Папа Лав XIV: Со секо?дневно вежба?е во ?убовта го градиме новиот свет
На литурги?ата по повод ?убиле?от на спортистите во базиликата Свети Петар, папата Лав XIV. го поврза наизглед неповрзливото – Пресветата Троица и спортот. То? рече: ?Соединува?ето на Тро?ството и спортот можеби не е вообичаено, но не е ни несоодветно. Имено, секо?а добра човечка активност во себе ?а носи одразената убавина на Бог, а спортот несомнено припа?а на тие активности. Ме?у другото, Бог не е статичен, ниту затворен во себеси. То? е заедништво, жив однос ме?у Отецот, Синот и Светиот Дух, отворен кон човештвото и светот. Теологи?ата оваа реалност ?а нарекува перифореза, што значи игра на взаемна ?убов.“
Папата потсети дека црковните отци оделе дотаму што зборувале за Deus ludens – Бог Ко? си игра. ?Затоа, спортот може да ни помогне да го сретнеме Троичниот Бог: затоа што бара движе?е на ‘?ас’ кон другиот – надворешно, но пред сè внатрешно“, додаде то?, и продолжи: ?Без тоа, спортот се сведува на бесплодна трка на себичности. Не станува збор само за физичка извонредност, туку за самодарува?е заради другите – за сопствениот раст, за поддржувачите, за ближните, тренерите, соработниците, публиката, па дури и за противниците. Ако си вистински спортист, тоа вреди без оглед на резултатот.“
Се потсети и на свети Иван Павле II, ко? рече дека ?спортот е радост на живее?ето, игра, славе?е, и токму поради тоа треба да се вреднува преку повторното открива?е на неговата бесплатност, способноста да создава при?ателства, да поттикнува ди?алог и отвореност кон другите.“
Затоа Светиот Отец истакна три посебни аспекти поради кои спортот денес претставува драгоцено средство за човечка и христи?анска формаци?а: ?Прво, во едно општество обележано со осаменост, каде пренагласениот индивидуализам го поместува тежиштето од ‘ние’ кон ‘?ас’, занемарува??и го другиот, спортот – особено тимскиот – нè учи на вредноста на соработката, заедничкиот чекор, на тоа споделува?е што, како што рековме, се нао?а во самото срце на Бож?иот живот. То? може да стане знача?но средство за помирува?е и средба: ме?у народите, во заедниците, училиштата и на работните места, па дури и во семе?ствата.“
Како втор аспект, Папата нагласи дека во сè подигитализираното општество, каде што технологи?ата, иако ги зближува далечните, често ги оддалечува блиските, спортот ?а вреднува конкретноста на заедничкото присуство, и против искушението на бегството во виртуелните светови, помага да се задржи здрав допир со природата и со реалниот живот.
?Трето, во натпреварувачко општество, каде изгледа дека само силните и победниците заслужуваат да живеат, спортот нè учи и како да губиме, соочува??и го човекот – во уметноста на поразот – со една од на?длабоките вистини за неговата состо?ба: со кревкоста, ограниченоста и несовршеноста. Прваците не се безгрешни машини, туку мажи и жени кои, дури и кога па?аат, нао?аат храброст повторно да станат.“
Принесува?е на даровите за време на Литурги?ата
На?авува??и дека на 7 септември за светец ?е биде прогласен блажениот П?ер ?ор?о Фрасати, заштитникот на спортистите, Папата рече дека ?неговиот едноставен живот нè потсетува дека нико? не се ра?а ниту како првак, ниту како светец. Тоа е секо?дневно вежба?е во ?убовта што нè приближува до конечната победа и нè оспособува за граде?е на новиот свет.“
?Драги спортисти, Црквата ви ?а доверува оваа прекрасна миси?а: преку вашите активности да бидете одраз на ?убовта на Троичниот Бог – за ваше лично добро и за доброто на вашите бра?а и сестри. Дозволете таа миси?а да ве понесе со воодушевува?е: како спортисти, како тренери, како заедници и како семе?ства.“
?Да ?а молиме Пресвета Богородица да ги придружува нашите напори и секогаш да ги насочува кон подобро – сè до на?големата победа: вечната, на ‘бескра?ното игралиште’ каде што играта никогаш нема да престане и каде радоста ?е биде потполна“, заврши Светиот Отец.
