Genera? dominikanów odwiedzi? Ukrain?, wyrazi? wdzi?czno?? ?wieckim wolontariuszom
Jaros?aw Krawiec OP, Beata Zaj?czkowska – Ukraina
Wa?nym wydarzeniem by?o uhonorowanie nagrod? Bene Merenti wolontariuszy Domu ?w. Marcina de Porres w Fastowie, którzy od samego pocz?tku wojny w niezwykle oddany i odwa?ny sposób pomagaj? jej ofiarom. Nagroda przyznana przez genera?a zakonu na wniosek prowincja?a polskich dominikanów o. ?ukasza Wi?niewskiego, który uczestniczy?y w jej wr?czeniu, jest wyrazem szczególnej wdzi?czno?ci dla osób ?wieckich, które przez pos?ug? mi?osierdzia w??czaj? si? w misj? Zakonu Kaznodziejskiego.
??wieccy wolontariusze od czasu otwarcia Domu ?wi?tego Marcina, czyli od lipca 2005 roku, z ogromn? gorliwo?ci? anga?uj? si? w pomoc potrzebuj?cym, a zw?aszcza w pomoc dzieciom. Pocz?tek rosyjskiej agresji na Ukrain? w lutym 2022 roku rozpocz?? absolutnie nowy etap pomocy potrzebuj?cym i zainicjowa? jeszcze wi?ksze zaanga?owanie ?wieckich wolontariuszy – mówi Radiu Watykańskiemu o. Wi?niewski. - Pierwsza grupa dzieci z terenów przygranicznych przyby?a do Fastowa na trzy dni przed wybuchem wojny i od tego czasu przyje?d?aj? kolejni go?cie. Rozdawane jest jedzenie, dary, udzielana jest wszelka mo?liwa pomoc. Oprócz niesienia pomocy w samym Fastowie wolontariusze je?d?? z darami na tereny przygraniczne, gdzie ryzyko nawet utraty ?ycia z powodu rosyjskich strza?ów jest znacznie wi?ksze. Ostatnio otworzyli kuchni? dla potrzebuj?cych w Chersoniu. Ciesz? si? wi?c bardzo, ?e genera? zakonu uzna? prac? ?wieckich wolontariuszy i przyzna? medal Bene Merenti wszystkim ?wieckim zwi?zanym z funkcjonowaniem Domu ?wi?tego Marcina. Jestem absolutnie przekonany, ?e zaanga?owanie wolontariuszy jest wielkodusznym ?wiadectwem o chrze?cijańskiej mi?o?ci”.
Ojciec Timoner pos?ug? ?wieckich wolontariuszy okre?la mianem konkretu g?oszenia Ewangelii mi?osierdzia w trudnych wojennych warunkach. Podczas spotkań z siostrami, bra?mi oraz ?wieckimi zakonu dominikańskiego, jego najwy?szy prze?o?ony zach?ca? do patrzenia z nadziej? i ufno?ci? w przysz?o??. Wyzna?, ?e w czasie podró?y po wojennej Ukrainie nie zabrak?o wzruszaj?cych momentów. Jednym z nich by?o ?wi?towanie wraz z bra?mi pierwszej komunii niektórych dzieci z parafii.
?To by?o bardzo wzruszaj?ce, poniewa? wjechali?my na ziemi?, która jest w stanie wojny i pierwsz? rzecz?, któr? celebrowali?my by? sakrament Eucharystii, sakrament dzi?kczynienia i komunii. Dla mnie jest to bardzo wielki znak i akt nadziei, poniewa? nadzieja nie polega na optymizmie. Nadzieja to nasza wiara, ?e Bóg nigdy nas nie opu?ci, nawet w czasach wojny i trudno?ci. Bóg jest z nami. Cierpi z nami – mówi papieskiej rozg?o?ni genera? dominikanów. – Kolejnym wzruszaj?cym momentem by?y ma?e dzieci ?piewaj?ce piosenk?, która w wolnym t?umaczeniu mówi?a: «Kwiaty kwitn?, ale kraj jest smutny. Módlmy si?, aby Ukraina znów si? u?miechn??a». Niewinne dzieci ?piewaj?ce z ca?ego serca wyra?a?y t? nadziej?. Wzruszy? mnie widok ich nauczycieli, wolontariuszy i rodziców, którzy próbuj? stworzy? tym dzieciom szcz??liwe wspomnienia, nawet w tym czasie wojny. My?l?, ?e jest to bardzo wa?ne. Us?ysza?em od jednego z dominikanów na Ukrainie, ?e przemoc, któr? widzimy, to nie jest ca?a prawda o trwaj?cej wojnie. Widzia?em, jak ludzie pomagaj? sobie nawzajem, jak obcy staj? si? teraz bra?mi. I te pozytywne wspomnienia te? powinni?my nie??”.
Genera? dominikanów wspomina te? swoje odwiedziny w Irpieniu i obraz zniszczonego mostu, który by? pokazywany w mediach na ca?ym ?wiecie; mostu, który zniszczono, aby wróg nie móg? wej?? do Kijowa. ?Obok tego zniszczonego mostu jest budowany nowy, by? mo?e mocniejszy od poprzedniego. I to jest dla mnie wa?ny obraz. Symbole zniszczenia pozostaj?, jak rany Chrystusa, które pozosta?y nawet po zmartwychwstaniu. Ale po drugiej stronie widzisz most, który jest budowany nawet teraz, gdy trwa konflikt. I chcia?bym wierzy?, ?e to jest równie? misja Ko?cio?a, misja wszystkich ludzi dobrej woli, aby budowa? mosty – mówi Radiu Watykańskiemu ojciec Timoner. - My?l?, ?e nasi bracia powinni zacz?? my?le? o tym, jak pomóc Ko?cio?owi i narodowi w tym dziele budowania pokoju, a tak?e w dziele odbudowy ?ycia tych, którzy zostali zranieni, tych, którzy doznali traumatycznych prze?y? w czasie wojny. Kiedy Tomasz Aposto? dotkn?? ran Chrystusa wykrzykn?? «Pan mój i Bóg mój». Modlimy si? i mamy nadziej?, ?e nawet je?li jeste?my otoczeni przez zniszczenia i przez rany ukraińskiego narodu, to nadal mo?emy dotyka? ran Chrystusa i wo?a?: «Pan mój i Bóg mój», poniewa? wierzymy w zmartwychwstanie. Symbole ?mierci mog? sta? si? symbolami nowego ?ycia. Nowego ?ycia, które tylko Bóg mo?e da?”.
Dzi?kujemy, ?e przeczyta?a?/e? ten artyku?. Je?li chcesz by? na bie??co zapraszamy do zapisania si? na newsletter klikaj?c tutaj.
