杏MAP导航

Andrea Tornielli

Zakończone w?a?nie w jednym z pomieszczeń na terenie Muzeów Watykańskich, które pe?ni?o równie? funkcje sali rozpraw, post?powanie nie zas?uguje na mino ?procesu stulecia”. Z pewno?ci? jednak by? to znacz?cy proces. Od chwili powstania Państwa Watykańskiego, czyli od podpisania w 1929 r. Traktatów Laterańskich, by?o to pierwsze tak szeroko zakrojone post?powanie s?dowe. D?ugie i wymagaj?ce wielkiego wysi?ku si?gn??o ?j?dra” administracji finansowej Państwa Watykańskiego. Podczas procesu obna?ono zarówno sposób, w jaki, w pewnych przypadkach, zarz?dza si? watykańskimi finansami, jak i podejmowane przez niektóre podmioty zewn?trzne próby zaw?aszczenia zasobów Ko?cio?a. Wobec licznych formu?owanych zarzutów i w kontek?cie szeregu elementów, ujawnionych w dochodzeniu i post?powaniu przygotowawczym, wdro?ono przejrzyst? i konieczn? w takim przypadku procedur? zwyk?ego post?powania s?dowego. 

Od ponad pó? wieku zarz?dzanie watykańskimi finansami stanowi przedmiot dociekań dziennikarskich, a czasem tak?e s?dowych. Benedykt XVI odwa?nie wkroczy? tu na ?cie?k? przejrzysto?ci, po której, z wielk? determinacj?, pod??a równie? Papie? Franciszek, dokonuj?c szeregu reform w tym zakresie. W obliczu przypadków nieprawid?owo?ci, zg?aszanych w?adzom s?dowym nie przez organy wymiaru sprawiedliwo?ci innych krajów, ale przez organy wewn?trzne Stolicy Apostolskiej, Papie? podj?? decyzj?, by wymiar sprawiedliwo?ci pracowa? w przewidzianym przepisami trybie zwyczajnym.

Pomijaj?c niektóre sytuacje, czasem przedstawiane wr?cz karykaturalnie, dokonanie inwestycji w budynek przy Sloane Avenue i kwestie z tym zwi?zane sta?y si? przedmiotem sprawiedliwego procesu, który w ca?o?ci toczy? si? podczas rozpraw na sali s?dowej, w poszanowaniu wszelkich przys?uguj?cych oskar?onym gwarancji. ?wiadczy o tym nie tylko liczba posiedzeń s?du, dokumentów i przes?uchanych osób, ale tak?e fakt, ?e wielu ?wiadków, których zeznania na pocz?tku wydawa?y si? mie? zasadnicze znaczenie, w konfrontacji podczas rozprawy i wobec przedstawionego materia?u dowodowego, uznanych zosta?o za niemaj?cych znaczenia.

Wynik tego procesu ?wiadczy równie? o tym, ?e s?dziowie, tak jak to by? powinno, podejmowali swoje decyzje w sposób ca?kowicie niezale?ny, opieraj?c si? na udokumentowanych dowodach i zeznaniach ?wiadków, nie wychodz?c z wcze?niej przyj?tych za?o?eń i umo?liwiaj?c przeprowadzenie szeregu rozpraw. Wyrok zatem zosta? wydany z zachowaniem wszelkich gwarancji nale?nych oskar?onym, z nale?ytym uwzgl?dnieniem wniosków obrony, a przede wszystkim bez naginania obowi?zuj?cych przepisów w sposób dogodny dla oskar?yciela. ?wiadczy o tym cho?by decyzja S?du o uznaniu za bezu?yteczne zeznań z?o?onych podczas przes?uchania przez ?andarmeri? watykańsk? Gianluigiego Torzi. Jego zeznania, zawieraj?ce zarzuty pod adresem innych osób, nie zosta?y zaliczone w poczet materia?u dowodowego, poniewa? sam Torzi nie pojawi? si? na sali s?dowej, aby powtórzy? je i potwierdzi?.

W lutym tego roku, z okazji inauguracji Roku S?dowego, Papie? Franciszek powiedzia?: ?Musimy powiedzie? to jasno, aby unikn?? ryzyka, ?e «pomylimy palec z ksi??ycem». Problemem nie s? procesy, ale fakty i post?powanie, które do nich prowadz? i sprawiaj?, ?e staj? si? one konieczne”. Zasady przejrzysto?ci, rygorystyczne kontrole finansowe, dokonywane tak?e przez audytorów zewn?trznych, oraz ?wiadomo??, ?e nie ma miejsca na bezkarno??, pozwol? wdro?y? zasady zarz?dzania maj?tkiem ko?cielnym zbli?one do tych, jakimi kieruje si? dobry ojciec rodziny. 

Ten proces pokaza? naocznie, ?e ??Stolica Apostolska i Państwo Watykańskie posiadaj? niezb?dne ?przeciwcia?a” umo?liwiaj?ce wykrycie potencjalnych nadu?y? czy nieprawid?owo?ci. Post?powanie procesowe potwierdzi?o za?, ?e ?sprawiedliwo?? wymierzona zosta?a zgodnie z kodeksem, w poszanowaniu praw ka?dej ze stron i zgodnie z zasad? domniemania niewinno?ci.