杏MAP导航

Dorota Abdelmoula-Viet – Watykan

Na ?amach francuskiego dziennika ks. de Sinety przywo?uje spotkanie Papie?a Franciszka, który podczas ?DM w Panamie w 2019 r. poleci? francuskiej m?odzie?y: ?Prosz?, módlcie si? za mnie, moja praca nie jest ?atwa”. M?odzi Francuzi, którzy podczas ka?dej edycji spotkań m?odych s? jedn? z najliczniejszych grup narodowych, przej?li si? tym wielokrotnie powtarzanym przez Ojca ?wi?tego wezwaniem do modlitwy w jego intencji. Dzi? ich grono powi?ksza si? o ?wiadomych, m?odych ludzi, którzy przychodz? z peryferii wiary, by do??czy? do wspólnoty Ko?cio?a – to m.in. 7,4 tys. nastolatków, którzy w minion? Wigili? Paschaln? przyj?li chrzest.

Ks. Benoist de Sinety pisze o tym, ?e troska Franciszka o to, by nie?? na peryferie ?wiat?o Chrystusa da?a si? pozna? ju? podczas jego wyst?pień podczas kongregacji generalnych, kiedy wypowiada? si? jako kardyna?. Peryferie te, definiowa? jako przestrzenie, w których nie ma wiary, w których dominuje grzech, cierpienie i niesprawiedliwo?? oraz wszelkie formy n?dzy. Francuski kap?an wyra?a przekonanie, ?e pojawienie si? m?odych ludzi, to znak czasu i dope?nienie tego papieskiego wezwania.

?W ci?gu ostatnich kilku miesi?cy, przynajmniej w naszym kraju, zacz??y kwitn?? znaki czasu. T?umy raczej m?odych ludzi pojawiaj? si? przed drzwiami naszych ko?cio?ów i bior? udzia? w naszych liturgiach. Niektórzy wyra?aj? pragnienie chrztu, bierzmowania, nowego pocz?tku. Mówi?, jak Grecy w Ewangelii do Filipa: «Chcemy ujrze? Jezusa» (J 12, 21b). I podobnie jak aposto?, biegniemy do siebie nawzajem, szcz??liwi i zak?opotani tak? pro?b?: co powinni?my zrobi?? Jak to zorganizowa?? Jak powinni?my zareagowa??” – pisze kap?an.

Podkre?la, ?e pojawienie si? m?odych ludzi by?o niejako odpowiedzi? na, z jednej strony stagnacj?, a z drugiej na zranienia i kryzysy. I dodaje, ?e m?odzi ludzie zaskoczyli ich swoj? autentyczno?ci?. ?Przychodz? ze swoimi zielonymi w?osami, kolczykami, nieznajomo?ci? naszych kodów i zwyczajów. Przyje?d?aj?, bo chc? zobaczy?, zrozumie? i odkry?. Nie przychodz? do nas, poniewa? ich uwiedli?my. Nie przychodz? do nas, aby?my mogli ukszta?towa? ich na nasz w?asny obraz, ale aby?my mogli im towarzyszy? i pomóc im zosta? ukszta?towanymi przez ich Stwórc? na Jego w?asne podobieństwo. Nie przychodz? do nas dlatego, ?e jeste?my wspaniali, ale dlatego, ?e w tajemniczy sposób dostrzegaj?, ?e w tym, co niezdarnie próbujemy zamanifestowa?, jest ?wiat?o, w którym chc? si? zanurzy?. Przybywaj? z peryferii”.