ÐÓMAPµ¼º½

„Dialog to nie zacieranie różnic, lecz przyjÄ™cie siÄ™ nawzajem w różnorodnoÅ›ci, pod warunkiem, że ta różnorodność nie jest w jakiÅ› sposób sprzeczna z dziedzictwem i doktrynÄ… naszej wiary. SÄ… różnice, które można przyjąć, a pozostaÅ‚e sÄ… przedmiotem refleksji, aby zrozumieć, w jakiej mierze sÄ… one nie do przyjÄ™cia - powiedziaÅ‚ Radiu WatykaÅ„skiemu podsekretarz Papieskiej Rady ds. Popierania JednoÅ›ci ChrzeÅ›cijan. - DziÅ› wielkie zagrożenie polega na tym, że tego, kto jest inny traktuje siÄ™ jako wroga, aby w ten sposób zdefiniować wÅ‚asnÄ… tożsamość. Ta nieumiejÄ™tność uznania w innym brata, którego mamy kochać, utrudnia wszystkim, również niektórym katolikom, uznanie tego, co już dokonano, i wyrażenie wdziÄ™cznoÅ›ci Bogu za przebytÄ… już drogÄ™ braterstwa. Z tego punktu widzenia jest to nie tylko kwestia teologiczna, ale również droga w peÅ‚nym tego sÅ‚owa znaczeniu duchowa, aby umieć zaakceptować odmienność jako bogactwo, jako wezwanie do kochania brata, który jest inny. Dlatego wÅ‚aÅ›nie wymiar duchowy jest w ekumenizmie fundamentalny, we wszystkim co siÄ™ robi. Tu nie chodzi o pewien rodzaj ekumenizmu, lecz o to, co go ożywia, co stanowi podstawy caÅ‚ego dialogu, który prowadzimy z innymi chrzeÅ›cijanami.“