Нунцый у К?еве пра стойкасць народа ? патрэбу ? творчай дыпламаты?
Марыя Валодз?на - Vatican News
На думку нунцыя, “сёння Папа – адз?ны ? свеце маральны а?тарытэт, як? можа прывесц? да нечаканых м?рных рашэння? ва Укра?не”. Пры кожным зручным выпадку Франц?шак закл?кае не тольк? да мал?твы за Укра?ну, але ? да творчай дыпламаты?. Яго словы ?дуць ад сэрца, бо несумненна, што сэрца Пантыф?ка – з укра?нск?м народам, як? пакутуе.
Арцыб?скуп Кульбокас распавё?, што мног?я людз? ва Укра?не выказваюць яму словы падзяк?, асабл?ва сем'? ваеннапалонных ? дэпартаваных у Рас?ю дзяцей, як?я ведаюць, што “Папа ? Святы Пасад – адны з нямног?х ?нстытута?, як?я могуць нешта зраб?ць для ?х бл?зк?х”.
Адказваючы на пытанне пра м?рную м?с?ю кардынала Дзуп?, дыпламат запэ?н??, што яе сутнасць не ? тым, каб наведаць тую ц? ?ншую стал?цу, а ? тым, каб наладз?ць каналы сувяз?, як?я дазволяць шукаць новыя рашэнн?. “Некаторыя вын?к? ?жо бачныя”, але неабходныя далейшыя намаганн?, - л?чыць нунцый. Ён адзначы?, што прадста?н?к Канстанц?нопальскага Патрыярхату таксама назва? гэтую м?с?ю адным з абнадзейл?вых прыклада? таго, што могуць зраб?ць Цэрквы падчас вайны.
Арцыб?скуп Кульбокас так пракаментава? ста?ленне да вайны, якое, на яго думку, склалася ? заходн?х грамадствах: "Час ад часу я гляджу тэлев?з?йныя дэбаты аб гэтай вайне, як?я праводзяць на Захадзе. Гэта перадачы, дзе ?се ?сё разумеюць ? з вял?кай лёгкасцю тлумачаць тое, што адбываецца. ? я разумею, што мы жывем у паралельных светах: адз?н тэарэтычны, ?ншы рэальны".
Божае Нараджэнне нунцый будзе святкаваць у Харкаве з лац?нскай ? грэка-катал?цкай супольнасцям?. У гэтым годзе яны будуць адзначаць яго ? адз?н дзень – 25 снежня. Па словах нунцыя, гэты выбар з'я?ляецца с?мвал?чным знакам, як? нагадвае пра жаданне ?сц? разам ? быць адз?ным Касцёлам.
“Езус – князь м?ру ? справядл?васц?. Таму мы не можам чакаць, што згода прыйдзе тольк? дзякуючы пал?тычным дзеянням. Але гэта не азначае, што мы пав?нны перастаць ?мкнуцца да м?ру”, - л?чыць арцыб?скуп Кульбокас.
На пытанне аб тым, ц? стам??ся народ пасля амаль 700 дзён вайны, дыпламат адказа? так: “Тэрм?н стомленасць дрэнна перадае тое, што мы адчуваем. Тое, што перажываюць сем'?, як?я страц?л? дз?ця, аднаго з бацько?, мужа (…), або тыя, чый сваяк зн?к без вестак, дэпартаваны або заключаны невядома куды, – гэта трагедыя. Вядома, стомленасць ?дзе рука аб руку з усведамленнем таго, што гэта адз?ны спосаб выжыць. Я б назва? гэта стойкасцю нашых людзей”.
