杏MAP导航

?Portugalski Uniwersytet Katolicki umo?liwi? mi m.in. udzia? w programie ?Sta? i S?u?ba”, poprzez który sta?am si? wolontariuszk? w wi?ziennej klinice psychiatrycznej. Zaanga?owa?em si? w ten projekt umys?em, r?kami, sercem i dusz?. Uda?o nam si? osi?gn?? wa?ne cele, sprawiaj?c na przyk?ad, ?e 28 wi??niów z problemami psychicznymi dostrzeg?o swój potencja?. Ojcze ?wi?ty, chc? by? protagonist? zmian - a nie m?od? osob? «siedz?c? w oknie i obserwuj?c? ?wiat». Chc? profesjonalnie wykorzystywa? to, czego si? nauczy?am, aby dotrze? do najbardziej bezbronnych, pomóc pisa? nowe historie oraz paradygmaty dla bardziej sprawiedliwego i wierz?cego ?wiata.“

?Pocz?tkowo zmuszona do opuszczenia do mojej ojczyzny, Iranu, schroni?am si? na Ukrainie. Tam prawdziwa wojna sprawi?a, ?e poczu?am si? jak rozbitek. Jednak jestem osob? wierz?c?, a moje pe?ne nadziei spojrzenie w przysz?o?? zawdzi?czam niezwyk?emu zespo?owi na Portugalskim Uniwersytecie Katolickim: zaopiekowali si? mn? i nadal to robi? w ramach Funduszu Wsparcia Spo?ecznego im. Papie?a Franciszka. Nie by?am t? sam? osob?, któr? jestem teraz. Gdyby rok temu powiedziano mi, ?e jestem bardzo siln? osob?, prawdopodobnie bym w to nie uwierzy?a, ale teraz w to wierz?. Po tym wszystkim, przez co przesz?am, po ci?g?ym poczuciu braku rodziny, przyjació?, po byciu bez domu, bez uniwersytetu, bez pieni?dzy, wiem, ?e poj?cie si?y nie oznacza, ?e nie czuj? si? zm?czona, wyczerpana i przygnieciona przez smutek i strat?; oznacza to po prostu, ?e mam si??, wiar? i odwag?, by i?? dalej. Czuj? si? dumna, ?e jestem tutaj, i mog? rozpocz?? od nowa w tym pi?knym i go?cinnym kraju, aktywnie uczestnicz?c w ?yciu naszego wspólnego domu i studiuj?c. Ja równie? staram si? sia? wokó? siebie mi?o??, nadziej? i wiar?, które ten uniwersytet bezwarunkowo zaoferowa? mi w autentycznej kulturze spotkania.“