杏MAP导航

R. SH. - Vatikan

Shfletojmë Ungjillin e së dielës së tretë të kohës së Kreshmëve, ciklit të tretë, nga shën Luka. Në pjesë ungjillore të kësaj së diele (Lk 13,1-9), Jezusi niset nga dy fakte të kronikës së kohës, që të na bëjë të gjithëve thirrje për kthesë. Sa s’është vonë! Pret prej nesh fryte jete të re. E na tregon shëmbëlltyrën e fikut, që nuk bëri kurrë kokrra. E që, prandaj, duhet të pritet! Do të pritet, apo në këtë stinë të re do të mbushet me fryte? Ungjilli na kujton se i zoti i fikut   nuk e preu pemën, duke shpresuar në stinën e fryteve të begata…Në kohën që i paraprin Pashkëve të ngjalljes!. Po të ndjekim një fragment nga Ungjilli i kësaj së diele sipas Lukës:

Në atë kohë, ia behën disa dhe i treguan çka u kishte ndodhur disa galileasve, gjakun e të cilëve Pilati e kishte përzier me gjakun e flive të tyre. 
Jezusi u përgjigji: “A mendoni se këta galileas, që sharruan kështu, qenë mëkatarë më të mëdhenj se të gjithë galileasit tjerë? Unë po ju them: jo! Por, nëse ju nuk ktheheni kah Hyji, të gjithë do të sharroni si ata! A kujtoni se ata të tetëmbëdhjetët, mbi të cilët ra kulla e Siloesë dhe i mbyti, qenë më të mëdhenjtë mëkatarë ndër të gjithë banorët e Jerusalemit? Unë po ju them: jo! Por, nëse ju nuk ktheheni kah Hyji, të gjithë do të sharroni si ata!” 
Atëherë u tregoi këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri e kishte një fik të mbjellë në vreshtin e vet. Shkoi, kërkoi fryte në të, por nuk gjeti. Atëherë i tha vreshtarit: ‘Ja, tash tri vjet po vij e po kërkoj frytin e këtij fiku e nuk po e gjej. Preje! Pse ta shfrytëzojë kot tokën?’ Ai i përgjigji: ‘Zotëri, lëre edhe këtë vit që ta mih përreth e t’i qes pleh. Ndoshta në të ardhmen do të japë fryte. Po qe se jo, atëherë do ta presësh’!”

Lutje:

Mjafton të hapësh

një faqe gazete, Jezus,

që të gjesh një mësues

gati për të të shpjeguar

çka ndodh në botë.

Shpjegon gjithçka

me siguri e krejt pa farë dyshimi.

Sepse në këtë botë

o Zot, s’mungojnë kurrë

profetët e rrejshëm,

e ta venë fajin Ty,

për të gjitha të zezat,

e shohin veç ndëshkime

që Ti na i çon mbi kokë!

E  Ti i dëgjon,

sepse e ngrenë zërin

deri në qiellin tënd.

Ti i dëgjon,

por nuk na kujton tmerre,

që njerëzit i kanë në shpirt…

Na fton të prodhojmë fryte të begata,

të jetojmë një jetë të bukur,

sipas Ungjillit tënd.

Një jetë pa frikë e pa ankthe,

nën dritën e shpresës sate!

Ti s’do që drejtësia

të jetë bijë e hakmarrjes,

sepse e krijove

si bijë të dashur të mëshirës.

Mësona, prandaj, të lutemi

që të mos e tradhtojmë kurrë

mirësinë e Atit

besimin  e Birit

e hirin e Shpirtit!