የቀድሞ ርዕሠ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ አሻራዎች
የዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱን ኃ/ጊዮርጊስ-ቫቲካን
በምድር ላይ የሚራመዱ ብቻ ሳይሆኑ አካሄዳቸውም እንድንከተላቸው አሻራ የሚተውልን ሰዎች አሉ። ሥነ መለኮት ብዙ ጊዜ መፈክር ወይም ረቂቅ በሆነበት በዚህ ወቅት፣ ፍጥነት ከትርጉም በላይ በሚቆጠርበት ጊዜ እና የሥልጣን ፍላጎት በሁሉም የሕይወት ዘርፍ ላይ የበላይነቱን ሊወስድ ይችላል፣ ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ ርኅራኄን አካተዋል። በነቢያቱ መንገድ ተመላለሱ - ለመተንበይ ሳይሆን ለማስታወስ ነው። ያለማቋረጥ የምንረሳውን አስታወሱን፡- መልካምነት ሀሳብ ሳይሆን ልምምድ ነው።
ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ የርኅራኄ አብዮት እንዲደረግ ጥሪ አቅርበዋል። እኔ እንደተረዳሁት፣ ይህ አብዮት ከየትኛውም የእምነት ስብስብ ጋር የተቆራኘ ሳይሆን ለዘላለም የሚታወቅ ነው። አለምን እንዳለች ለማየት እና መሆን ስላለበት ነገር ለማሳመን ዓይኑን ለመክፈት በቂ አደጋ ውስጥ መግባት። (እያንዳንዳችን የዓለም ክፍል እንደመሆናችን መጠን ሌሎችን እንደ እኛ ማየት አለብን)። ንቃተ ህሊና መታደል ሳይሆን መጥሪያ ነው። ግፍ ወይም መከራ ሲያጋጥመን የሲናውን የምያስተጋ ድምጽ መስማት አለብን፡ በግዴለሽነት አንኑር የሚለውን ማለት ነው።
የቀድሞ ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ ለካቶሊኮች ወይም ለክርስቲያኖችንም ብቻ አይደለም የተናገሩት። እንደ አይሁዳዊ ሰው፣ በህይወቴ ዘመን ውስጥ በጣም አበረታች --- በጣም የሚረብሽ --- መሪ ሆኖው አገኘቻቸዋለሁ። እኛ ነፍስ እንደሌለን ለማመን በተበረታታንበት ታሪካዊ ወቅት ስለሰው ነፍስ ተናግሯል፣ እናም ከእንግዲህ በነፍሳችን ላይ ኃላፊነት የለንም። በድምፁ “ፍትሕን ከመፈጸም፣ ምሕረትን ከመውደድ፣ እና ከአምላክህ ጋር በትሕትና ከመሄድ በቀር እግዚአብሔር ከአንተ የሚፈልገው ምንድን ነው?” የሚለውን የጥንት ጩኸት አስተጋብተዋል።
እግዚአብሔር የት እንዳለ ብናውቅ ኖሮ! ሳናውቅ፣ ብዙ ጊዜ ወደ ተሳሳተ አቅጣጫ እንሄዳለን (የስኬት ጠቋሚዎች፣ ጊዜያዊ ደስታዎች፣ ከደህንነታችን እፎይታ)፣ ወይም ጨርሶ ለመንቀሳቀስ በጣም እንደጠፋን ይሰማናል፣ እናም እራሳችንን ከነፍሳችን የምናዘናጋበት መንገዶችን እንፈልጋለን። የርዕሠ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ ፈለግ መንገድ ይሰጠናል - ገና ያልተፈጸመ ነገር ግን በድፍረት የተጀመረ መንገድ። ለመከተል ሰው መሆን አለብን።