杏MAP导航

Wojty?a od czasów studenckich ceni? bezinteresowne zaanga?owanie w pomoc drugiemu cz?owiekowi. Traktowa? wolontariat jako swoisty fenomen czasów. Dostrzega? w nim, poza zwyczajn? ludzk? wra?liwo?ci?, niewyczerpane bogactwo, które jest si?? nap?dow? odnowy spo?eczno-politycznej i cywilizacyjnej. Tak mówi? do m?odzie?y z w?oskiej Caritas we wrze?niu 1979 roku: ?Trzeba b?dzie otworzy? m?odym perspektywy wolontariatu mi?o?ci, który zast?pi niespójn? i tymczasow? spontaniczno?? funkcjonalno?ci? i ci?g?o?ci? m?drze zorganizowanej s?u?by, rozumianej nie tylko jako zaspokojenie natychmiastowych potrzeb, lecz raczej jako zaanga?owanie skierowane na przemian? przyczyn, które tkwi? u ?ród?a takich potrzeb (...). Wolontariusze, odpowiednio przygotowani, b?d? naturalnymi animatorami procesu przywracania odpowiedzialno?ci spo?ecznej, co pozwoli przeanalizowa? struktury prowadz?ce do odsuni?cia cz?owieka na margines”.

Wojty?a jako biskup krakowski, pó?niej ju? jako Papie?, do wolontariatu, po?wi?cenia wobec bli?niego w swoich pielgrzymkach, spotkaniach z wiernymi w czasie audiencji oraz za pomoc? dokumentów, odniós? si? ponad 100 razy. 

Wolontariat: ministerstwo mi?o?ci

?w. Jan Pawe? II w g?oszonym nauczaniu nigdy nie waha? si? u?y? stwierdzenia, ?e chrze?cijański wolontariat jest realnym przejawem obecno?ci Boga w ?yciu, przypominaj?c ?e ?chrze?cijanin zaanga?owany w wolontariat uczestniczy w misji zbawczej Chrystusa”.

Do scharakteryzowania postawy chrze?cijańskiego wolontariatu najcz??ciej u?ywa? okre?leń takich jak: dojrza?o??, hojno??, szacunek, ubóstwo, skromno??, otwarto??, wiarygodno??, cierpliwo?? i poszanowanie drugiej osoby. ?Jak?e mo?na nie zachwyca? si? tym, ?e we wspólnotach chrze?cijańskich rozwijaj? si? grupy wolontariuszy, które pragn? s?u?y? braciom, by w ten sposób budowa? bardziej sprawiedliwy i ludzki ?wiat” - podkre?la? Jan Pawe? II. 

To on zwraca? uwag? na szczególn? rol? i prac? wolontariuszy w s?u?bie zdrowia i pomocy spo?ecznej typu szpital, hospicjum, domy pomocy spo?ecznej czy noclegownie dla bezdomnych. ?Wolontariusz, który pe?ni swoj? pos?ug? w placówkach s?u?by zdrowia, tworzy razem z ich pracownikami jedn? wspólnot? - rodzin? zatroskan? o dobro chorego, któremu s?u?y” - mówi?  w szpitalu S. Camillo 3 lipca 1983 roku. 

Nagroda dla ?wiata 

W nauczaniu Jana Paw?a II znalaz?y si? tak?e wyrazy uznania i g??bokiego szacunku dla tych wolontariuszy, którzy podejmuj? si? pomocy w hospicjach, o czym mówi? zarówno w czasie pielgrzymki do Polski - w Gdańsku w 1987 roku - jak równie? na audiencji z przedstawicielami opieki paliatywno-hospicyjnej oraz wolontariuszami tam zaanga?owanymi w codzienn? pomoc terminalnie chorym. 

W  2004 roku, na rok przed swoj? ?mierci?, Papie? po modlitwie ?Anio? Pański” zwróci? si? do ludzi t?umnie zebranych na Placu ?w. Piotra: ?Troska, jak? pracownicy i wolontariusze otaczaj? osoby nieuleczalnie chore i umieraj?ce, jest wielkim dzie?em mi?osierdzia. Prosz? Boga, aby wynagradza? im mi?o?? i oddanie swoimi ?askami!”. 

Mi?dzynarodowy Dzień Wolontariusza obchodzony jest od 1986 roku, by uczci? dobrowoln? i bezp?atn? prac? na rzecz innych. ?wi?to zosta?o ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. Sam wolontariat jest jednak znacznie starszy, a jego znaczenie we wspó?czesnym ?wiecie trudno przeceni?.

Ma?gorzata Oroń / Monika Stojowska / KUL