ር.ሊ.ጳ. ሊዮ ወደ አለም የምናመጣው የጦር መሳሪያ ሳይሆን የሚያድስ የፍቅር እሳት መሆን አለበት አሉ
የዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ-ቫቲካን
እ.አ.አ የነሐሴ ወር 2025 ዓ.ም የነሐሴ ወር የክረምት ረፍታቸውን ለማድረግ በነሐሴ 07/2017 ዓ.ም ወደ ካስቴል ጋንዶልፎ በካስቴሊ ሮማኒ ከተመለሱ በኋላ፣ ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ሊዮ አሥራ አራተኛ በቅድስት ማርያም ዴላ ሮቶንዳ ቤተ መቅደስ ውስጥ የተካሄደውን መስዋዕተ ቅዳሴን መርተዋል።
ክቡራን እና ክቡራት የዝግጅቶቻችን ተከታታዮች ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ሊዮ በወቅቱ ያደረጉትን ስብከት ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው አሰናድተነዋል፣ ተከታተሉን።
ውድ ወንድሞች እና እህቶች፣
የእሁድ ዕለት መስዋዕተ ቅዳሴ መሳተፍ እና ማክበር በጋራ የአብሮነትን ደስታ የሚፈጥር ነው፣ ይህም የበለጠ ጥልቅ ደስታን ይሰጠናል። በእርግጥም ዛሬ መቀራረብ እና ርቀታችንን ማሸነፍ እንደ እውነተኛ ወንድሞችና እህቶች ዓይኖቻችንን በመመልከት መሸነፍ ትልቅ ስጦታ ከሆነ በጌታ ሞትን ማሸነፍ ነው። ኢየሱስ ሞትን አሸንፏል—እሁድ የእሱ ቀን፣ የትንሳኤ ቀን ነው—እናም እሱን ማለትም ሞትን ከእርሱ ጋር ማሸነፍ እንጀምራለን። እንደዚህ ነው፡ እያንዳንዳችን በተወሰነ ድካም እና ፍርሃት—አንዳንዴ ትንሽ፣ አንዳንዴም ትልቅ—እና ወዲያውኑ ብቻችንን እንሆናለን፣ አብረን ነን እናም የክርስቶስን ቃል እና አካል እናገኛለን። ስለዚህ ልባችን ከሞት በላይ የሆነ ሕይወትን ይቀበላል። ይህንን በእኛ እና በውስጣችን በጸጥታ ከእሁድ በኋላ እና ከቀን ወደ ቀን የሚያደርገው ከሙታን የተነሣው ጌታ በሚሰጠን መንፈስ ቅዱስ ነው።
እኛ እራሳችንን የምናገኘው ግንቡ በሚያቅፍ ጥንታዊ መቅደስ ውስጥ ነው። “Rotonda” (በጣሊያንኛ ቋንቋ ክብ ማለት ነው) እየተባለ የሚጠራው ሲሆን ክብ ቅርፁ እንደ ቅዱስ ጴጥሮስ አደባባይ እና ሌሎች አሮጌ እና አዳዲስ ያሉ አብያተ ክርስቲያናት ወደ እግዚአብሔር እቅፍ እንኳን ደህና መጣችሁ የሚለው ስሜት እንዲሰማን አድርጎናል። ከውጪ፣ ቤተክርስቲያን፣ እንደማንኛውም የሰው ልጅ እውነታ፣ ሸካራ ልትመስል ትችላለች። መለኮታዊው እውነታ ግን የሚገለጠው መድረኩን ስንሻገር እና ተቀባይነትን ስናገኝ ነው። ከዚያም ድህነታችን፣ ተጋላጭነታችን፣ እና ከሁሉም ውድቀቶች ልንናቅበት እና ልንፈረድበት የምንችልበት - እና አንዳንዴም ራሳችንን እንንቃለን እና እንፈርድበታለን - በመጨረሻ ከእግዚአብሔር የዋህ ጥንካሬ እንቀበላለን፣ ጨካኝ ጠርዝ ወደሌለው ፍቅር፣ ቅድመ ሁኔታ የለሽ ፍቅር። የኢየሱስ እናት ማርያም ለእኛ የእግዚአብሔር እናትነት ምልክትና ጠበቃ ናት። በእሷ ውስጥ፣ በዓለማዊ ኃይል ሳይሆን በበጎ አድራጎት፣ በፍቅር የምታመነጭ እና የምትታደስ እናት ቤተ ክርስቲያን እንሆናለን።
ምናልባት አሁን ባነበብነው ወንጌል ላይ ኢየሱስ የተናገረው ነገር አስገርሞን ይሆናል። ሰላምን እንሻለን ነገርግን ሰምተናል፡- "በምድር ላይ ሰላምን ለማምጣት የመጣሁ ይመስላችኋልን? አይደለም እላችኋለሁ፥ መለያየትን እንጂ" (ሉቃስ 12፡51)። እኛ ደግሞ እንመልሳለን: "ግን እንዴት ነው፣ ጌታ ሆይ? አንተም? እኛ ብዙ መለያየት አለብን። በመጨረሻው እራት ላይ 'ሰላምን እተውላችኋለሁ፣ ሰላሜን እሰጥሃለሁ' ያልከው አንተ አይደለህምን?" “አዎ፣ እኔ ነኝ” በማለት ጌታ ይመልስ ይሆናል። ይሁን እንጂ በዚያ ምሽት፣ የመጨረሻዋ ምሽት፣ ሰላምን በተመለከተ ወዲያውኑ ጨምሬ ተናግርያለሁ፡- ‘ሰላምን እተውላችኋለሁ፤ ሰላሜን እሰጣችኋለሁ፤ እኔ የምሰጣችሁ ዓለም እንደሚሰጠው ዓይነት አይደለም። ልባችሁ አይታወክ፤ አይፍራም" (ዮሐ. 14፡27) እንዳለንም ልናስታውስ ይገባል።
ውድ ጓደኞቼ ዓለም ሰላምን በምቾት፣ በጎነትን በመረጋጋት መለወጥ ጀምሯል። ስለዚህ፣ ሰላሙ፣ የእግዚአብሔር ሰላም፣ በመካከላችን እንዲመጣ፣ ኢየሱስ ሊነግረን ይገባል፡- “በምድር ላይ እሳትን ልጥል መጣሁ፤ አሁን ቢቀጣጠል ምንኛ በወደድሁ?" (ሉቃስ 12:49) በማለት ይናገራል። ምናልባት የራሳችን ቤተሰቦች፣ ወንጌል እንደተነበየው፣ እና ጓደኞቻችን እንኳን በዚህ ላይ ይከፋፈላሉ። አንዳንዶች ደግሞ ስጋት እንዳይገባን፣ እራሳችንን እንድናርቅ ይመክሩናል፣ ምክንያቱም መረጋጋት አስፈላጊ ነው እና ሌሎች ደግሞ መወደድ አይገባቸውም ብለው ያስባሉ። ኢየሱስ ግን በድፍረት ራሱን በሰውነታችን ውስጥ አጠመቀ። ይህ እርሱ የሚናገረው “ጥምቀት” ነው (ሉቃስ 12፡50)፡ እርሱም የመስቀሉ ጥምቀት ነው፣ ይህም ፍቅር በሚያስከትላቸው አደጋዎች ውስጥ ማጥለቅ ነው። እኛ ደግሞ “ቅዱስ ቁርባን እንውሰድ” እንደሚሉት በዚህ ደፋር ስጦታው እንመገበዋለን። መስዋዕተ ቅዳሴ ይህን ውሳኔ ይመግበዋል። እሳትን ወደ አለም ለማምጣት ለራሳችን ላለመኖር ውሳኔው ነው። የጦር መሳሪያ እሳትም ሆነ ሌላውን የሚያቃጥል የቃላት እሳት አይደለም። ይህ አይደለም። ነገር ግን እራሱን አዋርዶ የሚያገለግል የፍቅር እሳት በግዴለሽነት በጥንቃቄ እና በየዋህነት ትዕቢትን የሚቃወም፥ የጦር መሣሪያን ያህል ዋጋ የማያስከፍል ነገር ግን ዓለምን በነፃነት የሚያድስ የደግነት እሳት። አለመግባባትን፣ መሳለቂያነትን አልፎ ተርፎም ስደትን ሊያስከትል ይችላል፣ ነገር ግን እሳቱ ውስጥ ከመግባት የበለጠ ሰላም የለም።
በዚህ ምክንያት ዛሬ በአልባኖ ሀገረ ስብከት የበጎ አድራጎት እሳት ለማምጣት ቁርጠኛ የሆናችሁትን ከጳጳሳችሁ ቪንቼንዞ ጋር ላመሰግናችሁ እወዳለሁ። እናም በሚረዱት እና በሚረዱት ፣ የሚሰጡ በሚመስሉ እና የሚቀበሉ በሚመስሉ ፣ ድሆች በሚመስሉ እና ጊዜያቸውን ፣ ችሎታቸውን እና እርዳታቸውን እንደሚሰጡ በሚሰማቸው መካከል እንዳትለዩ አበረታታችኋለሁ። እኛ የጌታ ቤተክርስቲያን ነን፣ የድሆች ቤተክርስቲያን፣ ሁሉም ውድ፣ ሁሉም ተገዥዎች፣ እያንዳንዱ ልዩ የእግዚአብሔር ቃል ተሸካሚ። እያንዳንዳቸው ለሌሎች ስጦታዎች ናቸው። ግድግዳዎችን እናፍርስ። በተለያዩ አስተዳደግ ፣ኢኮኖሚያዊ ፣ሥነ ልቦናዊ እና ስሜታዊ ሁኔታዎች ውስጥ ባሉ ሰዎች መካከል መገናኘትን ለማመቻቸት በእያንዳንዱ ክርስቲያን ማህበረሰብ ውስጥ የሚሰሩትን አመሰግናለው፡- አንድ ላይ ብቻ ፣ እጅግ በጣም ደካማ እንኳን በሙሉ ክብር የሚሳተፉበት አንድ አካል በመሆን ብቻ ፣ እኛ የክርስቶስ አካል ፣ የእግዚአብሔር ቤተክርስቲያን ነን ። ይህ የሚሆነው ኢየሱስ ሊያመጣ የመጣው እሳት በታሪካቸው የተጻፈውን የክርስቶስን ድህነት የተሸከሙትን አሁንም የሚያገሉ ጭፍን ጥላቻን፣ ጭንቀትን እና ፍርሃቶችን ሲያቃጥል ነው። ጌታን ከቤተክርስቲያናችን፣ ከቤታችን እና ከህይወታችን አናስወጣ። በምትኩ እርሱን ወደ ድሆች በኩል ወደ ውስጣችን እንዲገባ እንፍቀድለት፣ ከዚያም በራሳችን ድህነት፣ ከምንፈራው እና የምንክደው ድህነት በማንኛውም ዋጋ መረጋጋትን እና ደህንነትን ስንፈልግ ሰላም እናገኛለን።
ቅዱሱ አረጋዊ ስምዖን ለልጇ ኢየሱስን "የመቃወሚያ ምልክት" (ሉቃ.2፡34) ሲል የሰማችው ድንግል ማርያም እርሷ በአማላጅነቷ ትርዳን። የልባችን አሳብ ይገለጥ፣ የመንፈስ ቅዱስም እሳት በድንጋይ የተሰሩ ልቦችን ወደ የሥጋ ልብ ይለውጣቸው።
የሮቶንዳ ቅድስት ማርያም ሆይ ለምኝልን!