杏MAP导航

Alessandro Gisotti, Monika Nowak-López – Watykan

Papie? modl?cy si? w samotno?ci, w deszczu, na pustym placu ?w. Piotra przed XV-wiecznym krucyfiksem z rzymskiego ko?cio?a ?w. Marcelego al Corso i ikon? Salus Populi Romani, a w tle d?wi?k syren karetek – tak mo?na opisa? wydarzenie z 27 marca 2020 r., Statio Orbis, które by?o b?aganiem Boga o interwencj? i pomoc ludzko?ci dotkni?tej pandemi?. Rana powsta?a w jej wyniku – dzi? pozornie niewidoczna – wci?? jest g??boka i przynosi ból wielu ludziom. Tamtego marcowego wieczoru wydawa?o si?, ?e czas stan?? w miejscu. Strach przed przysz?o?ci? by? niemal parali?uj?cy. Ludzko?? potrzebowa?a kogo?, kto przyniesie jej s?owo nadziei – nadziei autentycznej, która nie b?dzie zwyk?? retoryk?. T? osob?, t? ska??, na której mo?na by?o si? oprze?, sta? si? Papie? Franciszek. Poprzez to nadzwyczajne wydarzenie obj?? wszystkich tych, którzy nie mogli by? tam fizycznie, ale byli z pewno?ci? duchowo, zjednoczeni w modlitwie. W do?wiadczeniu chrze?cijańskim modlitwa jest najbardziej konkretnym i rewolucyjnym aktem, jaki mo?na wykona?. To bez w?tpienia najcenniejsze przes?anie, jakie Ojciec ?wi?ty przekaza? nam wtedy, pi?? lat temu, i jakie przekazuje nam tak?e dzisiaj.

Z wielkimi emocjami Statio Orbis ?ledzi?a równie? wspólnota z Nembro w prowincji Bergamo. Ta w?oska miejscowo?? niestety sta?a si? znana na ca?ym ?wiecie jako miejsce najbardziej dotkni?te pandemi?: w zaledwie dwa miesi?ce ma?e miasteczko, licz?ce nieco ponad 10 tys. mieszkańców, straci?o 188 osób na skutek koronawirusa. W wywiadzie dla dziennika ?L’Osservatore Romano” ks. Matteo Cella, obecnie proboszcz w Bergamo, a pi?? lat temu kap?an kieruj?cy oratorium w Nembro, opowiedzia?, co oznacza? ten moment dla jego wspólnoty, która zosta?a tak bole?nie do?wiadczona przez pandemi? COVID-19.

Potrzeba zrozumienia i s?owa nadziei

?W tamtym momencie potrzebowa?em rozmowy z kim?, kto rozumie cierpienie, do?wiadczenie cierpienia i ?mierci, które nas otacza?o, które by?o udzia?em nas wszystkich. Jest cierpienie zwi?zane z chorob? i ?mierci?, które dotyka ludzi bezpo?rednio, ale jest tak?e cierpienie tych, którzy spotykaj? osoby w ?a?obie. Biskup Rzymu, który na ?rodku pustego placu rozmawia z krucyfiksem, rzeczywi?cie potrafi wyrazi? to, co prze?ywali?my, t? potrzeb? znalezienia dialogu, rozmówcy, który by?by tak?e wyrazem nadziei” – mówi ks. Matteo Cella. Duchowny opowiada, ?e w tamtym okresie Papie? w sposób szczególny by? punktem odniesienia nie tylko dla wierz?cych, ale tak?e dla niewierz?cych.

Franciszek osobi?cie podzi?kowa? pó?niej wspólnocie z Nembro za zaanga?owanie w pomoc potrzebuj?cym. ?Papie? zadzwoni? do mnie, aby podzi?kowa? za to, co robili?my w Nembro. By? to dla mnie gest cz?owieka, który potrafi by? przewodnikiem, poniewa? jest obecny w ?yciu ludzi, mimo ?e jest daleko. Wydaje mi si?, ?e wszyscy zobaczyli?my wtedy, ?e Ojciec ?wi?ty bierze na siebie w pewien sposób ?ycie i cierpienie innych. Kiedy podzieli?em si? informacj? o tym, ?e Papie? zadzwoni? do wspólnoty, szczególnie do m?odych, wszyscy przyj?li t? wiadomo?? jako znak wielkiego uczucia, blisko?ci, g??bokiego cz?owieczeństwa” – wspomina kap?an.

Wspólnota

?Burza ods?ania nasz? s?abo?? i obna?a fa?szywe i zb?dne pewniki, z którymi tworzyli?my nasze plany, projekty, zwyczaje i priorytety. Pokazuje nam, ?e zostawili?my w stanie u?pienia i opuszczenia to, co zasila i podtrzymuje nasze ?ycie i nasz? wspólnot?, i daje im si??. (…) Kiedy przysz?a burza, opad?a zas?ona stereotypów, którymi przykrywali?my nasze «ja», wiecznie zatroskane o w?asny obraz; ods?oni?a si? na nowo owa (b?ogos?awiona) wspólna przynale?no??, od której nie mo?emy si? uchyli? – przynale?no?? jako bracia” – powiedzia? Franciszek w medytacji wyg?oszonej podczas Statio Orbis. Pandemia pokaza?a, ?e tylko razem mo?emy przezwyci??y? szalej?c? burz?. Ks. Cella podkre?la, ?e w takich sytuacjach mo?na pozna? prawdziwy charakter drugiego cz?owieka: ?Z jednej strony pojawi?o si? naprawd? wiele dobra, ale z drugiej strony ujawni?y si? tak?e s?abo?ci i fa?szywe postawy. Mia?em szcz??cie by? we wspólnocie, która w ogromnej wi?kszo?ci by?a wspólnot? pozytywnych, odpornych osób”.

Na wezwanie Papie?a Franciszka do modlitwy i braterstwa odpowiedzia?a tak?e m?odzie? ze wspólnoty w Nembro. Ks. Matteo Cella wspomina, ?e wielu m?odych zbli?y?o si? do Ko?cio?a poprzez oratorium, które sta?o si? miejscem pomocy i solidarno?ci. Niektórzy najpierw zaanga?owali si? w wolontariat, a potem odkryli tak?e g??bi? ewangelicznego przes?ania, modlitw?, duchowo??. ?Je?li potrafi si? przekazywa? Ewangeli?, m?odzi ludzie s? gotowi do dialogu” – stwierdza duszpasterz.

Budowanie lepszej przysz?o?ci

Z jednej strony wydaje si?, ?e od zakończenia pandemii up?yn??o bardzo du?o czasu, poniewa? chcieliby?my zapomnie? o tym ogromie cierpienia, z drugiej strony wydaje si?, jakby mia?a miejsce wczoraj, gdy? bardzo g??bokie pozostaj? rany odniesione przez wielu ludzi. ?Zapominanie o do?wiadczeniu COVID-19 jest zjawiskiem, które wyst?puje tak?e tutaj, gdzie do?wiadczyli?my tego najbardziej. Jest to cz??ciowo zwi?zane z potrzeb? zatarcia bólu, poniewa? ponowne otwarcie ran zmusza nas do zmierzenia si? z cierpieniem, które prze?yli?my” – podkre?la ks. Cella i przypomina, ?e zadanie anga?owania w dzie?a pomocy i w budowanie wspólnoty nie skończy?o si? wraz z pandemi?. ?Nie wiem, czy dzi? mo?emy powiedzie?, ?e jeste?my lepsi. Mieli?my nadziej? w 2020 r., ?e wyjdziemy z tego wszystkiego lepsi. Teraz mo?e nawet czasami pojawia si? pokusa, by powiedzie?, ?e ma?o si? nauczyli?my, ale nie jest za pó?no, by spróbowa? ponownie zrozumie? rzeczywisto?? i zada? sobie pytanie, co mo?emy zrobi?, by sta? si? lepszymi lud?mi” – podsumowuje kap?an.