杏MAP导航

Ян Гл?нск?

“Насуперак папулярным стэрэатыпам Бэнэдыкт XVI не бы? кансерватарам, ён ? сёння ?сё яшчэ здз??ляе свет, а асабл?ва агностыка? ? атэ?ста?”, - нап?са? Уолтэр, як? адначасова з’я?ляецца рэдактарам катал?цкага л?таратурнага часоп?са The Lamp ? супрацо?н?кам ?нстытута даследавання? чалавечай экалог?? ? Катал?цк?м ун?верс?тэце Амерык? ? Вашынгтоне.

Ва ?ступе а?тар нагада? аб шматл?к?х стэрэатыпах адносна Папы, як? памёр 31 снежня 2022 года. Амаль чвэрць стагоддзя (1981-2005) кардынал Ратцынгер узначальва? Кангрэгацыю Веравучэння, ? ? той час яго л?чыл? “добрым ? дрэнным пал?цэйск?м”, як? бы? побач з Янам Па?лам ??, ? ?спрымал? яго як “перажытак дасаборных часо?”.

На думку Уолтэра, “акрэслены пэ?най дыстанцыяванасцю спосаб ма?лення памерлага мог успрымацца як мова чалавека крайне кансерваты?нага, як скептыка ? кагосьц? далёкага ад разумення сучаснага свету; яго называл? Божым ратвейлерам”. Але журнал?ст адносна гэтага мае зус?м ?ншае меркаванне ? л?чыць, што Бэнэдыкт XVI як тэолаг н?чым не нагадва? тых карыкатур.

“Я паглыб??ся ? чытанне яго а?тарызаванай б?яграф??, нап?санай Пэтэрам Зеевальдам, ?, вядома, яго ?ласных артыкула? ? твора?. Я адкры? у ?х таксама маладога, рамантычнага прафесара тэалог??, по?нага надзе? на адбудову сваёй кра?ны пасля ваеннай трагеды?, а таксама – кал? ён навуча?ся ? Рыме – усяго Касцёла”, - нап?са? а?тар артыкула.

Адным са стэрэатыпа? адносна “традыцыянал?зму” Бэнэдыкта XVI можа быць яго ста?ленне да традыцыйнай (“трыдэнцкай”) святой ?мшы. Журнал?ст падзял??ся, што сам кожны тыдзень разам з каля 100 тысячам? амерыканск?х катол?ка? бярэ ?дзел у такой л?тург??, за што ?дзячны памерламу Папу. “Да канца сва?х дзён Бэнэдыкт XVI не став?? пад сумненне значэння Другога Ватыканскага Сабора, яго л?тург?чных рэформ ? ?ншых змен у Касцёле, ён нават не сумнява?ся ? ?х сэнсе. Ён л?чы?, што л?тург?чныя змены пав?нны адбывацца павол?, арган?чным чынам”, - адзначы? а?тар New York Times, нагада?шы, пра супрац?? Папы “л?тург?чным нав?нкам” ? яго ?вагу да захавання “касм?чнага” вымярэння ? л?тург??.

“Мног?я прых?льн?к? Папы-эмерыта, удзячныя яму за адна?ленне “трыдэнцк?х” ?мша?, адчуваюць пэ?ную няёмкасць, кал? чытаюць яго кн?г? ц? артыкулы на так?я тэмы, як значэнне ?васкрасення ц? пекла”, - нагада? журнал?ст. Ва Увядзенн? ? хрысц?янства (1968), якое мног?я крытык? называл? “адыходам” Ратцынгера ад яго рэвалюцыйных погляда?, або ? Эсхаталог?? ён прадста?ляе пекла як “сапра?дную ? катастраф?чную адз?ноту, якая, будучы па-за межам? любов?, не абавязкова пав?нна быць месцам агню ? серы, аб чым, аднак, ясна ? выразна вучы? Езус”.

Яшчэ адным парадоксам Бэнэдыкта XVI можна назваць той факт, што яго творчасць, якая была дарам, найбольш адрасо?валася да няверуючых. У 2011 годзе ? пасланн? на Сусветны дзень м?ру Папа звярну?ся перш за ?сё да “агностыка? ? ?ншых, хто змагаецца ? знаходз?цца ? пошуку”. Ён парадаксальна пахвал?? ?х паз?цыю, бо яна можа “ачысц?ць веру веруючых; ? так?м чынам Бог, сапра?дны Бог, можа стаць больш “дасяжным” для ?с?х людзей”. А?тар артыкула ра?ць агностыкам невял?кую працу Ратцынгера пра Кн?гу Быцця. Там ён п?ша пра “фундаментальны хаос у свеце, як? нагадвае цела цмока; а людз?, будучы часткаю гэтага свету, маюць у сабе, на жаль, таксама яго (цмока) кро?”.

Адначасова для Бэнэдыкта было в?давочна, што верн?к? пав?нны дзял?цца тым, што захо?ваюць, як скарб, са сва?м? няверуючым? братам?. “Так, усе мы з’я?ляемся дзецьм? таго старажытнага хаосу. Але ёсць штосьц? большае за яго. Нягледзячы на ?сю нашу дурасць, у цэнтры нас ?снуе Бог, якога можна распазнаць па Яго дарах. Гэта Бог, як? не тольк? люб?ць, але як? сам ёсць Любо?”, - нап?са? тагачасны Папа.

Мэцью Уолтэр на пачатку свайго артыкула прывё? словы з верша англ?йскага паэта У?стэна Хью Одэна (1907-1973), як?я той нап?са? пра свайго памерлага сябра, таксама паэта, У?льяма Батлера Ейтса: “Словы мёртвага чалавека змяняюць нутро жывых” (The words of a dead man are modified in the guts of the living). “? тое самае, – мяркуе Уолтэр, – можна прымян?ць да багатай спадчыны Бэнэдыкта XVI, якая чакае далейшых адкрыцця?”.