杏MAP导航

Vatican News

B?. Teresa od ?w. Augustyna i 15 karmelitanek bosych z Compiègne, które zosta?y zabite z nienawi?ci do wiary podczas rewolucji francuskiej, s? od dzi? ?wi?tymi. Zadecydowa? o tym Papie? podczas audiencji dla prefekta Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych kard. Marcella Semeraro. Karmelitanki ponios?y m?czeństwo 17 lipca 1794 r. w Pary?u. W ich przypadku zastosowano procedur? kanonizacji ekwiwalentnej.

Abp Eduard Profittlich – m?czennik komunizmu

Franciszek upowa?ni? dykasteri? równie? do promulgowania dekretu o m?czeństwie s?ugi Bo?ego abp. Eduarda Profittlicha z Towarzystwa Jezusowego, administratora apostolskiego Estonii. Urodzi? si? 11 wrze?nia 1890 r. w Birresdorf w Niemczech, zmar? 22 lutego 1942 r. w Kirowie na Syberii. W 1912 r. wst?pi? do seminarium duchownego w Trewirze, ale w nast?pnym roku zosta? przyj?ty do nowicjatu jezuitów w Heerenbergu w Holandii. Po wybuchu I wojny ?wiatowej zosta? powo?any do niemieckiej armii i przydzielony do s?u?by medycznej. Po wojnie wznowi? studia filozoficzne i teologiczne, a 27 sierpnia 1922 r. zosta? ksi?dzem. Wys?any do Polski, uzyska? doktorat z filozofii i doktorat z teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Nast?pnie zosta? wys?any do Estonii w ramach Misji Wschodniej Towarzystwa Jezusowego. W 1931 r. Pius XI mianowa? go administratorem apostolskim Estonii, a w 1936 r. arcybiskupem tytularnym Adrianopola. Po sowieckiej inwazji na Estoni? 17 czerwca 1940 r. prawie wszyscy ksi??a zostali aresztowani. Profittlich móg? wróci? do domu, ale zdecydowa? si? pozosta? w Estonii ze swoimi wiernymi. 27 czerwca 1941 r. zosta? aresztowany i deportowany do Kirowa w Rosji, gdzie poddano go wielokrotnym torturom, na które odpowiedzia? o?wiadczeniem, ?e jego jedyn? misj? by?a pos?uga duchowa powierzonym mu wiernym. Skazany na ?mier?, zmar? przed wykonaniem wyroku z powodu cierpień wi?ziennych.

Ks. Elia Comini – ofiara nazizmu i faszyzmu

Kolejny og?oszony dzi? dekret dotyczy m?czeństwa ks. Elia Cominiego, salezjanina urodzonego w Calvenzano di Vergato (W?ochy) 7 maja 1910 r. i zabitego z nienawi?ci do wiary 1 pa?dziernika 1944 r. w Pioppe di Salvaro (W?ochy).

W 1926 r. z?o?y? pierwsz? profesj? zakonn? u salezjanów. W 1935 r. przyj?? ?wi?cenia kap?ańskie i po?wi?ci? si? wychowaniu m?odzie?y w szko?ach salezjańskich w Chiari i Treviglio, gdzie zosta? równie? dyrektorem.

Ka?dego roku sp?dza? wakacje ze swoj? starsz? matk? i pomaga? proboszczowi parafii Salvaro, gdzie mieszka?a jego rodzina, w pos?udze duszpasterskiej. Czyni? to równie? podczas wojny. Zosta? zabity przez nazistów za utrzymywanie kontaktów z partyzantami.

Bp Áron Márton – w obronie wiary i godno?ci cz?owieka

Áron Márton – biskup Alba Julia, urodzi? si? 28 sierpnia 1896 r. w Csíkszentdomokos (dzisiejsza Rumunia), zmar? 29 wrze?nia 1980 r. w Alba Iulia (Rumunia). Walczy? w I wojnie ?wiatowej, zanim zosta? ksi?dzem, po?wi?caj?c si? równie? nauczaniu. Jako biskup po?wi?ci? si? wzmacnianiu wi?zi mi?dzy duchowieństwem, podzielonym przez konflikt wojenny i nienawi?? rasow?. W latach II wojny ?wiatowej otwarcie wypowiada? si? przeciwko nazistowskim prawom rasowym i opiekowa? si? uchod?cami oraz ?ydami. W okresie powojennym jego praca duszpasterska mia?a na celu ochron? wiary przed atakiem ze strony rumuńskich komunistów, którzy mi?dzy innymi uciskali mniejszo?? w?giersk? w Transylwanii. Aresztowany w 1949 r., zosta? os?dzony i skazany na ci??kie wi?zienie i ci??kie roboty. Bardzo cierpia? równie? fizycznie, a po odej?ciu z kierowania diecezj? 2 kwietnia 1980 r. z powodu choroby nowotworowej zmar? kilka miesi?cy pó?niej.

O. Józef Maria Leon – troszcz?c si? o ?ycie duchowe

Józef Maria Leon – kap?an Zgromadzenia Naj?wi?tszego Odkupiciela; urodzi? si? 23 maja 1829 r. w Casaltrinità (obecnie Trinitapoli, W?ochy), zmar? 9 sierpnia 1902 r. w Angri (W?ochy). Studiowa? w seminarium pomimo sprzeciwu ojca, a po nowicjacie u redemptorystów z?o?y? profesj? zakonn? w 1851 r. Po pobycie w Vallo della Lucania i Angri, kiedy zakony zosta?y zniesione w 1860 r., powróci? do rodzinnego miasta, prowadz?c owocny apostolat we wspó?pracy z miejscowym duchowieństwem. Zosta? kaznodziej? i spowiednikiem, pozostaj?c blisko rodzin dotkni?tych epidemi? cholery, która rozprzestrzeni?a si? w?ród ludno?ci w 1867 roku. W 1880 r., kiedy mo?na by?o powróci? do ?ycia zakonnego, powróci? do wspólnoty redemptorystów w Angri i podj?? si? ró?nych zadań, po?wi?caj?c si? równie? publikacji i przedrukowi niektórych swoich dzie? ascetycznych i duchowych. Wyró?nia? si? jako spowiednik, kierownik duchowy i rekolekcjonista dla kap?anów, seminarzystów i sióstr zakonnych. Przyczyni? si? w znacznym stopniu do odnowy ?ycia zakonnego i duchowego wzrostu wiernych ?wieckich. Jego stan zdrowia pogorszy? si? na pocz?tku 1902 r., a kilka miesi?cy pó?niej zmar?.

Pierre Goursat - s?u??c m?odym zagro?onym narkotykami i przest?pczo?ci?

Pierre Goursat urodzi? si? 15 sierpnia 1914 r. w Pary?u; zmar? tam?e 25 marca 1991 r. Prze?y? trudne dzieciństwo z powodu ojca z zaburzeniami psychicznymi, który porzuci? rodzin?. Jako ?wiecki konsekrowany, prowadzi? intensywn? dzia?alno?? we francuskim ?rodowisku kulturalnym, a po zbli?eniu si? do ojca, coraz bardziej interesowa? si? ubogimi oraz osobami w trudnej sytuacji fizycznej i psychicznej, po?wi?caj?c si? przede wszystkim m?odym ludziom zagro?onym narkotykami i przest?pczo?ci?, a? do przyj?cia niektórych z nich w barze domowym Péniche. Za?o?y? kilka grup modlitewnych, które nazwa? ?Emmanuel”, organizuj?c dla nich sesje formacyjne w Sanktuarium Naj?wi?tszego Serca Pana Jezusa w Paray-Le-Monial. Miejscowy biskup powierzy? opiek? nad tym sanktuarium Wspólnocie Emmanuel, która uczyni?a z niego wa?ne centrum duchowo?ci. Po zawale serca w 1985 r. postanowi? wycofa? si? z kierowania wspólnot?, sp?dzaj?c ostatni? cz??? ?ycia w odosobnieniu i na modlitwie, w postawie ufnego oddania si? Bogu.