杏MAP导航

?Cz?sto, je?d??c z pomoc? humanitarn? do miejsc bardzo trudnych: na wschód, na po?udnie Ukrainy, w pobli?e linii frontu, obserwuj?, jak bardzo wiele osób, cz?sto samotnych, starszych, dzieci, w?a?ciwie ?yje tylko dzi?ki pomocy innych ludzi, dzi?ki wsparciu ró?nych instytucji, fundacji, organizacji, ale te? po prostu pojedynczych osób, które gdzie? co? tam ofiarowuj?, dziel? si? kawa?kiem chleba, czym? do jedzenia, lekarstwami, ciep?? odzie??. I to s? takie znaki mi?o?ci, które naprawd? przywracaj? bardzo wielu osobom nadziej? – mówi papieskiej rozg?o?ni prze?o?ony dominikanów na Ukrainie. – Wi?c gor?co zach?cam do tego, by nikt z nas nie usta? w swojej gorliwo?ci, by?my si? nie zniech?cali, by?my potrafili by? wiernymi w czynieniu mi?osierdzia. My?l?, ?e czas Wielkiego Postu stanowi tak? dobr? okazj? do przypomnienia sobie tego, ?e nikt z nas nie jest samotn? wysp?, ?e potrzebujemy siebie nawzajem, ?e cz?sto, nawet maj?c niewiele, mo?na tym swoim niewiele podzieli? si? z drugim cz?owiekiem. Tak zupe?nie bezinteresownie. Bo przecie? najcz??ciej osoby pomagaj?ce z Polski, z Europy nigdy nie pozna?y i nie poznaj? tych ludzi, do których dociera ta pomoc. Wi?c ona tym bardziej jest szlachetna, bo bezinteresowna; bo daj?c co? drugiemu cz?owiekowi, nie oczekuj? niczego w zamian. To czysta i szlachetna ofiara mi?o?ci, która my?l?, ?e po prostu Panu Bogu si? podoba.“

?Ufamy g??boko, jak wszyscy Ukraińcy, ?e ta wojna skończy si? zwyci?skim pokojem. Na pewno jej skutki pozostan? z nami tutaj w Ukrainie na d?ugie, d?ugie lata. Ju? teraz widzimy, jak bardzo wiele osób nosi w sobie ból, smutek, traum?. I mówi? tu nie tylko o tych zranień fizycznych, zewn?trznych, cho? tego jest te? bezmiar, ale takie zranienia duchowe i psychiczne – podkre?la o. Krawiec. – Na pewno nieoceniona oka?e si? tutaj pomoc Ko?cio?a, ró?nych instytucji, które b?d? w stanie pomóc ludziom odnale?? duchow? równowag?, pomóc te? znale?? jak?? skuteczn? pomoc psychologiczn?, terapeutyczn?, ale te? i wspólnoty modlitwy. Bo przecie? doskonale wiemy, ?e to towarzyszenie duchowe, modlitewne, sakramentalne jest szalenie wa?ne dla ludzi wierz?cych w ich drodze powrotu do zdrowia.“

?My?l?, ?e nasze do?wiadczenie jako duchownych, jako tych, którzy pos?uguj? w?ród ludzi, jest takie, i? osoby do nas przychodz?ce, prosz?ce o rozmow?, o pos?ug?, o spowied?, to ludzie maj?cy g??bokie przekonanie, ?e Pan Bóg nie opu?ci? Ukrainy, ?e jest blisko cierpi?cych, ?e jest blisko tych, których ten straszny czas rosyjskiej agresji postawi? w bardzo trudnych warunkach ?yciowych – mówi dominikanin. – Jak sobie przypominam, na pocz?tku tej wojny bardzo szybko rozpowszechni? si? w mediach wiersz ukraińskiej autorki mówi?cy o tym, ?e Bóg nie wyjecha? z Ukrainy, ?e jest w tych wszystkich miejscach, gdzie s? teraz cierpi?cy Ukraińcy, ?e jest w piwnicach, w cerkwiach, na stacjach metrach metra, ?e Bóg nie wyjecha? z Ukrainy, ale zosta? tutaj, po?ród nas. I to jest, my?l?, bardzo prawdziwe do?wiadczenie, równie? moje do?wiadczenie osobiste, i? przez ten ca?y rok, kiedy toczy si? w Ukrainie wojna, kiedy tak cz?sto s?ysz? alarmy bombowe, kiedy widz? skal? zniszczeń, zniszczone budynki, szko?y, kiedy obserwuj? cierpi?cych ludzi, to mam gdzie? g??bokie przekonanie, ?e Pan Bóg jest blisko, ?e jest Bogiem z nami, ?e jest Bogiem wspó?czuj?cym.“