杏MAP导航

Lorena Leonardi, ks. Marek Weresa - Watykan

Niezatarty ?lad w historii kraju

Kard. Reina mówi?c o De Gasperim wskaza?, ?e jego ?ycie jest ?dziedzictwem” i ?latarni? dla przysz?ych pokoleń” oraz pokazuje, ?e ?uczciwo??, po?wi?cenie i poczucie obowi?zku mog? pozostawi? niezatarty ?lad w historii kraju”.

De Gasperi zabiega? o uznanie udzia?u katolików w ?yciu politycznym oraz o wizj? państwa opart? na pluralizmie i sprawiedliwo?ci spo?ecznej. Wraz z nadej?ciem faszyzmu i rozwi?zaniem Partii Ludowej, do?wiadczy? prze?ladowań ze strony re?imu. Sam zosta? aresztowany w 1927 r. i skazany na cztery lata wi?zienia; pó?niej zosta? u?askawiony, ale przez lata ?y? w niepewnych warunkach ekonomicznych, znajduj?c schronienie w Bibliotece Watykańskiej. De Gasperi ?udoskonali? swoje polityczne i spo?eczne refleksje, k?ad?c podwaliny pod odrodzenie politycznego katolicyzmu po II wojnie ?wiatowej”. Po upadku re?imu Mussoliniego sta? si? jednym z g?ównych protagonistów w powstaniu Chrze?cijańskich Demokratów – partii, która mia?a zarz?dza? W?ochami przez dziesi?ciolecia, a on sam kierowa? w?oskim rz?dem osiem razy.

Niezwykle aktualna posta?

Wiara – jak wskaza? wikariusz Rzymu – dla Gasperiego by?a inspiracj? ka?dego wyboru i dzia?ania politycznego; nie ograniczy? si? do wyznawania jej ?prywatnie”, ale prze?o?y? j? na ?konkretne zaanga?owanie w budow? sprawiedliwego i solidarnego spo?eczeństwa”. Podkre?lono tak?e jego wk?ad w budow? w?oskiej demokracji, rol? w integracji europejskiej i model przywództwa.

Hierarcha w przemówieniu doda?, ?e De Gasperi jest przyk?adem zach?caj?cym nas do ?ponownego odkrycia warto?ci s?u?by publicznej, kompetencji i odpowiedzialno?ci. Jego my?l i dzia?ania polityczne nie nale?? tylko do historii, ale stanowi? zasób na przysz?o??, punkt odniesienia dla ka?dego, kto chce z powag? i po?wi?ceniem zaanga?owa? si? na rzecz dobra wspólnego”.

Przewodnik moralny dla narodu

Cechami charakterystycznymi jego zaanga?owania w polityk? by?o poczucie sprawiedliwo?ci oraz prawo??. Kierowa? si? s?u?b? narodowi, a nie d??eniem do realizacji osobistych interesów. Troska o najs?abszych oraz wysi?ki na rzecz dobra wspólnego pokazuj? – jak zaznaczy? kard. Reina – ??e chrze?cijańska mi?o?? nie by?a dla niego abstrakcyjn? zasad?, ale konkretn? cnot?, któr? nale?y wciela? w ?ycie polityczne”. Spu?cizna polityczna s?ugi Bo?ego ?nie kończy si? na powojennej odbudowie, ale rozci?ga si? na konsolidacj? instytucji demokratycznych i budow? zjednoczonej Europy”, gdzie – podobnie jak we W?oszech – nadal jest symbolem ?umiej?tno?ci mediacyjnych, pragmatyzmu i silnego poczucia państwa”.

Kard. Reina doda? równie?, ?e wizja Europy De Gasperiego, oparta na ?wspó?pracy mi?dzy narodami”, odzwierciedla?a podej?cie ?integracyjne i przysz?o?ciowe”, w przeciwieństwie do nacjonalistycznych podzia?ów z poprzednich dziesi?cioleci. Postrzegaj?c granic? jako ?most mi?dzy ró?nymi kulturami”, a nie jako ?barier? dziel?c?”, De Gasperi opar? swoj? ?metod?” na ?konstruktywnej konfrontacji” i ?poszukiwaniu wspólnych rozwi?zań”, pomimo epoki naznaczonej polaryzacj? i populizmem. By? wielkim m??em stanu, ?cz?owiekiem g??bokiej wiary w Boga i moralnej prawo?ci”. Pomimo trudno?ci i prób, które naznaczy?y jego ?ycie, De Gasperi stawia? czo?a ka?dej przeszkodzie, z ?duchem s?u?by” i ?chrze?cijańsk? wizj? dobra wspólnego”, nigdy nie trac?c ?wiary w Opatrzno?? Bo?? i determinacji w d??eniu do sprawiedliwo?ci”.

?yciorys

Alcide De Gasperi (ur. 3 kwietnia 1881 r. w Pieve Tresino, zm. 19 sierpnia 1954 r. w Borgo Valsugana) – w?oski polityk, od 12 grudnia 1944 r. do 2 czerwca 1946 r. ostatni minister spraw zagranicznych Królestwa W?och, a od 13 lipca do 18 pa?dziernika 1946 r. pierwszy minister tego resortu Republiki W?oskiej. W latach 1945–1953 premier W?och, a od 13 lipca 1946 r. do 28 stycznia 1947 r. minister spraw wewn?trznych. Wspó?za?o?yciel i sekretarz generalny W?oskiej Partii Ludowej, pose? do parlamentu w?oskiego, w czasie rz?dów Benita Mussoliniego wi?ziony. W latach 1943–1954 by? przewodnicz?cym w?oskiej Partii Chrze?cijańsko-Demokratycznej.

By? or?downikiem zjednoczenia Europy pod wzgl?dem gospodarczym i obronnym. Wspó?twórca Rady Europy oraz Europejskiej Wspólnoty W?gla i Stali. By? jednym z g?ównych zwolenników i realizatorów koncepcji integracji europejskiej.