杏MAP导航

?Kiedy kobieta odkryje, ?e spodziewa si? dziecka, natychmiast rodzi si? w niej poczucie g??bokiej tajemnicy. Kobiety, które s? matkami dobrze o tym wiedz?. ?wiadomo?? obecno?ci, która w niej si? rozwija, przenika ca?e jej istnienie, tak ?e staje si? nie tyko kobiet?, ale matk?. Mi?dzy ni? i dzieckiem nawi?zuje si? od samego pocz?tku intensywny dialog, nauka okre?la to mianem cross-talk. Relacja prawdziwa i intensywna mi?dzy dwoma istotami ludzkimi, który porozumiewaj? si? mi?dzy sob? od pierwszych chwil po pocz?ciu, aby pomóc we wzajemnej adaptacji w miar? jak dziecko ro?nie i rozwija si?.“

?Jest to szczególnie wa?ne w przypadku dzieci, o których wiemy, ?e przy obecnym stanie wiedzy naukowej, umr? przy porodzie albo krótko po nim. W takich sytuacjach opieka zdrowotna mog?aby si? wydawa? marnowaniem ?rodków i przysparzaniem dodatkowych cierpień rodzicom. Je?li przyjrzymy si? temu uwa?nie, mo?emy dostrzec autentyczne znaczenie takich zabiegów, których celem jest pomoc w urzeczywistnieniu mi?o?ci danej rodziny. Otoczenie opiek? takiego dziecka pomaga bowiem rodzicom w prze?ywaniu ?a?oby i postrzeganiu jej nie tylko jako straty, ale jako etapu wspólnie przebytej drogi. To dziecko pozostanie w ich ?yciu na zawsze. I oni b?d? mogli je kocha?. Tak cz?sto tych kilka godzin, kiedy matka mo?e tuli? swe dziecko, pozostawia ?lad w jej sercu, którego ona nigdy nie zapomni. Ona czuje si? – pozwólcie, ?e u?yj? tego s?owa – spe?niona. Czuje si? matk?.“

?Pewna 15-letnia dziewczyna z Zespo?em Downa zasz?a w ci??? i rodzicie udali si? do s?dziego po zezwolenie na aborcj?. S?dzia, cz?owiek prawy i powa?ny, zbada? ten przypadek i powiedzia?: «chc? porozmawia? z t? dziewczyn?». Ona przysz?a, usiad?a. On si? zapyta?: «co ci jest?» «Jestem chora». «A co to za choroba?» «Powiedzieli mi, ?e mam w ?rodku paso?yta, które z?era mi ?o??dek, dlatego niezb?dny jest zabieg». «Nie, ty nie masz robaków, które z?eraj? ci ?o??dek. Wiesz, co tam masz? Dziecko!» I ta dziewczyna z Zespo?em Downa powiedzia?a: «Ale? to pi?kne!» I na tej podstawie s?dzia nie zgodzi? si? na aborcj?. Matka chcia?a tego dziecka. Urodzi?a si? dziewczynka. Min??y lata. Uczy?a si?, rozwin??a, zosta?a adwokatem. I odk?d pozna?a sw? histori?, co roku na swe urodziny dzwoni?a do s?dziego, by mu podzi?kowa? za to, ?e si? urodzi?a. Z ?ycia wzi?te. Zmar? s?dzia, a ta dziewczyna jest dzi? prokuratorem. Czy? to nie pi?kne! Aborcja nigdy nie jest odpowiedzi?, której szukaj? kobiety i rodziny.“