Liturgiya oxunuşları: 2 İYUN. Pasxanın VII həftəsinin bazar ertəsi
BİRİNCİ OXUNUŞ Həv 19, 1-8
Apollo Korinfdə olarkən Paul daxili bölgələrdən keçərək Efesə gəldi və orada bir neçə şagirdlə rastlaşdı. Onlara dedi: «İman etdiyiniz zaman Müqəddəs Ruhu aldınızmı?» Onlar dedilər: «Müqəddəs Ruhun mövcudluğundan belə, xəbərimiz yoxdur». Paul onlardan soruşdu: «Elə isə nəyə əsasən vəftiz oldunuz?» Onlar cavab verdilər: «Yəhyanın vəftizinə əsasən». Paul dedi: «Yəhyanın etdiyi vəftiz tövbə ilə bağlı bir vəftiz idi. Xalqı özündən sonra Gələnə, yəni İsaya iman etməyə çağırdı». Onlar bunu eşidən kimi Rəbb İsanın adı ilə vəftiz oldular. Paul əllərini onların üzərinə qoyanda Müqəddəs Ruh onların üzərinə endi və onlar başqa dillərdə danışmağa və peyğəmbərlik etməyə başladılar. Onlar təxminən on iki kişi idi. Sinaqoqa daxil olan Paul cəsarətlə danışmağa başladı. Üç ay ərzində onlarla mübahisələr aparır və Allahın Padşahlığı barədə onları inandırırdı.
əڲ
Paul Efesə (müasir Türkiyənin ərazisində olan böyük şəhər) gələndə gördü ki, Vəftizçi Yəhyanın tövbə vəftizi orada da yayılıb. Vəftizçinin bu ilk tövbə çağırışının yayılmasını görmək necə də heyrətamiz idi! Deməli, Efesdəki bəzi insanlar çəyirtkə yeyən və dəvə tükü geyinən uzaq bir yəhudi vaizinin peyğəmbərliklərinə inandılar və görünür, elan edilmiş Məsihi gözləyirdilər. Efesə gələn Nazaretli Müəllim deyil, Müqəddəs Ruhu təbliğ edən Paul idi. Bu insanlar tövbə etməklə özlərini hazırlamış, təmizlənmiş, ruhlarının torpağını bərəkətli etmişlər. Müqəddəs Ruh onların üzərinə enəndə dərhal Onun bəhrələrini gətirdilər və Allahın Ruhunun ənamlarını təzahür etdirərək peyğəmbərlik etməyə başladılar. Bu, çoxdan vəftiz olunmuş bizlərə də aiddir: qəlbimizi Müqəddəs Ruhun və Onun ənamlarının təzahürü üçün hazırlayan tövbə, təmizlənmə və orucdur.
İNCİL Yəhya 16,29-33
Şagirdləri dedi: «Budur, indi açıq danışırsan, heç bir məsəl söyləmirsən. İndi anlayırıq ki, Sən hər şeyi bilirsən və heç kəsin Səndən soruşmasına ehtiyacın yoxdur. Buna görə də Allahdan gəldiyinə inanırıq». İsa onlara dedi: «İndi inanırsınızmı? Budur, hər birinizin dağılıb öz evinə gedəcəyiniz və Məni tək qoyacağınız vaxt gəlir və artıq gəlib. Amma Mən tək deyiləm, çünki Ata Mənimlədir. Məndə sülhünüz olsun deyə bunları sizə söylədim. Dünyada əziyyətiniz var, amma cəsarətli olun! Mən dünyaya qalib gəldim».
əڲ
Yəhyanın İncilindən bugünkü hissədə İsanın Son Şam Süfrəsində dediyi iki mühüm ifadəsini tapırıq. Birincisi, İsa dostları Onu tərk edəndə belə, heç vaxt tək olmadığını bildirir. Onun varlığı münasibətlərə əsaslanır və O, göydəki Atası ilə tamamilə birdir. İkincisi, hər tərəfdən kədərlər başımıza gələndə biz ümidimizi kəsməməliyik. Niyə? Çünki, əgər biz Məsihdə qalsaq, biz artıq Onun dünya üzərində qələbəsinə şərik oluruq. Axı O Özü dedi: “Mən dünyaya qalib gəldim!” (Yəhya 16, 33) və fel gələcək zamanda deyil - "Mən qalib gələcəm" deyil, keçmiş zamanda - "Mən qalib gəldim"-dir. Bu, müəyyən edilmiş faktdır, həyata keçirilmiş hadisədir. Beləliklə, əgər biz Məsihdəyiksə, heç vaxt tək deyilik. Hisslər keçicidir, Məsihin varlığına əminlik isə qaya kimi möhkəmdir, əgər biz Allahın lütfündəyiksə. Günah etməməyə və Allahın lütfündən uzaqlaşmamağa diqqət yetirək. Məhz günah sayəsində biz özümüzü İlahi Dostumuzdan könüllü olaraq ayırırıq və təəssüf ki, həqiqətən tənha və düşmən qarşısında aciz qalırıq.