杏MAP导航

Пошук

А. Раньера Канталамеса прапаведуе ? ватыканскай капл?цы Redemptoris Mater А. Раньера Канталамеса прапаведуе ? ватыканскай капл?цы Redemptoris Mater  

Папск? прапаведн?к: трэба верыць асаб?ста, але ? лоне Касцёла

“Вось я, слуга Пана. Няхай мне станецца паводле твайго слова”: “гэтым? нешматл?к?м? ? простым? словам? выкана?ся найвял?кшы ? вырашальны акт веры ? г?сторы? чалавецтва”, перакананы Папск? прапаведн?к.

6 снежня 2019 г. а. Раньера Канталамеса распача? адвэнтавы цыкл духо?ных разважання?, як?м? дзел?цца са Святым Айцом ? супрацо?н?кам? Рымскай куры?. Сёлетн?я казанн? напярэдадн? Божага Нараджэння ён пабудава? на вобразе Мац? Божага Сына.

Капуцын падкрэсл??, што“Марыя па?стае перад Богам н?бы чыстая старонка, на якой Ён можа нап?саць усё, што пажадае”; Яна – адз?ная, хто паверы? “раней за ?сялякае пацвярджэнне”, “першая з тых, хто паверы?, яшчэ не ?бачы?шы”.

Пры гэтым, кал? ?яв?ць г?старычны кантэкст ? абстав?ны, у як?х Марыя вызнала сваю веру, станов?цца в?давочным, што “сапра?дная вера – гэта н?кол? не прыв?лея ц? гонар, але за?сёды крыху смерць”, дада? святар.

Па яго словах, пераклады “Няхай станецца” або “Fiat” недастаткова дакладна перадаюць “жывое прагненне”, якое Марыя выказала ? адказ на Божую волю. Згодна з юдэйск?м? крын?цам?, выкарыстаным? евангел?стам Лукой, Яна сказала: “Амэн!”. У гэтым слове – “цвёрдасць ? ?пэ?ненасць”, у яго значэнн? – “Так ёсць ? так няхай будзе” – “адначасова вера ? паслухмянасць”.

На думку прапаведн?ка, прыклад Мары? кажа, перш за ?сё, пра важнасць веры: гэта аснова стасунка? Бога з чалавекам. Кал? Божая ласка не знаходз?ць веры ? сэрцы чалавека, яна не можа дзейн?чаць. Так?м чынам, Божая ласка ? вера – гэта “два ста?пы зба?лення”, ? абодва з’я?ляюцца дарам Бога.

Па-другое, Марыя вучыць не тольк? суб’екты?най, асаб?стай, ун?кальнай ? непа?торнай веры ? Бога, але адначасова ? аб’екты?най, прыналежнай да супольнасц?, таму што Бог, у якога Яна верыць, – не Яе персанальны, але Бог Айцо? ? Яе народа.

Так?м чынам, працягну? а. Канталамеса, недастаткова мець тольк? суб’екты?ную веру, заснаваную на ?ласным уя?ленн? пра Бога ? на асаб?стых ?нтэрпрэтацыях Б?бл??: такое ста?ленне можа прывесц?, у рэшце рэшт, да веры хутчэй у сам?х сябе, чым у Бога. Недастаткова ? выключна аб’екты?най ? дагматычнай веры, бо яна з лёгкасцю станов?цца мёртвай ? абрушваецца падчас першага ж крыз?су.

“Трэба верыць асаб?ста, але ? лоне Касцёла. (…) Далучаючыся да веры Касцёла, я раблю сваёй веру ?с?х тых, хто мне папярэдн?ча?: апостала?, мучан?ка?, доктара?”

, - за?важы? капуцын.

Прапаведн?к Папскага дома закл?ка? пераймаць веру Мары? ? напрыканцы кожнай мал?твы казаць Богу: “Вось я, слуга Пана: няхай мне станецца паводле Твайго слова!”. Казаць з прагненнем ? радасцю, а не як тыя, хто, пануры?шы галаву ? сц?сну?шы зубы, кажуць: “Кал? сапра?ды без гэтага н?як не абысц?ся, тады, так ? быць, няхай станецца Твая воля!”.

Свае разважанн? прапаведн?к Папскага дома завяршы? зваротам да святаро? ? ?с?х тых, хто пакл?каны тым ц? ?ншым спосабам абвяшчаць Божае Слова ? перадаваць веру: наследаваць веру Мары? пав?нен кожны чалавек, але гэтыя людз? – асабл?ва. “Моц слуг? Божага прапарцыянальная моцы яго веры”, - сказа? ?тальянск? капуцын ? закл?ка? прысутных ?сц? па шляху веры, як? адкрыла Марыя, “каб тое, што адбылося ? Ёй, сталася ? ? нас”.

Нав?на ? фармаце а?дыё
06 снежня 2019, 11:10