杏MAP导航

Krzysztof Bronk - Watykan

Trudne plany na ?ycie

Franciszek zauwa?a, ?e wielu m?odych czuje si? dzi? zagubionych w obliczu przysz?o?ci. Do?wiadczaj? ?niepewno?ci, co do perspektyw pracy, kryzysu to?samo?ci, który jest kryzysem sensu i warto?ci, a zam?t cyfrowy sprawia, ?e staje si? on jeszcze trudniejszy do przej?cia”. Niesprawiedliwo?ci, egoizm i wojny zagra?aj? planom na dobre ?ycie, które piel?gnuj? w swoich sercach. Pan jednak zna serce cz?owieka i nie porzuca go w niepewno?ci – zapewnia Papie?.

Zatrzymajcie si? i ws?uchajcie si? w Boga

Ostrzega on m?odych, ?e ?wiat popycha ich do pochopnych wyborów i wype?nienia swego ?ycia zgie?kiem, uniemo?liwiaj?c im do?wiadczy? ciszy otwartej na Boga, który przemawia do serca. ?Miejcie odwag? zatrzyma? si?, ws?ucha? w siebie i zapyta? Boga: czego pragnie dla was” – apeluje Ojciec ?wi?ty. Powo?anie, jak wyja?nia, jest cennym darem, który Bóg zasiewa w sercach.

Zaufajcie Opatrzno?ci

Franciszek podkre?la, ?e ?ka?de powo?anie jest o?ywiane nadziej?, która przek?ada si? na zaufanie Opatrzno?ci. Dla chrze?cijanina bowiem, nadzieja jest czym? wi?cej ni? zwyk?ym ludzkim optymizmem: jest raczej pewno?ci? zakorzenion? w wierze w Boga, który dzia?a w historii [?ycia] ka?dej osoby. (…) Drodzy m?odzi, nadzieja pok?adana w Bogu nie zawodzi, poniewa? On prowadzi ka?dy krok tych, którzy si? Jemu powierzaj?”.

Uczcie si? od ?wi?tych

Papie? zach?ca dzisiejsz? m?odzie? do brania przyk?adu z m?odych ?wi?tych. Wspomina o Dominiku Savio czy Teresie od Dzieci?tka Jezus, a tak?e o tych, którzy ju? niebawem zostan? zaliczeni w poczet ?wi?tych: Carlu Acutisie i Pier Giorgiu Frassatim.

?wiat szuka ?wiadków Chrystusa

?Ko?ció? – pisze na zakończenie Papie? - potrzebuje pasterzy, zakonników, misjonarzy, ma??onków, którzy potrafi? z ufno?ci? i nadziej? powiedzie? Panu ‘tak’. (…) A ?wiat szuka, cz?sto nie?wiadomie, ?wiadków nadziei, którzy swoim ?yciem g?osz?, ?e pójcie za Chrystusem jest ?ród?em rado?ci. Nie ustawajmy zatem w proszeniu Pana o nowych robotników na Jego ?niwo, pewni, ?e On nie przestaje powo?ywa? z mi?o?ci?”.

Drodzy Bracia i Siostry!

W tym 62. ?wiatowym Dniu Modlitw o Powo?ania pragn? zwróci? si? do was z radosn? i dodaj?c? otuchy zach?t?, aby?cie byli pielgrzymami nadziei ofiaruj?c z hojno?ci? swoje ?ycie.

Powo?anie jest cennym darem, który Bóg zasiewa w sercach, wezwaniem do wyj?cia poza siebie, aby podj?? drog? mi?o?ci i s?u?by. A ka?de powo?anie w Ko?ciele – czy to do ?ycia jako osoba ?wiecka, czy do pos?ugi wynikaj?cej ze ?wi?ceń, czy te? do ?ycia konsekrowanego – jest znakiem nadziei, jak? Bóg ?ywi wobec ?wiata i ka?dego ze swoich dzieci.

W naszych czasach wielu m?odych czuje si? zagubionych w obliczu przysz?o?ci. Cz?sto do?wiadczaj? niepewno?ci co do perspektyw pracy, a jeszcze g??biej, kryzysu to?samo?ci, który jest kryzysem sensu i warto?ci, a zam?t cyfrowy sprawia, ?e staje si? on jeszcze trudniejszy do przej?cia. Niesprawiedliwo?? wobec s?abych i ubogich, oboj?tno?? egoistycznego dobrobytu, przemoc wojny, zagra?aj? planom dobrego ?ycia, które piel?gnuj? w swoich sercach. Jednak Pan, który zna serce cz?owieka, nie porzuca w niepewno?ci; wr?cz przeciwnie, chce wzbudzi? w ka?dym ?wiadomo??, ?e jest on mi?owany, powo?any i pos?any jako pielgrzym nadziei.

Z tego powodu my, doro?li cz?onkowie Ko?cio?a, a zw?aszcza pasterze, jeste?my przynaglani do przyj?cia, rozeznania i towarzyszenia drodze powo?aniowej nowych pokoleń. A wy, m?odzi, jeste?cie wezwani do bycia protagonistami, a jeszcze lepiej wspó?protagonistami wraz z Duchem ?wi?tym, który wzbudza w was pragnienie uczynienia z ?ycia daru mi?o?ci.

Podj?cie w?asnej drogi powo?ania

Drodzy m?odzi, ?wasze ?ycie nie jest «w mi?dzyczasie». Jeste?cie teraz Boga” (Posynod. adhort. apost. Christus vivit, 178). Trzeba sobie u?wiadomi?, ?e dar ?ycia domaga si? hojnej i wiernej odpowiedzi. Spójrzcie na m?odych ?wi?tych i b?ogos?awionych, którzy z rado?ci? odpowiedzieli na wezwanie Pana: ?w. Ró?a z Limy, ?w. Dominik Savio, ?w. Teresa od Dzieci?tka Jezus, ?w. Gabriel od Matki Bo?ej Bolesnej, b?ogos?awieni, a wkrótce ?wi?ci Carlo Acutis,  Pier Giorgio Frassati i wielu innych. Ka?dy z nich prze?ywa? swoje powo?anie jako drog? do pe?ni szcz??cia, w relacji z ?ywym Jezusem. Kiedy s?uchamy Jego s?owa, pa?aj? w nas serca (por. ?k 24, 32) i odczuwamy pragnienie po?wi?cenia naszego ?ycia Bogu! Wówczas chcemy odkry?, w jaki sposób, w jakiej formie ?ycia mo?emy odwzajemni? mi?o??, któr? On jako pierwszy nam ofiarowuje. 

Ka?de powo?anie, dostrze?one w g??bi serca, sprawia, ?e kie?kuje odpowied? jako wewn?trzne d??enie do mi?o?ci i s?u?by, jako ?ród?o nadziei i mi?o?ci, a nie jako d??enie do samorealizacji. Powo?anie i nadzieja splataj? si? wi?c w Bo?ym planie rado?ci ka?dego m??czyzny i ka?dej kobiety, powo?anych osobi?cie do ofiarowania swojego ?ycia innym (por. Adhort. apost. Evangelii gaudium, 268). Wielu m?odych stara si? pozna? drog?, na któr? wzywa ich Bóg: niektórzy rozpoznaj? – cz?sto ze zdumieniem – powo?anie do kap?aństwa lub ?ycia konsekrowanego; inni odkrywaj? pi?kno powo?ania do ma??eństwa i ?ycia rodzinnego, a tak?e do zaanga?owania na rzecz dobra wspólnego i do dawania ?wiadectwa wiary w?ród kolegów i przyjació?. 

Ka?de powo?anie jest o?ywiane nadziej?, która przek?ada si? na zaufanie Opatrzno?ci. Dla chrze?cijanina bowiem, nadzieja jest czym? wi?cej ni? zwyk?ym ludzkim optymizmem: jest raczej pewno?ci? zakorzenion? w wierze w Boga, który dzia?a w historii [?ycia] ka?dej osoby. I tak powo?anie dojrzewa poprzez codzienne zaanga?owanie w wierno?? Ewangelii, w modlitwie, w rozeznawaniu, w s?u?bie.

Drodzy m?odzi, nadzieja pok?adana w Bogu nie zawodzi, poniewa? On prowadzi ka?dy krok tych, którzy si? Jemu powierzaj?. ?wiat potrzebuje m?odych, którzy byliby pielgrzymami nadziei, odwa?nych w oddawaniu swojego ?ycia Chrystusowi, pe?nych rado?ci z samego faktu, ?e s? Jego uczniami-misjonarzami.

Rozeznawanie swojej drogi powo?ania 

Odkrywanie swojego powo?ania dokonuje si? na drodze rozeznawania. Ta droga nigdy nie odbywa si? w samotno?ci, lecz rozwija si? na ?onie wspólnoty chrze?cijańskiej i wraz z ni?.

Drodzy m?odzi, ?wiat popycha was do dokonywania pochopnych wyborów, do wype?niania waszych dni zgie?kiem, uniemo?liwiaj?c wam do?wiadczy? ciszy otwartej na Boga, który przemawia do serca. Miejcie odwag? zatrzyma? si?, ws?ucha? w siebie i zapyta? Boga: czego pragnie dla was. Cisza modlitwy jest niezb?dna, aby ?odczyta?” Bo?e powo?anie w swojej historii, i aby da? woln? i ?wiadom? odpowied?.

Skupienie pozwala zrozumie?, ?e wszyscy mo?emy by? pielgrzymami nadziei, je?li uczynimy z naszego ?ycia dar, zw?aszcza w s?u?bie tym, którzy mieszkaj? na materialnych i egzystencjalnych peryferiach ?wiata. Kto s?ucha Boga, który powo?uje, nie mo?e ignorowa? krzyku tak wielu braci i sióstr, którzy czuj? si? wykluczeni, zranieni, opuszczeni. Ka?de powo?anie otwiera na misj? bycia obecno?ci? Chrystusa tam, gdzie najbardziej potrzebne s? ?wiat?o i pocieszenie. W szczególno?ci, wierni ?wieccy s? wezwani do bycia ?sol?, ?wiat?em i zaczynem” królestwa Bo?ego poprzez zaanga?owanie spo?eczne i zawodowe.

Towarzyszenie na drodze powo?aniowej

W tej perspektywie, osoby pracuj?ce w duszpasterstwie i dziele powo?ań, zw?aszcza kierownicy duchowi, niech nie l?kaj? si? towarzyszy? m?odym ludziom z nadziej? i cierpliwym zaufaniem Bo?ej pedagogii. Chodzi o to, aby by? dla nich osobami zdolnymi do s?uchania i przyj?cia z szacunkiem; osobami, którym mog? zaufa?, m?drymi przewodnikami, gotowymi im pomóc, i uwa?nymi, aby rozpozna? znaki Boga na ich drodze.

Dlatego zach?cam do promowania troski o powo?ania chrze?cijańskie w ró?nych sferach ?ycia i dzia?alno?ci cz?owieka, sprzyjaj?c duchowemu otwarciu ka?dej osoby na g?os Boga. W tym celu, wa?ne jest, aby programy edukacyjne i duszpasterskie zapewnia?y odpowiednie przestrzenie do towarzyszenia powo?aniom.

Ko?ció? potrzebuje pasterzy, zakonników, misjonarzy, ma??onków, którzy potrafi? z ufno?ci? i nadziej? powiedzie? Panu ?tak”. Powo?anie nigdy nie jest skarbem, który pozostaje zamkni?ty w sercu, ale wzrasta i umacnia si? we wspólnocie, która wierzy, kocha i pok?ada nadziej?. A poniewa? nikt nie mo?e sam odpowiedzie? na Bo?e powo?anie, wszyscy potrzebujemy modlitwy i wsparcia braci i sióstr.

Najmilsi, Ko?ció? jest ?ywy i p?odny, gdy rodzi nowe powo?ania. A ?wiat szuka, cz?sto nie?wiadomie, ?wiadków nadziei, którzy swoim ?yciem g?osz?, ?e pójcie za Chrystusem jest ?ród?em rado?ci. Nie ustawajmy zatem w proszeniu Pana o nowych robotników na Jego ?niwo, pewni, ?e On nie przestaje powo?ywa? z mi?o?ci?. Drodzy m?odzi, powierzam wasze pod??anie za Panem wstawiennictwu Maryi, Matki Ko?cio?a i powo?ań. Id?cie zawsze jako pielgrzymi nadziei drog? Ewangelii! Towarzysz? wam moim b?ogos?awieństwem i prosz?, aby?cie si? za mnie modlili.

Rzym, Klinika Gemelli, 19 marca 2025 r.

FRANCISZEK