ÐÓMAPµ¼º½

„To byÅ‚o bardzo pozytywne doÅ›wiadczenie. OczywiÅ›cie tylko Bóg wie, co dokonaÅ‚o siÄ™ we wnÄ™trzu tych ludzi, ale to dotknęło mego serca, gdy widziaÅ‚em tych wszystkich proszÄ…cych o bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwo, w jakiÅ› sposób zainspirowanych uÅ›miechem Carla i czujÄ…cych piÄ™kno tej propozycji Jezusa skÅ‚adanej poprzez Å›wiadectwo naszego bÅ‚ogosÅ‚awionego. CaÅ‚a inicjatywa narodziÅ‚a siÄ™ w bardzo prosty sposób, bo tak to już bywa w Asyżu. Z Irlandii przyszÅ‚a grupa pielgrzymów i tak siÄ™ zafascynowali, że nalegali, abym wysÅ‚aÅ‚ do nich moich wspóÅ‚pracowników [z relikwiami]. OczywiÅ›cie nie da siÄ™ znaleźć czasu na wszystkie propozycje, ale naleganie byÅ‚o tak silne, że w tym przypadku nie mogÅ‚em odmówić. […] ZaÅ‚amanie siÄ™ życia chrzeÅ›cijaÅ„skiego dotyczy nie tylko Irlandii, lecz jest widoczne w caÅ‚ej Europie i w zasadzie jest to kryzys. […] Czasami odnosimy wiÄ™c wrażenie, że Europa jest już stracona, a chrzeÅ›cijaÅ„stwo może rozkwitać tylko na innych kontynentach. Ja nie jestem do tego przekonany. NapisaÅ‚em w jednej z moich książek, że widać już nowÄ… wiosnÄ™; dostrzegam tak wiele znaków w Asyżu. To miasto jest ważnym punktem, gdzie obserwujemy na co dzieÅ„, jak ludzie odczuwajÄ… potrzebÄ™ Jezusa. OczywiÅ›cie potrzebujÄ… wiÄ™c i KoÅ›cioÅ‚a, który wie, jak gÅ‚osić Chrystusa z caÅ‚Ä… Jego wspaniaÅ‚oÅ›ciÄ…, tego Jezusa, który naprawdÄ™ pomaga nadać sens życiu, ponieważ to wypÅ‚ywa z Niego samego, z Jego tajemnicy, z Jego przesÅ‚ania.“