杏MAP导航

?Cho? czasem my, m?odsi, ?artujemy, ?e ju? teraz nie trzeba chodzi? na si?owni?, bo mo?na sobie na 14. pi?tro spokojnie zaj?? na nogach. [Ale] to samo 14. pi?tro dla matki z dzie?mi, która kupi?a jakie? jedzenie, albo dla starszej osoby, sprawia bardzo du?o trudno?ci. Dlatego sytuacja nie jest jaka? taka jednoznaczna. Nie da si? powiedzie?, ?e, jak si? mówi w szpitalu o chorym, jest stabilnie. Nie jest stabilnie… Ale Kijów ?yje i próbuje, nie patrz?c na wojn? (…), wraca? do pracy, chocia? jest ci??ko. S? takie momenty, kiedy mówisz «a po co i?? do pracy, je?li to wszystko mo?e w jednym momencie przesta? istnie??» – wskazuje ks. Khrabatyn. – W?a?nie taka pu?apka wspó?czesno?ci: «nie my?l o innym, o wspólnym dobru dla innego; my?l tylko, ?eby? by? szcz??liwy, doznaj osobistego szcz??cia, bo czas si? kończy». W?a?nie tak nie ?yjemy. Widz?, ?e bardzo du?o ludzi pomaga i interesuje si? jedni drugimi. I to jest takie bardzo ciekawe (…). Wojna zawsze zdejmuje mask? z twarzy, bo pokazuje, ?e ten, kto jest dobry, staje si? jeszcze lepszy (…), gdy? ludzie zaczynaj? si? interesowa? jedni drugimi. Jeden drugiemu pomaga, jeden dla drugiego nawet szuka, jak zrobi? jak?? przyjemno??.“