杏MAP导航

Alicia Lopes Araújo

Setki rodzin korzystaj?cych z pomocy ka?dego dnia, 250 tys. ciep?ych posi?ków wydanych w 2022 r., 2,5 tys. metrów kwadratowych, gdzie w sposób ci?g?y wspieranych jest ponad tysi?c osób, i tysi?ce odmienionych istnień – to liczby, mówi?ce o ?miejscu serca” w Brazylii, gdzie przebywa i czuje si? ?ywa dusza osób mieszkaj?cych w Vila Maria da Conceição, na obrze?ach Porto Alegre (stolicy stanu Rio Grande do Sul). Na tych peryferiach, charakteryzuj?cych si? skrajn? s?abo?ci?, gdzie brakuje najbardziej podstawowych us?ug i dominuj? rozbicie rodziny oraz przemoc spo?eczna, Misjonarki Jezusa Ukrzy?owanego (Irmãs Missionárias de Jesus Crucificado – MJC) s? obecno?ci? nadziei i braterstwa poprzez Pequena casa da criança (Ma?y dom dziecka), który od 66 lat dzia?a dla ?wielkiej” sprawy. Owa placówka to bowiem nie tylko dom dla dzieci; znajduj? tutaj ciep?e przyj?cie, schronienie przed burzami ?ycia i przestrzeń dla marzeń – jak? potrafi da? tylko dom – równie? ludzie m?odzi, osoby w podesz?ym wieku i ca?e rodziny. Sk?din?d, jak mówi? ju? dwa tysi?ce lat temu Pliniusz Starszy, ?dom jest tam, gdzie znajduje si? serce”.

?Pequena casa da criança dzia?a w dziedzinie edukacji i kszta?cenia zawodowego, maj?c za cel wspieranie integralnego rozwoju cz?owieka we wszystkich jego wymiarach – fizycznym, poznawczym, emocjonalnym, spo?ecznym i duchowym – a?eby wywiera? wp?yw spo?eczno-gospodarczy w kontek?cie, w którym istnieje, post?puj?c wed?ug warto?ci chrze?cijańskich”, wyja?nia w wywiadzie dla dziennika ?L’Osservatore Romano” siostra Pierina Lorenzoni, dyrektor tej placówki. ?Z 479 rodzin obj?tych pomoc? w 2022 r. 25 proc. mia?o dochód rodzinny ni?szy od minimalnej p?acy. Oko?o 70 proc. to rodziny z jednym rodzicem, a 40 proc. g?ów rodziny nie ma ukończonego nawet podstawowego wykszta?cenia – 86 proc. to kobiety, natomiast 70 proc. to czarnoskórzy lub pardos (metysi). Ponadto ponad po?owa mieszkań jest ciasnych i niezdrowych, poniewa? nie ma w nich zgodnych z normami instalacji wodnych i kanalizacyjnych”.

Ta sytuacja stanowi przeszkod? w zagwarantowaniu owej ludno?ci praw spo?ecznych, m.in. prawa do o?wiaty, co silnie motywuje do kontynuowania pracy prowadzonej przez t? placówk?, która dzi? poprzez rozmaite programy wspiera nieprzerwanie 937 osób – dzieci, nastolatków, m?odzie? i ludzi starszych – poprzez: przedszkole i szko?? podstawow?, gdzie kszta?ci si? 419 dzieci; uczenie wspó??ycia spo?ecznego i wzmacnianie wi?zi, pracownie zaj?? pozaszkolnych, przeznaczone dla 164 podopiecznych w wieku od 6 do 17 lat; akcje uliczne, skoncentrowane na opiece nad 252 dzie?mi maj?cymi za sob? histori? pracy nieletnich, a tak?e nad doros?ymi w potrzebie b?d? bezdomnymi; projekt ?m?ody praktykant”, który s?u?y wprowadzaniu na rynek pracy ponad 50 nastolatków; grup? osób w podesz?ym wieku; opiek? psychologiczn? i spo?eczn? dla wspólnoty. Zakonnice s? ponadto szczególnie uwra?liwione na rozszerzanie dost?pu do kultury i na sytuacj? kobiet z peryferii.

Ale ziarno, które zrodzi?o te owoce, wywodzi si? z daleka, wyja?nia siostra Lorenzoni. ?W 1919 r. w Campinas (stan San Paolo) z inicjatywy m?odej Marii Villac powsta?a grupa kobiet ró?nego pochodzenia spo?ecznego, z ró?nych pokoleń i grup etnicznych, która zacz??a si? spotyka? na rozwa?aniach Drogi Krzy?owej i w celu spe?niania pobo?nych uczynków. W tamtych czasach oznacza?o to przemierzanie peryferii miasta, udawanie si? do domów ubogich, do fabryk, na spotkanie robotników i do wi?zień”. Na przestrzeni lat dzi?ki intensywnemu ?yciu apostolskiemu oraz duchowemu grupa znacznie si? rozwin??a, a? powsta?o Stowarzyszenie Misjonarek Jezusa Ukrzy?owanego, którego misj? by?o odwiedzanie rodzin w trudnych sytuacjach i organizowanie o?rodków katechetycznych w ?rodowisku naznaczonym nierówno?ci? spo?eczn?, spowodowan? m.in. przez przyspieszony proces industrializacji w miastach San Paolo i Campinas. Ufaj?c w si?? ewangelizacyjn? tej grupy, a tak?e w celu zapewnienia ci?g?o?ci tego do?wiadczenia chrze?cijańskiego bp Francisco de Campos Barreto, ówcze?nie ordynariusz Campinas, zaproponowa? przekszta?cenie stowarzyszenia w zgromadzenie zakonne, b?d?ce ?jedn? nog? w ?wiecie, a drug? w klasztorze”.

W ten sposób w 1928 r. powsta?o zgromadzenie MJC maj?ce jako charyzmat ?i?? na poszukiwanie najbardziej potrzebuj?cych!”. Jedn? z zakonnic, która naznaczy?a histori? zgromadzenia, by?a Nely Capuzzo. Urodzona w Goiás, zosta?a wyznaczona do pe?nienia swojej misji w Porto Alegre, gdzie rozpocz??a prac? z ubogimi rodzinami i dzie?mi, mieszkaj?cymi w okolicach portu miasta. Jednak na skutek powodzi, która dotkn??a t? okolic?, rodziny musia?y szuka? innego miejsca do ?ycia i osiedli?y si? w?a?nie w Vila Maria da Conceição, znanej tak?e pod nazw? Morro da Maria Degolada. ?To w?a?nie w tej miejscowo?ci, odleg?ej od centrum i pozbawionej placówek opieki sanitarnej, o?wiatowych i opiekuńczych, zakonnica rozwija?a swoje dzie?o i w 1956 r. za?o?y?a Pequena casa da criança, miejsce ochrony i wspierania ?ycia. Pierwsz? siedzib? tej placówki by? wówczas ma?y drewniany dom, co wyja?nia nazw? tego dzie?a. «Dom» oznacza? dla nas miejsce przyjmowania, spotkania, ale tak?e celebrowania i katechezy, czyli przestrzeń, gdzie mog?a spotyka? si? wspólnota. I dzi? nadal placówka jest «domem Bo?ym», istniej?cym po to, ?eby wszystkim ?wiadczy? dobro, bez rozró?niania”, podkre?la siostra Lorenzoni.

Historia Ma?ego domu splata si? wi?c z histori? wspólnoty, wra?liwej na jego konkretne potrzeby. Na przyk?ad, instytut udost?pni? cz??? swojego budynku, aby mo?na by?o utworzy? przychodni? dla zagwarantowania prawa do opieki zdrowotnej. ??wiadczone us?ugi s? z?o?one i wielowymiarowe, w?a?nie dlatego, ?e maj? za cel wspieranie integralnego rozwoju cz?owieka – a zatem nie tylko dost?p do niezb?dnych dóbr, w tym ?ywno?ci, opieki psychologicznej i socjalnej, ale tak?e aktywno?ci duchowej, dla szerzenia wiary, kultury pokoju oraz braterstwa, b?d?cych istotn? si?? do zwalczania przemocy spo?ecznej”.

Zatem Ma?y dom dziecka od dawna przesta? by? ma?y. Pomimo coraz wi?kszych wyzwań ?zgromadzenie nadal ?ywi nadziej? na wybudowanie nowego budynku, co pozwoli?oby zwi?kszy? liczb? przyjmowanych do przedszkola i szko?y podstawowej oraz podwoi? liczb? osób obj?tych programami Domu”, mówi siostra Pierina Lorenzoni.

Poza tym MJC dzia?aj? nie tylko w ró?nych stanach Brazylii, ale tak?e w Chile, Ekwadorze, Boliwii, Paragwaju, Peru, Angoli, Mozambiku i Kenii. ?ywa obecno?? na tych peryferiach ?wiata stanowi znak wierno?ci charyzmatowi zgromadzenia, którego misj? od pocz?tku by?o po?wi?canie si? ewangelizacji, uwzgl?dniaj?cej realia ?ycia ?osób zubo?a?ych”. Tak wi?c zakonnice przesz?y spor? drog? i, niczym rzeka zd??aj?ca do morza, nadal piel?gnuj? nowe marzenia, ?wiadome znaczenia tego nieustannego ?wychodzenia”.