Чаму навука “не можа” прызнаваць звышнатуральнае?
У м?нулым выпуску а?тар разважа? над так?м? пытанням?: Ц? тэалог?я – гэта навука? Ц? яна можа быць навукай? А кал? яна не навука, то чым тады з’я?ляецца? У гэтай праграме ён разглядае пытанне звышнатуральнай рэча?снасц?.
Мног?я сучасныя навуко?цы л?чаць, што навука займаецца тольк? тым, што з’я?ляецца натуральным, то бок прыродай. Як п?са? Рычард Левонтын: «Нашы тлумачэнн? матэрыяльных з’я? выключаюць дзеянне звышнатуральных дэмана?, ведзьма?, духа? усялякага роду, уключаючы розных баго?, ц? будзе гэта Адонай, ц? Зе?с». Такое ста?ленне, вядомае як натурал?зм, часта разглядаецца як прынцып, якога пав?нен прытрымл?вацца кожны навуковец, нават кал? часам узн?кае спакуса звярнуцца да чагосьц? звышнатуральнага.
Па?стае лаг?чна пытанне: адкуль такая ?пэ?ненасць, што ?снуе тольк? натуральнае? Тут у адказ мы пачуем: дастаткова таго, што н?хто не даказа? ?снавання Бога, каб заяв?ць, што спасылк? на звышнатуральнае непрымальныя. У гэтым месцы, хутчэй за ?сё, з’яв?цца такая фраза, як “цяжар доказу”. Цяжар доказу – гэта агульнае прав?ла, якое заключаецца ? тым, што чалавек, як? выказвае больш спрэчную тэзу, пав?нен прадстав?ць доказы.
Аднак у пытанн? ?снавання Бога с?туацыя не такая в?давочная. Ц? сапра?ды цяжар доказу на баку веруючых? У спрэчцы пра ?снаванне Бога можна прыняць два падыходы. Хтосьц? можа сказаць: “Але ж н?хто н?кол? не бачы? Бога, таму ясна, што тэалог?я пав?нна нешта даказаць”. Але пачакайце… Паводле даследавання?, 85% насельн?цтва свету прызнае ?снаванне звышнатуральнай с?лы. Магчыма, таму гэта тыя, хто не верыць, пав?нны нешта даказваць, бо яны ? меншасц?, - сцвярджае а?тар.
