Papie?: ?ycie konsekrowane jest szko?? cierpliwo?ci

Papie?

Papie?: ?ycie konsekrowane jest szko?? cierpliwo?ci

?Kontemplujmy cierpliwo?? Boga oraz b?agajmy o ufn? cierpliwo?? Symeona, a tak?e Anny, aby i nasze oczy mog?y ujrze? ?wiat?o zbawienia i zanie?? je ca?emu ?wiatu, tak jak wzbudzi?o pie?ń chwa?y w tych dwojgu starszych” – te s?owa Papie? skierowa? podczas Mszy odprawionej w ?wi?to Ofiarowania Pańskiego, które jest obchodzone jako dzień ?ycia Konsekrowanego. Franciszek nawi?za? do postaci Symeona, który jako pierwszy powita? Jezusa w progach ?wi?tyni jerozolimskiej. Rozpozna? w Dzieci?tku ?wiat?o, które przysz?o na o?wiecenie pogan.

Krzysztof O?dakowski SJ – Watykan

Ojciec ?wi?ty zaznaczy?, ?e Symeon ca?e swoje ?ycie czeka? i wykazywa? cierpliwo?? serca. Na modlitwie nauczy? si?, ?e Bóg nie przychodzi w wydarzeniach nadzwyczajnych, ale wype?nia swoje dzie?o w pozornej monotonii naszych dni, w m?cz?cym rytmie zaj??, w drobnych rzeczach, które spe?niamy wytrwale i pokornie, staraj?c si? pe?ni? Jego wol?. W swoim d?ugim ?yciu dozna? nieraz zranień i rozczarowań, a jednak nie straci? nadziei; cierpliwie strzeg? obietnicy, nie daj?c si? poch?on?? rozgoryczeniem z powodu czasu, który min??, czy te? ow? naznaczon? rezygnacj? melancholi?, która pojawia si?, gdy cz?owiek dociera do kresu ?ycia. Franciszek zwróci? uwag?, ?e Symeon nauczy? si? cierpliwo?ci na modlitwie i z ?ycia swojego ludu. Ta cierpliwo?? Symeona jest odzwierciedleniem cierpliwo?ci Boga.

Papie? – Bóg ci?gle na nas czeka

?To przede wszystkim Mesjasz, Jezus, którego Symeon trzyma w ramionach, objawia nam cierpliwo?? Boga, Ojca, który okazuje nam mi?osierdzie i wzywa nas a? po ostatni? godzin?, który nie ??da doskona?o?ci, lecz porywu serca, który otwiera nowe mo?liwo?ci tam, gdzie wszystko zdaje si? by? stracone, który stara si? uczyni? w nas wy?om, nawet wtedy, gdy nasze serca s? zamkni?te, który pozwala rosn?? dobrej pszenicy, nie wyrywaj?c chwastów. To jest powodem naszej nadziei: Bóg niestrudzenie nas oczekuje – podkre?li? Papie?. Bóg niestrudzenie nas oczekuje. To jest powodem naszej nadziei. Kiedy si? oddalamy wychodzi, by nas szuka?; gdy upadamy na ziemi?, podnosi nas; kiedy zagubiwszy si? powracamy do Niego, oczekuje nas z otwartymi ramionami. Jego mi?o?? nie jest mierzona skal? naszych ludzkich kalkulacji, ale zawsze wlewa w nas odwag?, aby zaczyna? od nowa. Uczy nas odporno?ci, odwagi rozpoczynania na nowo. Zawsze, przez wszystkie dni. Po upadkach, zawsze, rozpoczyna? na nowo. On jest cierpliwy.“

Franciszek zwróci? uwag?, ?e cierpliwo?? nie polega jedynie na tolerowaniu trudno?ci czy fatalistycznym znoszeniu przeciwno?ci. Cierpliwo?? nie jest oznak? s?abo?ci: jest to hart ducha, który czyni nas zdolnymi do ?d?wigania ci??aru” problemów osobistych i wspólnotowych, ka?e nam przyjmowa? odmienno?? drugiego, sprawia, ?e trwamy w dobru nawet wtedy, gdy wszystko wydaje si? bezu?yteczne, ka?e nam i?? naprzód nawet wówczas, gdy dopada nas znudzenie i duchowa depresja.

Nast?pnie Ojciec ?wi?ty wskaza? na trzy ?miejsca” w ?yciu konsekrowanym, w których cierpliwo?? przybiera konkretn? posta?. Pierwszym z nich jest ?ycie osobiste. Mo?e si? zdarzy?, ?e w naszym ?yciu, jako osób konsekrowanych, nadzieja si? wyczerpuje z powodu zawiedzionych oczekiwań. Musimy by? cierpliwi wobec siebie i z ufno?ci? oczekiwa? czasów i sposobów dzia?ania Boga: On dochowuje wiary swoim obietnicom. Drugim miejscem, w którym cierpliwo?? staje si? konkretna, jest ?ycie wspólnotowe. Trzeba umie? zachowa? zdrowy dystans, stara? si? nie traci? spokoju, czeka? na najlepszy moment, aby wyja?ni? spraw? w mi?o?ci i prawdzie. W naszych wspólnotach potrzebujemy tej wzajemnej cierpliwo?ci: znosi?, to znaczy wzi?? na swoje barki ?ycie brata lub siostry, nawet jego s?abo?ci i wady. Trzecim wymiarem cierpliwo?ci jest cierpliwo?? wobec ?wiata. Potrzebujemy tej cierpliwo?ci, aby nie pozosta? wi??niami narzekania: ??wiat nas ju? nie s?ucha”, ?nie mamy ju? powo?ań”, ??yjemy w trudnych czasach”…

Papie? – potrzebujemy odwa?nej cierpliwo?ci

?Cierpliwo?? pomaga nam patrze? na siebie, na nasze wspólnoty i na ?wiat z mi?osierdziem. Mo?emy zada? sobie pytanie: czy akceptujemy w naszym ?yciu cierpliwo?? Ducha? Czy w naszych wspólnotach nosimy siebie nawzajem na ramionach i ukazujemy rado?? ?ycia braterskiego? A wobec ?wiata, czy wype?niamy cierpliwie nasz? s?u?b?, czy te? os?dzamy surowo? – pyta? Papie?. S? to wyzwania dla naszego ?ycia konsekrowanego: nie mo?emy tkwi? w nostalgii za przesz?o?ci? ani ogranicza? si? do powtarzania tych samych rzeczy, co zawsze, ani codziennych narzekań Potrzebujemy odwa?nej cierpliwo?ci, aby i??, aby odkrywa? nowe drogi, aby szuka? tego, co Duch ?wi?ty nam podsuwa. To czyni si? z pokor?, z prostot?, bez wielkiej propagandy, bez wielkiej reklamy.“

Dzi?kujemy, ?e przeczyta?a?/e? ten artyku?. Je?li chcesz by? na bie??co zapraszamy do zapisania si? na newsletter klikaj?c tutaj.

Tematy