Nunci n? Peru: “Leoni XIV, bari n? zemrat e njer?zve”
R.SH. / Vatikan
Në zërin e Imzot Paolo Rocco Gualtieri, nunc në Peru që nga viti 2022, ndjehet ende emocioni dhe entuziazmi i një populli, që u prek nga hiri i njohjes dhe i shoqërimit të Papës së ardhshëm. Gjurma e lënë nga Ipeshkvi Robert Francis Prevost është ende e dukshme dhe pamjet, që përhapen në mediat sociale, në televizion e në gazeta anembanë botës, kanë ngulitur në kujtesën e shumë njerëzve angazhimin e tij gjatë pandemisë së vitit 2020, si dhe përpjekjet pas kalimit shkatërrues të El Niño, në vitin 2023.
Zemra e ankoruar në Peru
“I gjithë vendi gëzohet për zgjedhjen e Leo XIV sepse ai e kaloi pjesën më të madhe të jetës së tij këtu në Peru, ku fitoi shumë përvojë”, thotë Imzot Gualtieri. “Ai erdhi shumë i ri si prift e misionar, pastaj shërbeu si profesor i së drejtës kanonike në Seminarin e Madh, jetoi dy mandatet e provincës, ishte edukator, administrator apostolik i kryedioqezës së Çiklajos e, më pas, edhe ipeshkëv. Përvojë e pasur e atij, që ia dhuroi zemrën Perusë”.
Inkurajim për popullsinë peruane
Për nuncin, i cili mbërriti në Peru në dhjetor 2022, disa muaj para se Papa Françesku t’i telefononte Imzot Prevostit për ta caktuar në Dikasterin për Ipeshkvijtë, zgjedhja e tij duhet lexuar edhe si “inkurajim për vendin që po kalonte një situatë jo aq të lehtë socio-politike”. Qyteti Chiara, për të, është figura e ipeshkvit të Çikagos: “Ai ishte bari shumë i afërt me popullin e tij, ecte me popullin e tij. Ndaj njerëzit janë shumë të lidhur me të! Më kujtohet se kur erdhi për herë të parë si kardinal këtu në vend, pata kënaqësinë ta shoqëroja në Çiklajo dhe njerëzit ishin shumë të lumtur. Shihej se kishte qenë gjithnjë ipeshkëv i afërt”.
Një Papë i madh
“Besoj se përvoja në Peru - thekson Imzot Gualtieri - ishte e bukur për të si misionar, si mësues dhe si ipeshkëv i Çiklajos. Është njeri shumë i thjeshtë, por i vendosur, i shkëlqyer do të thosha ndaj do të jetë Papë i madh”. Shërbesa do të jetë kërkuese, “por – shton nunci – në emër të unitetit, në mënyrë që të ecim së bashku si Kishë kolegjiale, Kishë sinodale, Kishë që ecën si popull dhe, siç tha vetë ai, që ndriçon natën e botës. Është e nevojshme të luftohet për unitetin e paqen në një botë që po jeton, siç ka thënë Papa Françesku, luftën botërore copa-copa”.
