Чацвёртае казанне Вял?кага посту ? Ватыкане: пашыраць надзею
Марыя Валодз?на - Vatican News
11 красав?ка 2025 года ? ватыканскай Зале Па?ла VI айцец Раберта Пазал?н? прамов?? чацвёртае вел?капоснае казанне на тэму: “Пашыраць надзею. Адказнасць Унеба?шэсця”.
Не паддавацца пачуццю страты
Разважаючы над евангельск?м эп?зодам сустрэчы Уваскрослага Езуса з Марыяй Магдаленай, айцец Пазал?н? адзначы?, што жанчына замкнулася ? бол? ? хацела забальзамаваць не тольк? цела Езуса, але ? памяць пра Яго любо?, заста?шыся так?м чынам у м?нулым. Такая тэндэнцыя затрымл?ваць м?нулае ? не жадаць рухацца далей можа сур'ёзна ран?ць чалавечае сэрца ? не даць яму адкрыцца на новае жыццё.
Уваскрасенне адчыняе шлях да новай надзе?
Кал? Уваскрослы Хрыстус звяртаецца да Мары? Магдалены па ?мен?, гэта станов?цца пераломным момантам для яе веры – пакл?каннем да новага жыцця. Гэта ? ёсць тая сапра?дная перамена, якую нясе Уваскрасенне: вызваленне ад смутку ? адкрытасць на новае. Унутрана абно?лены чалавек не можа заставацца ? м?нулым, але пав?нен ?сц? наперад, да Айца. Уваскрасенне дазваляе пераадолець спакусу "замкнуць Бога" ? пэ?ным часе ц? прасторы, як хацела зраб?ць Магдалена, жадаючы пакласц? цела Езуса ? роднай хаце, - падкрэсл?? капуцын.
Вял?кдзень – не рытуал
Езус жа, наадварот, закл?кае Марыю Магдалену абвяшчаць Яго Уваскрасенне ? распазнаваць Яго абл?чча ? чалавецтве. Так?м чынам, Пасха – гэта не рэл?г?йны культ, не ?далапаклонства, а жывое сведчанне Уваскрасення з дапамогай сувязя? ? аднос?н пам?ж людзьм?, - зазначы? прапаведн?к.
Глыбок? сэнс Унеба?шэсця: Хрыстус пак?дае месца чалавеку
На думку айца Пазал?н?, Хрыстус пак?дае г?сторыю для таго, каб даць чалавецтву прастору для адказнасц?, каб людз? стал? жывой прысутнасцю Бога ? часе ? прасторы. Ён вядзе вучня? па-за межы ?х магчымасця?, праз расчараванн? ? надзе?, каб яны магл? стаць па-сапра?днаму людзьм?, здольным? на сал?дарнасць ? братэрства.
Так?м чынам, Унеба?шэсце адчыняе магчымасць прысутнасц? Бога па?сюль, нават у самай простай штодзённасц?. Адбываецца пераварот: Дух дзейн?чае ? бачным, а цела ?ваходз?ць у нябачнае, бо з ушэсцем Хрыста на неба ?знос?цца ? чалавецтва, якое кожны дзень сведчыць пра найвял?кшую Любо?.
Прызнаваць прыгажосць ? дабрыню кожнага чалавека
Пасля Унеба?шэсця жыццё на зямл? працягвалася, ? задачай апостала? было несц? Добрую Нав?ну ?с?м людзям, ус?м Божым стварэнням. Айцец Пазал?н? закл?ка? слухачо? бачыць у кожным не чалавечую ?стоту, аб’ект ацэнак ? прэтэнз?й, а менав?та стварэнне Божае, якому ?ласц?выя прыгажосць ? дабрыня.
Лагоднасць Езуса
Па словах капуцына, евангел?заваць – значыць не стольк? раб?ць дабро ?ншаму, кольк? найперш бачыць у ?ншым кашто?насць ? дабро, нават кал? ён крохк? ц? супярэчл?вы, са святлом ? ценем. Гэта ? ёсць лагоднасць Езуса, ? адначасова выкл?к для Касцёла: успрымаць чалавека так?м, як? ён ёсць, з павагай да яго г?сторы? ? без паспешл?вай маральнай ацэнк?.
Слуханне, гасц?ннасць ? пран?кл?васць
Евангел?заваць – значыць не тольк? распа?сюджваць паслання Хрыста у прасторы ? часе, але ? кранаць сэрца кожнага чалавека з павагай ? разважл?васцю. Слуханне, гасц?ннасць ? распазнанне дазваляюць засяродз?ць увагу на г?сторы? ? годнасц? кожнага чалавека, як? чакае, не ?сведамляючы гэтага, сустрэчы з Богам, - сказа? прапаведн?к.
Умець аддаляцца, застаючыся ? еднасц?
Унеба?шэсце Пана дало вучням магчымасць жыць у еднасц? з ?м праз дзеянне Святога Духа. Гэта дазваляе наза?жды пераадолець страх адз?ноты, бо праз Уваскрасенне ? Ушэсце чалавечае жыццё ператварылася ? свайго роду танец пам?ж зямлёй ? небам. Сёння, кал? нам цяжка “сыходз?ць са сцэны”, Езус паказвае, як важна ?мець сысц?, каб захаваць глыбокую ? сапра?дную еднасць, - падкрэсл?? айцец Пазал?н?.
Усеагульны подых надзе?
Жыццё вечнае ? яно не паддаецца абмежаванням. В?давочная адсутнасць Бога на сцэне г?сторы? – гэта закл?к да людзей быць жывым? сведкам? Евангелля. У гэтым найвял?кшае пажаданне да Юб?лею: каб свет убачы? у веры ? традыцы? Касцёла нешта прыгожае ? новае, здольнае выкл?каць усеагульны подых надзе?, - патлумачы? айцец Пазал?н?.
