ведання жыцця, якое аддаляецца ад любов? да справядл?васц?”, гарантам якой з’я?ляецца сам Бог, - за?важы? Пантыф?к.
На думку Папы, часам рэча?снасць, якую бачым перад сабой, можа прывесц? да высновы, што для ?с?х падрыхтаваны аднолькавы лёс, таму “зн?кнуць у пустаце, па?стаць на шлях абыякавасц?”, можа нам здавацца “адз?ным сродкам ад балючага расчаравання”. “У нас узн?каюць пытанн?, падобныя гэтым: Х?ба змогуць нашы выс?лк? змян?ць свет? Ц? сапра?ды мае значэнне розн?ца пам?ж справядл?васць ? несправядл?васцю? Здаецца, што ?сё бессэнсо?на: навошта тады прыкладаць намаганн??”, - зазначы? Франц?шак.
Папа падкрэсл??, што такая “негаты?ная ?нту?цыя” можа праяв?цца ? любым узросце, але ? старасц? сустрэча з так?м расчараваннем “амаль непазбежная”. “Таму, устойл?васць старасц? перад абл?ччам дэмарал?зуючых наступства? такога роду расчаравання з’я?ляецца вельм? важнай: кал? людз? пажылога ?зросту, як?я ?жо бачыл? ?сё, захаваюць непарушнай сваю адданасць справядл?васц?, тады будзе надзея на любо?, а таксама не веру”, - перакананы Святы Айцец. Ён адзначы?, што для сучаснага свету пераход праз гэты “зба?чы крыз?с” мае ключавое значэнне, бо культура, якая ?мкнецца ?сё вымерыць ? ?с?м ман?пуляваць, “вядзе да калекты?най згубы веры ? сэнс, любо? ? дабро”. На думку Папы, сучасны пошук пра?ды падда?ся спакусе по?най абыякавасц? да справядл?васц?.
Святы Айцец перакананы, што з’я?ленне такога новага цын?чнага рацыянал?зму, якому ?ласц?ва “пазнанне з безадказнасцю”, мае вельм? сур’ёзныя наступствы для сучаснай культуры. “Веды, як?я вызваляюць нас ад маральнасц?, спачатку здаюцца крын?цай свабоды, энерг??, але хутка ператвараюцца ? парал?ч душы”, - сцвердз?? ён.
“Эклез?яст сваёй ?рон?яй зрывае маску з гэтай фатальнай спакусы ?семагутнасц? веда?, гэтай “ман?? ?сёведання”, якая прыводз?ць да бясс?лля вол?, - сказа? Франц?шак, адзначаючы, што ? старажытнасц? манах? дакладна распазнал? гэту “хваробу душы, якая рапто?на адкрывае для сябе марнасць пазнання, пазба?ленага веры ? марал?, ?люзорнасць пра?ды без справядл?васц?”. Гаворка ?дзе пра смутак, выкл?каны “кап?туляцыяй перад м?рск?м? ведам? без любов? да справядл?васц?”.
Пантыф?к патлумачы?, што сэнсавая пустата, створаная пазнаннем, якое адк?двае якую-кольвечы этыку ? прывязанасць да рэальнага дабра, з’я?ляецца небяспечнай. Яна не тольк? “адб?рае с?лы ? жадання дабра”, але таксама “адкрывае дзверы для агрэс??насц? с?л зла”. Гаворка ?дзе пра “с?лы звар’яцела розуму, як? ста? цын?чным ад празмернай ?дэалог??”.
“Пры ?с?м нашым прагрэсе ? роскв?це мы па-сапра?днаму стал? “грамадствам стомленасц?”. Мы пав?нны был? забяспечыць усеагульны роскв?т, але талеруем навукова селекты?ны рынак здаро?я. Мы пав?нны был? акрэсл?ць непарушныя межы м?ру, але бачым войны, усё больш бязл?тасныя да безабаронных людзей. Навука, без сумнева?, ?дзе наперад ? з’я?ляецца дабром. Але жыццёвая мудрасць гэта нешта цалкам ?ншае ? здаецца, што яна перажывае стагнацыю ”, - з жалем канстатава? Пантыф?к, звяртаючы ?вагу на тое, што розум, якому не ?ласц?вы адчувальнасць ? адказнасць, “пазба?ляе сэнсу ? энерг?? пазнанне пра?ды”. Таму, не дз??на, што наша эпоха, гэта “эпоха fake news, калекты?ных забабона? ? псе?да-навуковых пра?да?”.
“Пажылыя людз? могуць навучыцца ад ?ран?чнай мудрасц? Эклез?яста мастацтву выкрыцця падману, як? хаваецца ? ман?? пра?ды розуму, пазба?ленага любов? да справядл?васц?. Багатыя мудрасцю ? пачуццём гумары пажылыя людз? прыносяць вял?кую карысць моладз?: ратуюць яе ад сумнага ? пазба?ленага жыццёвай мудрасц? пазнання свету”, - завяршы? катэхезу Франц?шак.
