ÐÓMAPµ¼º½

„ByÅ‚o potrzeba kogoÅ› takiego jak Papież Franciszek, by odważyć siÄ™ żyć na nowo. Bardzo czÄ™sto cierpienie odbiera nam siÅ‚y, odwagÄ™, wolÄ™ pójÅ›cia naprzód. Jest to efekt Wielkiego PiÄ…tku. To samo przeżyli apostoÅ‚owie po Å›mierci Chrystusa. Potrzeba odwagi, by zobaczyć zbawienne skutki mÄ™ki Chrystusa. I to wyróżnia nas chrzeÅ›cijan. Wczoraj ze Å‚zami w oczach patrzyÅ‚em na wizytÄ™ Papieża w katedrze, która byÅ‚a miejscem krwawego zamachu. PamiÄ™tam, że po zamachu chrzeÅ›cijanie nie wiedzieli, co zrobić z tÄ… Å›wiÄ…tyniÄ…. Czy pozostawić jÄ… tak jak jest, jako stygmat, miejsce mÄ™czeÅ„stwa. Wiemy, że Niemcy zrobili tak z niektórymi budynkami zniszczonymi podczas wojny. Pozostawili je w ruinach na przestrogÄ™ dla przyszÅ‚ych pokoleÅ„. Również nasz umÄ™czony naród miaÅ‚ ten sam dylemat. Dwie trzecie chrzeÅ›cijan opuÅ›ciÅ‚o Irak. Ci, którzy pozostali widzÄ… już, że nie można z nostalgiÄ… powracać do tego cierpienia. Potrzeba czegoÅ› innego.“