杏MAP导航

?O postaciach takich jak Bellarmin mo?emy mówi? co chcemy, cho?by dlatego, ?e pozostawi? tak ogromny dorobek pi?mienniczy. Wystarczy wspomnie? o jedenastu tomach jego dzie? oratorskich wydanych po?miertnie na Gregorianie przez o. Sebastiana Trompa w drugiej po?owie XX wieku. Jedena?cie tomów kazań. W tym zalewie tekstów jest oczywiste, ?e ka?dy mo?e znale?? co?, co da?oby si? skrytykowa?. Ale najwa?niejszym aspektem jego osobowo?ci jest zdolno?? do szukania zawsze osobistej relacji ze swoimi rozmówcami, takimi jak Giordano Bruno czy Galileusz. Skupia? si? nie tyle na ideach, ile na relacjach z filozofami, naukowcami i ich sumieniami, staraj?c si? oczywi?cie utrzyma? ich w Ko?ciele katolickim. (...) Mówi si?, ?e kiedy Bellarmin zmar? w 1621 roku i jego cia?o wystawiono w ko?ciele, ubodzy przychodzili codziennie, aby odcina? kawa?ki jego czerwonej sutanny. W ci?gu trzech dni trzeba by?o zu?y? trzy sutanny, bo ka?dy chcia? mie? relikwi? przysz?ego ?wi?tego. ?wiadczy to nie tylko o tym, jak bardzo rozpowszechniony by? w tamtych czasach kult relikwii, ale tak?e o g??bokiej mi?o?ci, jak? ubodzy darzyli Bellarmina, który jako kardyna? wszystkie swoje pieni?dze oddawa? ubogim.“