Светот се збогува со “Папата на сиромашните”
Пишува: отец Гоце Костов
Со величествена, но скромна задушна света Литурги?а на плоштадот Свети Петар, во сабота 26 април 2025 година Црквата го испрати папата Фра?о во вечниот дом, во прегратките на небесниот Отец. Нешто пове?е од 400.000 верници, бро?ни кардинали, бискупи, свештеници, како и политички и верски водачи од целиот свет, присуствуваа на погребот на Папата ко? ?е остане запаметен како “Папа на сиромашните”, гласник на мирот и маргинализираните.
Папата Фра?о, ко? почина на 21 април 2025 година, ?а водеше Црквата пове?е од 12 години во време на големи предизвици, промовира??и ди?алог ме?у народите, залага??и се за екуменизмот, човечко братство и грижата за на?ранливите. Неговата желба за поедноставува?е на погребниот обред се отслика и на неговиот сопствен погреб: според реформите што ги воведе во 2024 година, Светиот Отец беше положен во еден едноставен дрвен ковчег, наместо во три како што беше пракса порано. Неговиот погреб то? сакаше да изгледа како на пастир на Црквата, а на не на кнез од ово? свет и да упатува на верата во воскресението.
Литурги?ата, ко?а ?а предводеше деканот на Кардиналскиот колегиум ?овани Батиста Ре, во проповедта ?а истакна благодарност за понтификатот на Папата. Според неговиот тестамент, ковчегот со неговото тело е положен во базиликата Света Мари?а Велика, таму каде што пред секое апостолско патува?е и по завршува?ето на патува?ето се молеше пред иконата Богородица Спасение на римскиот народ.
Посебно место во се?ава?ата на многумина Македонци останува незаборавната посета на папата Фра?о на 7 ма? 2019 година, кога за првпат во истори?ата еден Папа стапна на македонско тло. Неговата посета беше оддава?е почит на духовната традици?а на македонскиот народ и зем?ата каде света Ма?ка Тереза е “плод на македонската зем?а” и пример за безусловна ?убов кон на?сиромашните.
Посетата на Македони?а беше еден вид признание за Македони?а за улогата, ко?а ?а има како мост ме?у истокот и западот, ме?у различните народи и вери.
За време на сво?от понтификат, папата Фра?о упати големи гестови на понизност: мие?е на нозете на затвореници и мигранти, посети на бегалски кампови, отвора?е на Ватикан за бездомници. Неговите енциклики остави?а длабоки траги во теолошката мисла и општествениот ангажман на Црквата.
Светот не се збогува само со еден Папа, туку со глас ко? храбро се застапуваше за правдата, мирот и зачувува?ето на Бож?ото создание. Папата Фра?о останува во се?ава?ата како човек ко? го живееше Евангелието, повикува??и ги сите лу?е на братство без граници.
Неговата пасторална чувствителност, искреноста во комуникаци?ата, и одважноста да зборува за тешки теми, дури и кога тие не беа популарни, го направи?а да биде мост поме?у Црквата и современиот свет.
Секако дека има многу мисли кои ?е останат како наследство на неговиот понтификат, како што е на пример ?Црквата е полска болница“. ?Кога сретнуваш неко? сиромашен дали ?а вртиш главата?“ ?Кога даруваш на сиромашен дали го гледаш во очи?“ ?Може да го гледаш сво?от брат од повисоко, само тогаш кога му подаваш рака за да стане?“ ?Бог никогаш не се уморува да простува. Ние сме тие што се уморуваме да бараме прошка.“ ?Сакам Црква ко?а е сиромашна и за сиромашните.“ ?Нико? не може да се спаси сам.“ ?Драги млади, не дозволува?те да ви ?а украдат надежта!“ ?Младите не се иднината на Црквата – тие се сегашноста на Црквата.“
То? не беше реформатор на науката на Црквата, верно го зачува пологот на верата, ко? му беше доверен како Петров наследник. Неговите реформи пред сé се во начинот со ко? управува Црквата. Можеме да кажеме дека неговиот понтифат е надополнува?е на неговите два?ца претходници. Иван Павле II со неговите 104 апостолски патува?а и 129 посетени зем?и, ги отвори хоризонтите за евангелизаци?а, создаде мостови ме?у народите со сво?ата харизма. Бенедикт XVI, пак, со негова длабока богословска мисла, посебно со неговите три енциклики: Deus caritas est (Бог е ?убов), Spe salvi (Со надеж спасени) и Caritas in veritate (?убов во вистината), го подготви пасторалниот терен за папата Фра?о, ?папата на сиромашните“, да го продолжи то? континуитет со акцент на Бож?ото милосрдие, носе??и го Евангелието на улиците, во болниците, затворите, бегалските кампови и насекаде каде што имаше потреба од близина и нежност. Иван Павле II e душата на Црквата, Бенедикт XVI e мислата, умот, на Црквата, а Фра?о срцето.
Епископот Сто?анов во неговото писмо до верниците, по повод упоко?ува?ето на папата Фра?о пишува:
Благодарни сме на Бога за неговиот понтификат, ко? на негов сво?ствен начин го покажуваше посто?ано милосрдното лице на Отецот, а посебно беше глас на сиромашните и маргинализираните. Благодарни сме на неговата Апостолска посета на Македони?а во ма? 2019 година, ко?а ?е остане во нашите се?ава?а и запишана во истори?ата на Република Македони?а. Неговото зазема?е за мир во светот, за ди?алог и братство ме?у народите ?е останат негов завет за идните генерации.
Во овие денови на жалост, како Црква сме повикани на единство и благодарност за дарот што Господ ни го даде преку папата Фра?о. Со вера и надеж да молиме од Воскреснатиот Христос, да ги слушне евангелските зборови: Добар и верен слуго, влези во радоста на сво?от господар! (сп. Мате? 25,21) и да го прими во Неговото царство.
