Франц?шак: Святы Дух дзейн?чае ? кожную эпоху Касцёла
Аляксандр Панчанка – Vatican News
Франц?шак распача? новы катэхетычны цыкл, прысвечаны Пасланню да Галата?. “Гэта вельм? важнае пасланне, я б нават сказа?, вызначальнае, не тольк? для таго, каб лепш пазнаём?цца з апосталам, але ? першую чаргу, каб зразумець некаторыя аргументы, як?я ён глыбока даследуе, паказваючы прыгажосць Евангелля. У гэтым пасланн? Павал змяшчае шматл?к?я б?яграф?чныя ?згадк?, як?я дазваляюць нам даведацца пра яго навяртанне ? рашэнне пастав?ць сваё жыццё на службу Езусу Хрысту. Акрамя таго ён закранае некаторыя тэмы, вельм? важныя для веры, так?я як свабода, ласка ? хрысц?янск? лад жыцця. Яны крайне актуальныя, бо тычацца шматл?к?х аспекта? жыцця Касцёла ? нашы дн?. Гэта вельм? актуальнае пасланне, якое, здаецца, было нап?сана для нашага часу”, - сказа? Папа.
Першае, што за?важаецца ? Пасланн? да Галата? – гэта евангел?зацыйная дзейнасць, распачатая апосталам, як?, як м?н?мум два разы наведва? супольнасць Галаты? падчас сва?х м?с?йных падарожжа?. У пасланн? Павел звяртаецца менав?та да хрысц?ян гэтай тэрыторы?.
“Мы не ведаем дакладна да якога геаграф?чнага абшару яна аднос?цца ? не можам з упэ?ненасцю сцвярджаць пра час, кал? ён нап?са? гэта пасланне. Нам вядома, што галаты был? старажытным кельцк?м народам, як? ? вын?ку шматл?к?х перыпетый, пасял??ся ? прасторным рэг?ёне Анатол??, цэнтрам якога бы? горад Анк?ра, сучасная Анкара, стал?ца Турцы?. Павел паведамляе тольк? тое, што па прычыне хваробы, бы? вымушаны спын?цца тут (пар. Гал 4,13). Св. Лука ? Дзеях Апостала?, знаходз?ць больш духо?ную прычыну, кажучы, што яны “прайшл? Фрыг?ю ? кра?ну галата?, а Дух Святы стрымл?ва? ?х ад абвяшчэння слова ? Аз??” (16,6), - нагада? Пантыф?к.
“Гэтыя два факты не супярэчаць адно аднаму, але ?казваюць, што шлях евангел?зацы? не за?сёды залежыць ад нашага жадання ? нашых задум, але патрабуе гато?насц? да таго, каб дазвол?ць фармаваць сябе ? ?сц? ?ншым? шляхам?, як?я не был? прадугледжаны... Тое, што пацвярджаецца, гэта, што апостал, у сваёй нястомнай евангел?зацыйнай дзейнасц?, змог заснаваць некальк? невял?к?х супольнасцей, раск?нутых у рэг?ёне Галаты?”, - дада? ён.
Пантыф?к звярну? увагу на душпастырскую рупл?васць Па?ла, як?, пасля заснавання гэтых Касцёла?, за?важы? вял?кую небяспеку, з якой яны сутыкнул?ся ? сва?м узрастанн? ? веры. Справа ? тым, што ? супольнасць пран?кл? некаторыя хрысц?яне, як?я перайшл? з юда?зму, ? пачал? х?трамудра сеяць тэоры?, што супярэчыл? вучэнню апостала, ? нават ачарнял? яго.
“Як бачна, практыка прадста?лення сябе ? некаторых с?туацыях адз?ным? ?ладальн?кам? пра?ды ? ?мкненне прын?з?ць працу, зробленую ?ншым?, у тым л?ку з дапамогай ачарнення, з’я?ляецца вельм? старажытнай. Гэтыя прац??н?к? Па?ла настойвал? на тым, што таксама ? язычн?к? пав?нны прайсц? праз абразанне ? жыць паводле прав?л закона Майсея. Яны вяртал?ся назад у захаванне таго, што ?снавала раней, што было пераадолена Евангеллем. Галаты, так?м чынам, пав?нны был? адмов?цца ад сваёй культурнай тоеснасц?, каб падпарадкавацца нормам, прадп?санням ? звычаям, уласц?вым я?рэям. ? не тольк?. Гэтыя прац??н?к? настойвал? на тым, што Павел не бы? сапра?дным апосталам ? таму не ме? н?якага права абвяшчаць Евангелле...”, - нагада? Святы Айцец.
“Галаты апынул?ся ? крыз?снай с?туацы?. Што яны пав?нны был? раб?ць? Слухаць ? выконваць тое, што прапаведва? ?м Павел, ц? пагадз?цца з новым? прапаведн?кам?, як?я яго абв?навачвал?? Лёгка ?яв?ць стан збянтэжанасц?, як? панава? у ?х сэрцах. Для ?х, знаёмства з Езусам ? вера ? справу зба?лення, рэал?заваную праз Яго смерць ? ?васкрасенне, было сапра?дным пачаткам новага жыцця, свабоднага жыцця. Яны распачал? шлях, як? дазваля? ?м нарэшце стаць свабодным?, нягледзячы на тое, што ?х г?сторыя была сплецена з шматл?к?х форм гвалто?нага рабства, не тольк? таго, якое падпарадко?вала ?х ?мператару Рыма. Таму, перад абл?ччам крытык? з боку новых прапаведн?ка?, яны адчувал? сябе разгубленым? ? ня?пэ?неным? адносна таго, як паводз?ць сябе ? чый бок заняць... Кажучы карацей, ста?к? был? па-сапра?днаму вял?к?м?!”, - сцвердз?? Пантыф?к.
Святы Айцец за?важы?, што гэта с?туацыя нагадвае досвед, як? мног?я хрысц?яне перажываюць у нашы дн?. “Таксама ? сёння хапае прапаведн?ка?, як?я, асабл?ва праз новыя сродк? камун?кацы?, могуць ствараць неспакой у супольнасц?. Яны з’я?ляюцца ? першую чаргу не для таго, каб абвяшчаць Евангелле Бога, як? люб?ць чалавека ? Езусе, Укрыжаваным ? Уваскрослым, але для таго, каб настойл?ва сцвярджаць, як сапра?дныя “ахо?н?к? пра?ды” – так яны называюць сябе – як? спосаб быцця хрысц?янам? з’я?ляецца найлепшым. Яны з моцай сцвярджаюць, што сапра?днае хрысц?янства – гэта тое, да якога прывязаны яны, хрысц?янства, якое часта атаясамл?ваецца з некаторым? формам? з м?нулага, ? што вырашэнне сучасных крыз?са? заключаецца ? вяртанн? назад, каб не згуб?ць сапра?днай веры. Таксама ? сёння, як ? ? тыя часы, ?снуе спакуса закрытасц? ? некаторых перакананнях, набытых з традыцый м?нулага”, - дада? Папа, падкрэсл?ваючы, што адметнай рысай прых?льн?ка? так?х погляда? з'я?ляецца суровасць ? закамянеласць.
“Наследаваць вучэнне апостала Па?ла з Паслання да Галата? будзе нам карысна для разумення таго, як?м шляхам трэба ?сц?. Шлях, указаны апосталам – вызваляе ? з’я?ляецца за?сёды новым шляхам Укрыжаванага ? Уваскрослага Езуса; гэта шлях абвяшчэння, як? рэал?зуецца праз пакору ? братэрства, а новыя прапаведн?к? не ведаюць н? пакоры, н? братэрства; гэта шлях лагоднага ? паслухмянага даверу, а новыя прапаведн?к? не ведаюць н? лагоднасц?, н? паслухмянасц?. Гэты лагодны ? паслухмяны шлях дазваляе ?сц? наперад з упэ?ненасцю ? тым, што Святы Дух дзейн?чае ? кожную эпоху Касцёла. Урэшце менав?та вера ? Святога Духа, прысутнага ? Касцёле, вядзе нас наперад ? збав?ць нас”, - завяршы? катэхезу Франц?шак.