杏MAP导航

Beata Zaj?czkowska – Watykan

Nabo?eństwo pokutne sprawowane by?o w Sali Królewskiej Pa?acu Apostolskiego. Punktem wyj?cia do refleksji by?a przypowie?? o synu marnotrawnym. ?Podobnie jak syn marnotrawny musimy wyzna? swe winy i przekona? braci, odzyska? na nowo ich zaufanie i przywróci? wol? wspó?pracy z nami, aby przyczynia? si? do budowania królestwa Bo?ego” – mówi? w rozwa?aniu abp Philip Naameh z Ghany. Wskaza?, ?e Ewangelia o synu marnotrawnym przypomina zgromadzonym, i? powinni g?osi? j? nie tylko innym, ale przede wszystkim zastosowa? do samych siebie, dostrzec samych siebie jako synów marnotrawnych. ?Podobnie jak syn marnotrawny, domagali?my si? równie? naszego dziedzictwa, otrzymali?my je, a teraz je marnujemy. Obecny kryzys wykorzystywania jest jego wyrazem” – podkre?li?. ?Nazbyt cz?sto milczeli?my, odwracali?my wzrok, unikali?my konfliktów – byli?my nazbyt zadowoleni z siebie, by stawi? czo?a ciemnym stronom naszego Ko?cio?a. W ten sposób roztrwonili?my zaufanie, jakie w nas pok?adano - zw?aszcza w odniesieniu do nadu?y? w zakresie odpowiedzialno?ci Ko?cio?a, która jest naszym g?ównym obowi?zkiem. Nie zapewnili?my ludziom ochrony, do której mieli prawo, zniszczyli?my nadziej? a ludziom w sposób brutalny zadano gwa?t na ciele i duszy” – stwierdzi? abp Naameh. Przewodnicz?cy episkopatu Ghany przypomnia?, ?e syn marnotrawny straci? wszystko - nie tylko maj?tek, ale tak?e status spo?eczny, czyste sumienie, reputacj?. ?Nie powinni?my si? dziwi?, je?li doznajemy tego samego losu, je?li ludzie mówi? o nas ?le, istnieje nieufno?? wobec nas, je?li niektórzy gro?? wycofaniem swego materialnego wsparcia. Nie powinni?my narzeka?, ale raczej zada? sobie pytanie, jak powinni?my teraz inaczej post?powa?” – mówi? kaznodzieja przypominaj?c biskupom, ?e ponosz? odpowiedzialno?? za wszystkich cz?onków wspólnoty Ko?cio?a i za ludzko?? jako ca?o??. Wskaza?, ?e teraz najwi?kszym wyzwaniem pozostaje odzyskanie utraconego zaufania.

Po chwili ciszy wybrzmia?o ?wiadectwo kolejnej z ofiar, m?odego cz?owieka z Ameryki ?acińskiej, który dozna? wykorzystywania przez osob? duchown?. Nie mówi? o szczegó?ach nadu?ycia, ale o jego drastycznych skutkach dla jego ?ycia fizycznego i duchowego. M??czyzna wyzna?, ?e nie jest w stanie pojedna? tych dwóch ?wiatów, czyli ?ycia sprzed doznanej przemocy i tego, co by?o potem. ?Im wi?ksze jest pragnienie pojednania tych dwóch ?wiatów, tym bole?niejsza jest pewno??, ?e nie jest to mo?liwe. Nie ma snu bez nawracaj?cych wspomnień o tym, co si? wydarzy?o i nie ma ani jednego dnia bez przywo?ania tego” – mówi? m??czyzna w swym przejmuj?cym ?wiadectwie.

Nast?pnie wybrzmia? mocny rachunek sumienia. Wprowadzi? do niego Franciszek podkre?laj?c, ?e przez ostatnie trzy dni rozmawiano i s?uchano g?osów ofiar przest?pstw, które dzieci i m?odzie? ucierpia?y w naszym Ko?ciele. ?Pytali?my si? nawzajem: jak mo?emy odpowiedzialnie dzia?a?, jakie kroki mo?emy teraz podj??. By móc wej?? w przysz?o?? z odnowion? odwag? musimy powtórzy? za synem marnotrawnym: «Ojcze, zgrzeszy?em»” – wskaza? Ojciec ?wi?ty. Papie? podkre?li?, ?e potrzeba konkretnych dzia?ań ze strony lokalnych Ko?cio?ów, cz?onków episkopatów i wszystkich wierz?cych. Domaga si? to szczerego spojrzenia na sytuacj?, która panuje w poszczególnych krajach.

Rachunek sumienia by? seri? bardzo konkretnych pytań. Dotyczy?y najpierw ofiar, nast?pnie sprawców, a w końcu wszystkich wierz?cych, którzy po?rednio ucierpieli w wyniku nadu?y?. Bior?c pod uwag? fakt, ?e na watykański szczyt zostali zaproszeni przewodnicz?cy poszczególnych episkopatów nie by? to generalny rachunek sumienia, ale dotyczy? sytuacji w ich konkretnych krajach. Pytania wypowiedziano po angielsku: ?Jakie nadu?ycia zosta?y pope?nione wobec nieletnich i m?odzie?y przez duchownych i innych cz?onków Ko?cio?a w moim kraju? Co wiem o ludziach, którzy w mojej diecezji padli ofiar? nadu?y? i gwa?tów ksi??y, diakonów i zakonników? Jak w moim kraju Ko?ció? zachowa? si? wobec tych, którzy do?wiadczyli nadu?y? sumienia i seksualnych? Jakie przeszkody postawili?my na ich drodze? Czy ich wys?uchali?my? Czy starali?my si? im pomóc? Czy domagali?my si? dla nich sprawiedliwo?ci? Czy stan??em na wysoko?ci powierzonej mi odpowiedzialno?ci? W Ko?ciele w moim kraju, jak post?powali?my z biskupami, ksi??mi, diakonami i zakonnikami oskar?onymi o przemoc fizyczn?? Jak post?powali?my wobec tych, których przest?pstwa zosta?y udowodnione? Co zrobi?em sam osobi?cie, by powstrzyma? niesprawiedliwo?? i zaprowadza? sprawiedliwo??? Co zaniedba?em? W naszych krajach, ile uwagi po?wi?ci?em ludziom, których wiara zosta?a do?wiadczona, którzy ucierpieli i w po?redni sposób zostali mocno zranieni przez te fakty? Czy istnieje forma pomocy dla rodzin i bliskich ofiar? Czy otoczyli?my wsparciem ludzi w parafiach, w których oskar?eni lub winni dzia?ali? Jakie kroki podj?li?my, by zapobiec kolejnym niesprawiedliwo?ciom?”.

Po rachunku sumienia nast?pi?o zbiorowe wyznanie grzechów i win: ?Wyznajemy, ?e biskupi, kap?ani, diakoni i zakonnicy w Ko?ciele dopu?cili si? przemocy wobec nieletnich i m?odzie?y i nie uda?o nam si? ochroni? tych, którzy najbardziej potrzebowali naszej pomocy. Wyznajemy, ?e chronili?my sprawców i zmuszali?my do milczenia, tych którzy do?wiadczyli z?a. Wyznajemy, ?e nie uznali?my cierpienia wielu ofiar i nie zapewnili?my im odpowiedniej pomocy. Wyznajemy, ? cz?sto my, biskupi nie stan?li?my na wysoko?ci naszej odpowiedzialno?ci. Wyznajemy, ?e zgrzeszyli?my my?l?, mow?, czynem i zaniedbaniem”. Nabo?eństwo pokutne zakończy?o si? b?aganiem o Bo?e mi?osierdzie za pope?nione grzechy. ?Prosimy o przebaczenie za nasze grzechy. Prosimy o ?ask? przezwyci??enia niesprawiedliwo?ci i praktykowania sprawiedliwo?ci wobec ludzi powierzonych naszej opiece” - modlili si? uczestnicy watykańskiego szczytu podczas liturgii pokutnej. Modlitw? zakończy?o od?piewanie ?Ojcze nasz”, przekazania sobie znaku pokoju oraz papieskie b?ogos?awieństwo.