Пантыф?к: пяшчота – гэта нешта большае за лог?ку свету
Аляксандр Панчанка – Vatican News
Падчас агульнай а?дыенцы?, якая прайшла 19 студзеня 2022 года ? ватыканскай Зале Па?ла VI, Франц?шак працягну? катэхетычны цыкл, прысвечаны святому Юзафу, паказваючы яго як пяшчотнага бацьку.
“Нават кал? Евангелл? не паведамляюць нам дэталя? пра тое, як ён рэал?зо?ва? сваё бацько?ства, аднак, мы можам быць упэ?неныя ? тым, што яго справядл?васць выя?лялася таксама ? ? выхаванн?, дадзеным Езусу. Юзаф бачы?, як Езус штодня “?зраста? у мудрасц?, у гадах ? ? ласцы ? Бога ? ? людзей” (Лк 2, 52). Як Пан у дачыненн? да ?зраэля, так ? ён паступа? з Езусам: “вучы? яго хадз?ць, трымаючы за руку: бы? для яго як айцец, як? паднос?ць дз?ця да шчак?, сх?ляецца над ?м, каб накарм?ць яго (пар. Ос 11, 3-4; Patris corde, 2)”, - сказа? Папа.
Пантыф?к за?важы?, што Езус за?сёды выкарысто?ва? слова “айцец”, кал? каза? пра Бога ? Яго любо?. Бацько?ская постаць была таксама гало?най дзеючай асобай мног?х Яго прыпавесцей, з як?х самай вядомай безумо?на з’я?ляецца прыпавесць пра м?ласэрнага Айца, пераказаная евангел?стам Лукой. “Менав?та ? гэтай прыпавесц?, акрамя досведу граху ? прабачэння, падкрэсл?ваецца таксама ? тое, як?м чынам прабачэнне дасягае чалавека, што памыл??ся”, - сказа? Папа, нагадваючы евангельск?я словы: “А кал? бы? яшчэ далёка, убачы? яго бацька ягоны ? зжал??ся; ?, пабегшы, к?ну?ся яму на шыю, ? пацалава? яго” (Лк 15,20).
“Сын чака? пакарання, справядл?васц?, згодна з якой у найлепшым выпадку ён бы мог заняць месца аднаго са слуг, але ён апыну?ся ? абдымках бацьк?. Пяшчота – гэта нешта большае за лог?ку свету. Гэта нечаканы спосаб спа?нення справядл?васц?. Вось чаму мы н?кол? не пав?нны забываць, што Бог не ба?цца нашых грахо?... Бог не ба?цца нашых памылак, нашых падзення?, але ба?цца закрытасц? нашага сэрца, недахопу нашай веры ? Яго любо?. У досведзе Божай любов? прысутн?чае вял?кая пяшчота. Як цудо?на думаць, што першым пазнаём?? Езуса з гэтай рэальнасцю менав?та Юзаф. Сапра?ды, тое, што Божае, за?сёды дасягае нас праз пасярэдн?цтва чалавечага досведу”, - сказа? Папа.
Франц?шак прапанава? верн?кам задумацца: ц? сустракал?ся яны з досведам такой пяшчоты, ц? стал? яе сведкам?? Пяшчота не з’я?ляецца ? першую чаргу пытаннем эмоцый ц? пачуцця?: гэта досвед “адчування таго, што нас любяць ? прымаюць менав?та ? нашай беднасц? ? м?зэрнасц?”, - патлумачы? ён.
“Бог давярае не тольк? нашым талентам, але таксама ? нашай адкупленай слабасц?”, - сцвердз?? Пантыф?к, нагадваючы словы апостала Па?ла пра тое, што “моц удасканальваецца ? слабасц?”, ? падкрэсл?ваючы, што таксама ? адносна нашай уразл?васц? ?снуе Божая задума. “Пяшчота – найлепшы спосаб дакрануцца да таго, што ? нас слабое. Таму важна сустрэцца з Божай м?ласэрнасцю, асабл?ва ? сакрамэнце пакаяння ? асаб?стай мал?тве да Бога, ? спазнаць пра?ду ды пяшчоту”, - сказа? ён.
Пантыф?к закл?ка? верн?ка? спытацца ? сябе: ц? дазваляем Пану люб?ць нас з уласц?вай Яму пяшчотай, якая перамяняе кожнага з нас у людзей, здольных люб?ць так?м самым чынам? “Без такой “рэвалюцы? пяшчоты” мы рызыкуем застацца зняволеным? ? рамках справядл?васц?, якая не дае магчымасц? падняцца ? якая замяняе адкупленне пакараннем. Таму, сёння хачу ?згадаць асабл?вым чынам нашых брато? ? сясцёр, як?я знаходзяцца ? турмах. Гэта справядл?ва, кал? чалавек, як? памыл??ся, расплачваецца за сваю памылку, але яшчэ больш справядл?ва, кал? той, хто памыл??ся, мае магчымасць выправ?ць уласную памылку. Не пав?нна быць прысуда?, як?я пазба?ляюць акна надзе?”, - сцвердз?? Святы Айцец.
Папа завяршы? катэхезу мал?твай, просячы святога Юзафа, каб навучы? нас “не став?ць перашкод пам?ж нашай беднасцю ? вел?чу Божай любов?”, каб абудз?? прагненне прыступ?ць да споведз?, быць здольным? з пяшчотай люб?ць брато? ? сясцёр ? мець магчымасць пачаць жыццё спачатку, папрас??шы прабачэння за памылк?.
